เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1913

ปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ ลำแสงรวมตัวกันเป็นคูเมืองคุ้มกันกำแพง

ในไม่ช้าลำแสงก็ค่อยๆ สลายหายไป แต่คูเมืองคุ้มกันกำแพงเหมือนเกิดขึ้นบนท้องฟ้า บ้านเรือนสิ่งปลูกสร้าง ถนนและบ่อน้ำทั้งหมดรวมตัวกันเป็นของจริง

ทุกคนมองดูคูเมืองคุ้มกันกำแพงของเมืองฉิงเทียนที่กลับหัวลงมาและลอยอยู่บนท้องฟ้าด้วยความตกตะลึงตาค้าง

“นี่มันน่าอัศจรรย์อย่างมาก!”

ศิษย์พี่หานเฟิงอุทานด้วยความชื่นชม

เขาไม่เข้าใจว่าทำได้อย่างไร

ค่ายกลใดๆ พลังใดๆ ก็ไม่น่าจะทำเรื่องที่น่าอัศจรรย์แบบนี้ได้หรอกมั้ง

คนกลุ่มหนึ่งลอยไปที่ท้องฟ้า พวกกเขาอยากจะมองเมืองกลับหัวนี้ในระยะใกล้ๆ มองให้ชัดเจนว่าเป็นของจริงหรือของปลอม

ไม่นานนัก ลู่ฝานและคนอื่นๆ ก็เห็นว่าคนจำนวนมากได้เหยียบสิ่งปลูกสร้างของเมืองกลับหัว มือสัมผัสโดนกำแพงของจริง และส่งเสียงอุทานออกมา

“เป็นของจริง คิดไม่ถึงว่าจะเป็นของจริง!”

ไม่เพียงพวกเขาที่ไม่อยากจะเชื่อ ลู่ฝานและคนอื่นๆ ก็มองดูอย่างตกตะลึง

จากนั้น เมืองกลับหัวนี้ค่อยๆ เริ่มพลิกกลับ และภายในเมืองเริ่มปรากฏรอยแตกต่างๆ

เมืองกลับหัวหมุนวนกลับมาทีละนิด จากนั้นเริ่มแตกสลาย คูเมืองคุ้มกันกำแพงที่ยิ่งใหญ่ เหมือนกับเขตวิถีที่ลอยขึ้นกลางอากาศ เริ่มเปลี่ยนไปวิจิตรซับซ้อน

พระราชวังที่อยู่ตรงใจกลาง กลับลอยขึ้นสูง ลอยขึ้นจนถึงระดับที่ทุกคนไม่สามารถมองเห็นได้

ประมุขประเทศฉิงเทียนตะโกนเสียงดัง “นี่ก็คือสนามรบของพวกคุณ สถานที่ที่พวกคุณทุกคนประลองกัน ต่อสู้จนสุดทางเถอะ ในตอนที่พวกคุณต่อสู้จนอยู่ในสิบอันดับแรก ก็จะเข้าไปสู้ในเมืองจักรพรรดิแห่งฟ้าดิน ตอนนี้การประลองผู้แข็งแกร่งร้อยท่านเริ่มได้!”

จากเสียงตะโกนของประมุขประเทศฉิงเทียน คูเมืองคุ้มกันกำแพงทั้งหมดแตกออกเป็นเกาะลอย เริ่มปล่อยแสงสว่างออกมา

แสงเปล่งประกายระยิบระยับต่างๆ ทำให้ทั่วทั้งท้องฟ้ามีสีสันที่สวยสดหลากหลาย

วินาทีต่อมา บนเกาะลอยแต่ละแห่ง เริ่มมีรายชื่อของทุกคนลอยออกมา

ลู่ฝานเห็นเกาะลอยที่เขียนชื่อเงามืดกับก่วนเทาในพริบตาเดียว นั่นก็คือสถานที่ต่อสู้ของเขาในวันนี้

ลู่ฝานบีบกำปั้นและยิ้มออกมา “ดูท่า วันนี้จะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดอีกหนึ่งยก ศิษย์พี่หานเฟิง พี่ห้ามแพ้เด็ดขาดนะ!”

หานเฟิงชูนิ้วกลางให้ลู่ฝานแล้วพูดขึ้น “นายแช่งฉันให้น้อยหน่อย พวกเราเจอกันตอนรอบรองชนะเลิศ!”

หลิงเหยาก็ยิ้มแล้วพูดขึ้น “ฉันก็จะพยายามฝืนถึงตอนสุดท้าย”

ลู่ฝานยิ้มแล้วพยักหน้า จากนั้นก็ลอยขึ้นสูง มุ่งไปทางเกาะลอยที่ปล่อยชื่อของตัวเอง

แสงแต่ละเส้น แฉลบผ่านตัวไป สถานที่ต่อสู้แบบนี้ ทำให้ทุกคนดีใจอย่างมาก

ด้านล่างคนจำนวนมากเริ่มตะโกนเสียงดังขึ้นมา ม่านแสงปราฏขึ้น คนทั้งประเทศฉิงเทียน สามารถดูการต่อสู้บนแต่ละเกาะลอยได้

ลู่ฝานลอยตัวลงที่พื้น เท้าเหยียบลงบนถนนสายหนึ่ง

คู่ต่อสู้ของเขายังมาไม่ถึง ลู่ฝานหันหน้ามองไปทางเกาะลอยอื่นๆ

ทุกคนกำลังคันไม้คันมือ ปรับสภาพของตัวเองให้อยู่ในจุดสูงสุด

ลู่ฝานแค่เหลือบมองก็พบว่าวันนี้ฝีมือของคนจำนวนมากต่างพัฒนาขึ้น

เห็นได้ชัดว่าเป็นประสิทธิผลของหินแร่กุยหยวน

คนเหล่านี้ ใช้เวลาสามวันกลืนพลังภายในหินแร่กุยหยวนเข้าไป แต่กลับไม่รู้เลยว่าตัวเองอาจจะเจอปัญหาใหญ่เข้าแล้ว

ลู่ฝานปลงใจและก็ห้ามไม่ได้ เขารู้แค่ว่าพวกศิษย์พี่หานเฟิงไม่ใช้ก็พอแล้ว

“เริ่มการต่อสู้!”

เสียงของประมุขประเทศฉิงเทียนดังขึ้นอีกครั้ง

ทันใดนั้นทั่วทั้งท้องฟ้าเริ่มมีเสียงการต่อสู้ต่างๆ ดังขึ้น

ในขณะเดียวกัน บนแต่ละเกาะลอยก็ปล่อยค่ายกลรุนแรงออกมา ปรากฏเป็นรูปร่างเปลือกไข่ ห่อหุ้มทั่วทั้งเกาะลอยเอาไว้ ป้องกันพลังรั่วไหลออกไป

ลู่ฝานอ้าปากเล็กน้อยแล้วมองไปรอบด้าน

นี่มันอะไรกัน คนอื่นเริ่มกันหมดแล้ว คู่ต่อสู้ของเขาล่ะ?

ลู่ฝานยืนอยู่ที่เดิม จากนั้นขมวดคิ้วมองลงไปที่ด้านล่าง

ตรงด้านล่างคนที่รับชมอยู่ก็เห็นภาพนี้

พวกเขาเริ่มตะโกนเรียกขึ้นมา

“ก่วนเทาล่ะ! เขาล่ะ หรือว่าปอดแหกหนีไปแล้ว?”