เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1967

เฟิงเสี่ยวชี่หัวเราะเหอะๆ “ตบตานายไม่ได้จริงๆ ดูเหมือนเราต้องสู้กันสักรอบแล้ว!”

ลู่ฝานพูดว่า “ต้องรอให้นายจับฉลากได้ฉันแล้วค่อยว่ากัน!”

เฟิงเสี่ยวชี่พูดว่า “จะจับฉลากได้หรือเปล่า ยังไงนายก็หนีการต่อสู้นี้ไม่พ้น นายเข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม!”

ลู่ฝานพยักหน้าเข้าใจ จากนั้นพูดออกมาว่า “หนังสือแห่งวิถีเหรอ”

เฟิงเสี่ยวชี่อึ้งนิดหน่อย จากนั้นจ้องลู่ฝานแล้วพูดอย่างประหลาดใจ “คิดไม่ถึงเลยว่านายจะรู้ อย่าบอกนะว่านายก็มีเหมือนกัน......ไม่ใช่สิ หนังสือซ่อนพลังบู๊ไม่มีนานแล้ว นายกำลังขู่ฉัน”

ลู่ฝานหัวเราะเบาๆ ไม่หยุด “ใช่ หนังสือซ่อนพลังบู๊ไม่มีนานแล้ว”

คำพูดของลู่ฝานทำให้เฟิงเสี่ยวชี่จับต้นชนปลายไม่ถูก

แต่เขาเอาเหล้าออกมาถุงหนึ่ง แล้วโยนให้ลู่ฝาน

ลู่ฝานรับเหล้ามา แววตาเป็นประกายทันที

เหล้าที่เฟิงเสี่ยวชี่เอาออกมา ต้องเป็นเหล้าดีของไอ้อ้วนตงแน่ๆ

ลู่ฝานรีบเงยหน้าดื่มเหล้าทันที ร่างกายเหมือนโดนไฟแผดเผา ใบหน้าแดงระเรื่อ

“ไม่ได้ดื่มรสชาตินี้มากี่ปีแล้วนะ!”

ลู่ฝานหัวเราะอย่างมีความสุข เขาได้ดื่มเหล้าของบ้านเกิด ให้รสชาติที่แตกต่างจริงๆ

เฟิงเสี่ยวชี่ก็เอาเหล้าออกมาดื่มกับลู่ฝานเช่นกัน

คนอื่นเห็นทั้งสองคนคุยกันอย่างสนุกสนาน พวกเขาพากันสงสัยทันที

ทำไมเซินหั่วหวงถึงรู้จักเงามืด อย่าบอกนะว่าเขาสองคนมาจากที่เดียวกัน

การกระทำของลู่ฝานกับเฟิงเสี่ยวชี่ ทำให้ทุกคนพากันคาดเดา

ถ้าเฟิงเสี่ยวชี่กับลู่ฝานมาจากประเทศเดียวกัน งั้นประเทศนั้นเหนือธรรมชาติเกินไปหรือเปล่า

สิบอันดับในใต้หล้า มาจากประเทศเดียวกันสองคน

อีกทั้งประเทศนี้ต้องไม่ใช่เก้าประเทศที่ทรงพลังแน่นอน เพราะไม่ว่าเป็นลู่ฝานหรือเฟิงเสี่ยวชี่ ตอนสมัครพวกเขาไม่ได้กรอกที่มาของตัวเอง

ในเวลาเดียวกับตอนที่เฟิงเสี่ยวชี่ถอดหน้ากาก ฉินซางต้าตี้จำเฟิงเสี่ยวชี่ได้

ฉินซางต้าตี้ตกใจจนมือสั่นไม่หยุด

จู่ๆ ก็มีสิ่งดีๆ ลอยเข้ามาหา เรื่องอัศจรรย์แบบนี้เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว ก็ทำให้เขารู้สึกโชคดีสุดๆ แล้ว

คิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะเกิดขึ้นเป็นครั้งที่สอง

เฟิงเสี่ยวชี่! เป็นเฟิงเสี่ยวชี่จริงด้วย!

ฉินซางต้าตี้ตะโกนในใจอย่างบ้าคลั่ง

ฉินอวิ่น ฉินฝาน สององค์ชายที่อยู่ในกลุ่มคนกับหลินหย่า หานหยวนหนิงถึงกับอ้าปากหวอ

พวกเขามองม่านแสงบนฟ้า มองเฟิงเสี่ยวชี่ยืนกับลู่ฝาน รู้สึกว่าเวียนหัวตาลาย

ดูเหมือนครั้งนี้ประเทศอู่อานของพวกเขาจะผงาดอย่างเหลือเชื่อแล้ว

ลู่ฝานกับเฟิงเสี่ยวชี่คุยกันอย่างสนุกสนาน ลู่ฝานยังรินเหล้าให้หนานกงสิง อู่คงหลิง แม้กระทั่งสิบสามกับเจ้าดำที่ไม่พูดอะไรเป็นระยะ

ให้พวกเขาได้ชิมเหล้าดี

เจ้าดำกับสิบสามเคยดื่มแล้ว คนกับสัตว์ดูไม่ตื่นเต้นเท่าไร

แต่หนานกงสิงกับอู่คงหลิงจะแย่แล้ว คนหนึ่งหน้าแดงเถือก จนผ้าปิดหน้าไม่สามารถบดบังไว้ได้แล้ว ส่วนอีกคนตะโกนออกมาว่าเหล้าดี หลังจากดื่มไปสองอึก เขาตื้นตันจนจะร้องไห้ออกมาแล้ว