เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1893

หลังผ่านไปสามวัน

การประลองรอบสองของการแข่งนานาประเทศ จัดขึ้นตามกำหนด

อาจเป็นเพราะผู้เข้าแข่งขันโดนคัดออกเกือบครึ่งในรอบแรก วันนี้เมืองฉิงเทียนไม่ได้ดูแน่นขนัดสักเท่าไร

แม้กลุ่มคนยังเบียดเสียดกัน แต่เพราะค่ายกลการประลองน้อยลงครึ่งหนึ่ง ดังนั้นกลุ่มคนจึงอยู่ห่างกันได้

เดิมทีกลุ่มคนที่ดูแล้วเหมือนกระแสน้ำทะลักออกมา ตอนนี้กลับแบ่งออกเป็นกลุ่มๆ

อย่างน้อยบนถนนเส้นสำคัญ สามารถเว้นทางให้รถม้าเข้า-ออกได้

บนท้องฟ้าก็เป็นระเบียบเรียบร้อย

แบบนี้สิถึงเหมือนประเทศเจ้าภาพจริงๆ

ผู้แข็งแกร่งประเทศอื่น ก็ยิ้มออกมาด้วยความพอใจเช่นกัน

ในที่สุดก็ไม่เบียดเสียดอีกแล้ว!

“รายชื่อ 100 อันดับผู้แข็งแกร่งล่าสุด 10 คนโดดเด่นมาก รีบมาซื้อกันเร็ว!”

“ข้อมูลสุดพิเศษ การคาดการณ์ของอริยบุคคล ไม่ซื้อแล้วจะเสียใจ!”

“บ่อนพนันเปิดอัตราต่อรองใหม่ ดูอัตราต่อรองและเดาผู้ชนะ!”

คนขายแผ่นพับบนถนนเยอะขึ้นเรื่อยๆ

อาจเป็นเพราะแผ่นพับของสำนักเงินปาฟางขายดีเกินไป ทำให้ร้านค้าอื่นพากันอิจฉา

ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นบ่อนพนันหรือหอฝึกสัตว์ ต่างจำหน่ายแผ่นพับของตัวเอง

แม่นหรือไม่แม่นไม่ใช่เรื่องสำคัญ เอาออกมาขายก่อนค่อยว่ากัน

แน่นอนว่าการคาดเดาเกี่ยวกับ 100 ผู้แข็งแกร่ง ต้องเชิญผู้แข็งแกร่งมาช่วยดู

อำนาจใหญ่อย่างสำนักเงินปาฟาง หอฝึกสัตว์ มีผู้แข็งแกร่งมากมาย ทุกคนจึงมีความไว้วางใจมากกว่า

แต่แผ่นพับของบ่อนพนันเกี่ยวข้องกับอัตราต่อรอง มีความจำเป็นในการเอามาเล่นพนัน

อันที่จริงทุกคนหวังว่าแผ่นพับที่บ่อนพนันขายจะไม่แม่น พวกเขาจะได้เงินเยอะๆ ทุกคนต่างเลือกสิ่งที่ตัวเองต้องการ

พวกผู้แข็งแกร่งที่ผ่านรอบแรก พากันคันไม้คันมือ พละกำลังเพิ่มขึ้นถึงขีดสุด!

ต้องรู้ว่าคนที่มาประลองที่นี่คือผู้แข็งแกร่งอายุน้อยทั่วใต้หล้า

ไม่แน่ในบรรดาผู้ชมอาจมีอริยปราชญ์ อริยบุคคลที่มีชื่อเสียงทั่วใต้หล้าก็ได้

ใครไม่อยากโชว์ฟอร์มสุดยอด ชนะแล้วชนะอีกบ้างล่ะ นี่ไม่ใช่แค่เกียรติยศ ยังเป็นโอกาสพิสูจน์ตัวเองกับทั้งใต้หล้าด้วย

นักบู๊ประเทศเล็กๆ จำนวนมาก ชนะแค่รอบเดียวก็แทบกอดคอกันร้องไห้แล้ว ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว

ลู่ฝานจำได้ว่าตอนอยู่ประเทศอู่อาน ฉินซางต้าตี้หวังแค่ให้เขาทำผลงานดีๆ เท่านั้น

ดีกว่าประเทศเป่ยเสิน อาณาจักรอสูรซีเหลียงนิดหน่อยก็พอแล้ว

คนทั้งประเทศอู่อานอาจไม่เคยคาดคิดเลยว่าประเทศตัวเองจะมียอดฝีมือที่ติดอันดับ 100 ผู้แข็งแกร่ง

