เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1927

แสงเข้ามาในตัว ตัวที่ขยายใหญ่ของชวีซานหดลงอย่างรวดเร็ว

กลับสู่สภาพเดิมทันที!

กรอบ!

เสียงชัดเจนดังออกมาจากตัวชวีซาน ฟังดูเหมือนเสียงกระดูกแตก แต่ในความเป็นจริงไม่ใช่แค่นั้น

คนนับไม่ถ้วนหันไปมอง เห็นแสงเริ่มซึมออกมาจากผิวชวีซาน

ตัวเขาเหมือนแจกันดอกไม้ที่ใกล้แตก รอยร้าวมีแสงส่องออกมา

รอยร้าวพวกนี้เยอะขึ้นเรื่อยๆ เสียงร้าวดังขึ้นเรื่อยๆ

ชวีซานอ้าปากหวอ เหมือนจะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

แต่เขากลับพูดอะไรไม่ออกสักคำ เกาะลอยฟ้าด้านล่างเท้าเริ่มมีรอยร้าวแผ่ซ่านออกไป

แสงสว่างขึ้นเรื่อยๆ รอบตัวชวีซานรวมถึงมิติเริ่มแตกกระจาย

เหมือนเขาจะใช้เขตวิถีตัวเอง เห็นด้วยตาเปล่าว่าในมือชวีซานมีแสงสีขาวดำกะพริบไม่หยุด

เขาพยายามยกมือขึ้น เหมือนจะจับซูตงที่อยู่ห่างกันแค่ไม่กี่ก้าว

แต่ระยะห่างเพียงแค่ไม่กี่ก้าว เหมือนกั้นเขาไว้คนละขอบฟ้า

พลังขาวดำในมือกลายเป็นผุยผงอย่างรวดเร็ว

คนนับไม่ถ้วนมองใบหน้าชวีซานที่มีรอยร้าวเล็กๆ มากมายด้วยความตกตะลึง

กรอบๆ!

เนื้อหลุดออกมาจากตัวชวีซาน เห็นอวัยวะภายใน เส้นลมปราณและกระดูกของเขา

แต่กลับไม่มีเลือดไหลออกมา มีเพียงแสงที่สว่างขึ้นเรื่อยๆ

ในที่สุดชวีซานก็อดทนไม่ไหวแล้ว

เสียงร้องโหยหวนดังออกมาจากลำคอของเขา

จากนั้นชวีซานตัวระเบิดกลายเป็นชิ้นเนื้อนับไม่ถ้วน

เกาะลอยฟ้าใต้เท้าซูตงเกิดเสียงดังสนั่นเช่นกัน จากนั้นระเบิดจนกลายเป็นเสี่ยงๆ

ทุกอย่างแตกกระจาย ยังไม่ทันหล่นลงพื้นก็หายไปในพริบตา

ใครเคยเจอพลังแบบนี้บ้าง

ใครไม่ตะลึงกับพลังแข็งแกร่งแบบนี้บ้าง!

อากาศเวิ้งว้างสีดำด้านหลัง เหมือนอาทิตย์สีดำขับให้ร่างกายของซูตงเด่นชัดมาก

เสียงอุทานอย่างตกใจดังขึ้นบนสิ่งก่อสร้างหรูหรางดงามที่อยู่ไม่ไกล

“ไม่!”

แสงสว่างขึ้น พลังแข็งแกร่งปรากฏตามออกมา

เห็นได้ชัดว่าคนพวกนี้เป็นอริยปราชญ์ทุกคน พากันจ้องซูตงด้วยสีหน้าโมโห

“คนของราชวังประเทศเฟิงหยู่!”

“พระเจ้า ซูตงเจอปัญหาใหญ่แล้ว”

“เธอจะโดนประเทศเฟิงหยู่ หนึ่งในเก้าประเทศที่ทรงพลังแก้แค้นแล้ว”

คนจำนวนไม่น้อยอุทานออกมาอย่างตกใจ

ไม่มีใครคิดว่าซูตงจะกล้าขนาดที่ฆ่าชวีซานต่อหน้าทุกคน!

ซูตงมองพวกอริยปราชญ์ที่มองเธออย่างโมโหด้วยใบหน้าเฉยเมย

สายตาเธอมองผ่านอริยปราชญ์พวกนี้ เห็นประมุขประเทศเฟิงหยู่ที่อยู่บนสิ่งก่อสร้างสูงตระหง่าน

พลังแข็งแกร่งสุดขีด ก็จ้องมองเธออยู่เหมือนกัน

ไม่ต้องคิดซูตงก็รู้ว่านี่คือแรงอาฆาตของขุนพลังสุดเหนือฟ้า

แต่ซูตงไม่แคร์สักนิด แม้กระทั่งสีหน้าเธอก็ไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่น้อย