เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1904

สยายปีกบินขึ้นสูง เจ้าดำบินออกจากจวนอากาศธาตุของหอฝึกสัตว์อย่างรวดเร็ว มาถึงทุ่งหญ้าอันกว้างใหญ่

บนหลังมังกร ลู่ฝานเลิกคิ้วมองเจดีย์เสวียนเก้ามังกร “แกรู้เหรอ แกรู้ได้ยังไง”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรหัวเราะร่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ฉันเป็นคนทำ ทำไมฉันจะไม่รู้!”

ลู่ฝานยิ่งไม่เข้าใจ เขาพูดว่า “แกทำเหรอ แกหมายความว่าแกใส่พลังให้เจ้าดำเหรอ ขี้เหนียวแบบแกเนี่ยนะจะยอมให้พลังเจ้าดำ”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรกระแอมเบาๆ แล้วพูดว่า “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ อย่าพูดคำว่าขี้เหนียวได้ไหม เรียกว่าประหยัดดีกว่า”

ลู่ฝานพูดเสียงดังว่า “รีบพูดมา เกิดอะไรขึ้นกันแน่!”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรรีบพูดว่า “ได้ๆๆ เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ คืออย่างนี้ เจ้านายยังจำตอนที่เจ้านายไปเอาน้ำยางต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์ที่ประเทศตันเซิ่งได้ไหม”

ลู่ฝานพูดว่า “จำได้สิ กว่าจะเอาน้ำยางมาได้ แกอย่าบอกนะว่าเจ้าดำกินน้ำยางต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์เข้าไปด้วย ฉันจำได้ว่าตอนนั้นฉันเอามาได้แค่หยดเดียวเอง”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “ไม่ๆ ไม่เกี่ยวกับต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์ ฉันหมายถึงตอนนั้น ตอนเจ้านายได้ต้นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ซ่อมแซมสวรรค์ อันที่จริงเจ้าดำก็ได้ของอีกอย่างด้วย”

ลู่ฝานยิ่งไม่เข้าใจ เขาถามว่า “อะไรนะ ทำไมฉันจำไม่ได้เลยว่ามีของอย่างอื่นด้วย”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรหัวเราะคิกคัก “ผลวิถียาอายุวัฒนะ!”

เมื่อลู่ฝานได้ยิน เขาเบิกตาโตทันที

หลังจากนั้นลู่ฝานพูดว่า “ไม่ใช่สิ เจ้าดำไม่ได้สัมผัสผลวิถียาอายุวัฒนะเลย สัตว์อสูรที่สัมผัสผลวิถียาอายุวัฒนะตายไปหมดแล้ว”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดว่า “ใช่ ตายหมดแล้ว เพราะสัตว์อสูรปัญญาอ่อนพวกนั้นตายหมดแล้ว ดังนั้นจึงเป็นความสำเร็จของเจ้าดำ เจ้านายจำศพสัตว์อสูรจำนวนมากที่ฉันเอากลับมาจากประเทศตันเซิ่งได้ไหม ฉันให้เจ้าดำกินหมดเลย ฮ่าๆ แม้สัตว์อสูรพวกนั้นไม่ได้กินผลวิถียาอายุวัฒนะ แต่โดนพลังของผลวิถียาอายุวัฒนะแล้ว เจ้าดำกินเนื้อพวกมัน ก็ได้รับพลังไปด้วย ดังนั้นมันจึงเริ่มมีพลังของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์”

“สัตว์ศักดิ์สิทธิ์เหรอ”

ลู่ฝานพูดอย่างตกใจ

ตาเป็นประกาย ยกยิ้มมุมปาก

เมื่อเจ้าดำได้ยินก็คำรามออกมาอีก เหมือนกำลังตะโกนอย่างภูมิใจว่า “ใช่ ตามนี้แหละ”

เจดีย์เสวียนเก้ามังกรพูดต่อ “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ สภาพของเจ้าดำในตอนนี้เหมือนตอนเจ้านายถอดรกเปลี่ยนกระดูก มันมีพลังของสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ปะปนอยู่ ต่อไปพละกำลังของมันจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ รอจนถึงตอนเปิดสายเลือดโบราณ จะยกระดับขึ้นครั้งใหญ่ ไม่แน่ต่อไปอาจเป็นสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ก็ได้”

ลู่ฝานหัวเราะร่า “คิดไม่ถึงจริงๆ การไปประเทศตันเซิ่ง ไม่ใช่แค่ฉันที่ได้ประโยชน์มหาศาล แม้แต่เจ้าดำยังได้ประโยชน์มากเหมือนกัน!”

ลู่ฝานสบายอกสบายใจ ตอนนี้ความโกรธตอนอยู่ในหอฝึกสัตว์เมื่อครู่หายไปหมดแล้ว

ตอนได้ยินอาจารย์ของฮ่วนเย่ว์พูดว่าเจ้าดำเป็นแค่สายเลือดเผ่ามังกรระดับต่ำ ลู่ฝานรู้สึกเสียดายนิดหน่อย

ใครไม่อยากให้สัตว์อสูรคู่หูของตัวเองแข็งแกร่งขึ้นบ้างล่ะ ถ้าโดนจำกัดช่วงสำคัญ เพียงเพราะสายเลือด คงเป็นอะไรที่น่าเสียดายมากไม่ใช่เหรอ

แต่ตอนนี้ลู่ฝานพบว่าอนาคตของเจ้าดำสว่างไสวเหมือนเขา

ศักยภาพขนาดนี้ ทัดเทียมกับเขาได้แล้ว

“ผลวิถียาอายุวัฒนะ!”

ลู่ฝานพึมพำออกมา

เขาเกือบลืมสิ่งนี้ไปแล้ว

แต่ดูตอนนี้ ถ้าในอนาคตแข็งแกร่งขึ้นมาได้จริงๆ เขาต้องหาวิธีเอาสิ่งนี้มาให้ได้

แค่โดนพลังเพียงเล็กน้อย ทำให้เจ้าดำยกระดับได้มากขนาดนี้ แล้วถ้ากินทั้งหมด ต้องยิ่งกว่านี้แน่ๆ

ลู่ฝานหัวเราะพลางมองไปทางสิบสาม

วันนี้สิ่งที่ทำให้เขาคาดไม่ถึงยังมีสิบสามอีกคน

“พละกำลังแดนปราณฟ้า ออร่าปีศาจน้อยมาก แสงสีม่วง อาจารย์ถ่ายทอดให้นายเหรอ”

ลู่ฝานเอ่ยถาม