แต่ตอนนี้ลู่ฝานที่มาจากประเทศอู่อาน ไม่ได้คิดแค่เข้า 100 อันดับผู้แข็งแกร่งแล้ว

เขามีความใฝ่ฝันที่สูงกว่านั้น

“หัวหน้าสำนัก ดูการแนะนำของนายสิ เงามืด นักบู๊ลึกลับ วิทยายุทธแข็งแกร่ง เคล็ดวิชาบู๊น่าทึ่ง กระบี่หนักไร้เทียมทาน กระบี่ฆ่าหลีเหรินหลงแห่งหอฝึกสัตว์ โหดเหี้ยมอำมหิต แน่วแน่เด็ดเดี่ยว”

หนานกงสิงถือแผ่นพับ หัวเราะแล้วอ่านให้ลู่ฝานฟัง

ลู่ฝานยิ้มกว้าง สีหน้าสิบสามที่อยู่ด้านหลังแปลกไปเล็กน้อย

ลู่ฝานยิ้ม ยักไหล่แล้วถามว่า “ตอนนี้ฉันอยู่อันดับที่เท่าไร”

หนานกงสิงพูดว่า “93 ร้อยผู้แข็งแกร่งในใต้หล้า ชื่อนี้ได้ยินแล้วฟินสุดๆ ไปเลย วันไหนมีชื่อฉันอยู่ในนี้บ้างก็คงดี”

หนานกงสิงพูดพลางเลื่อนสายตาอ่านขึ้นไปด้านบน

จู่ๆ เขาชี้ชื่อคนหนึ่งแล้วพูดว่า “หัวหน้าสำนัก นี่คือคู่ต่อสู้ของนายในวันนี้ ถังฮุย อันดับที่ 55 คนเรียกว่าเทพถังดาบมังกร!”

ผู้ชายสวมเกราะทั้งตัว สีแดง-ดำเข้ากันมาก โดดเด่นอย่างชัดเจน แสงสีทองระยิบระยับสะท้อนกับแสงแดด

ด้านบนมีอักษรยันต์ เมื่อลู่ฝานเพ่งมอง เหมือนมีค่ายกลนับไม่ถ้วนฝังอยู่ในลายแต่ละลาย

มองเพียงแวบเดียว ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังบนเกราะทำให้เขาหวาดหวั่น

ด้านหน้าเกราะยังมีมุกฝังอยู่หนึ่งเม็ด

แอบเห็นสีขาว-ดำเคลื่อนไหวอยู่ด้านใน เมื่อลู่ฝานเห็นสิ่งนี้ เขารู้สึกว่ามือตัวเองสั่นเบาๆ

มุกเม็ดนี้คือมุกเต๋า

อีกทั้งยังเป็นมุกเต๋าที่ขนาดเท่ากำปั้นด้วย

พลังที่แฝงอยู่ในนั้น ทำให้ลู่ฝานอธิบายไม่ได้เลย นี่คงเป็นสิ่งที่ขุนพลังสุดเหนือฟ้าที่บรรลุพลังแห่งโลกเหลือไว้สินะ

อีกฝ่ายฝังเอาไว้บนเกราะอย่างเปิดเผยขนาดนี้ ไม่ได้เก็บไว้เป็นมรดกตกทอดของตระกูล หรือดูดพลังจนหมด หาวิธีหลอมพลังด้านใน!

อย่าบอกนะว่ามุกเต๋าไม่สำคัญสำหรับเขา

มีผ้าคลุมติดอยู่ด้านหลังเกราะ ลู่ฝานยังมองอยู่ จู่ๆ เสียงเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้นในตัวเขา

“ผ้าคลุมหยุนหลาน! พระเจ้า ฉันสัมผัสถึงผ้าคลุมหยุนหลาน เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่เห็นมันไหม รีบเอามันมาเลย นี่คือผ้าคลุมหุ้นตุ้นที่หายากในใต้หล้า”

เมื่อลู่ฝานได้ยินคำว่าผ้าคลุมหุ้นตุ้น เขาแอบกลืนน้ำลายลงคอ

ของบนตัวผู้ชายคนนี้ล้ำค่าเกินไปแล้ว!

แค่ชิ้นเดียวก็ซื้อประเทศเล็กๆ ได้ประเทศนึงแล้ว

นี่คือกำลังทรัพย์ของสำนักเงินปาฟางเหรอ จู่ๆ ลู่ฝานรู้สึกว่าการประลองวันนี้ ไม่ได้ดีอย่างที่เขาคิดแล้วล่ะ!

แม้พละกำลังของผู้ชายตรงหน้าธรรมดาทั่วไป แต่อาศัยอุปกรณ์บนตัวเขาก็รับมือยากแล้ว ลู่ฝานขมวดคิ้วแน่น ชะลอฝีเท้าช้าลง

เมื่อผู้ชายเห็นลู่ฝานมาถึง เขาค่อยๆ หันมาพูดด้วยรอยยิ้ม “เงามืด คู่ต่อสู้ของฉัน ในที่สุดนายก็มาสักที ฉันชื่อถังฮุย เราเริ่มกันได้หรือยัง”