เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1977

จวนองค์ชายใหญ่ในเมืองฉิงเทียนเต็มไปด้วยไฟสว่างไสว

รถม้าจอดลงหน้าจวนองค์ชายใหญ่ มีคนตะโกนเป็นระยะ

“คุณชายหวงฝู่อู่แห่งประเทศว่านจุนมาถึงแล้ว!”

“คุณชายข่งหลินแห่งประเทศหวนหยู่มาถึงแล้ว!”

......

คนที่มาล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งที่มีชื่อเสียงและอำนาจทั้งนั้น

ข่งหลินกับหวงฝู่อู่เพิ่งเดินออกจากรถม้า ทั้งสองมองหน้ากัน ไม่พูดอะไรสักคำ เดินเข้าไปในจวนองค์ชายใหญ่

งานเลี้ยงที่สวนด้านหลังจวนองค์ชายใหญ่เตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว

ประดับประดาด้วยโคมไฟและผ้าสี เสียงเพลงดังสนั่น คึกคักเป็นอย่างมาก

วันนี้อู่คงหลิงเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดกระโปรงยาวสีเหลืองอ่อน

แขนเสื้อทรงแคบ ไหล่งามโผล่มาครึ่งหนึ่ง เผยให้เห็นผิวเนียนละเอียด ดูงดงามจนหาที่เปรียบไม่ได้

ยังไม่ได้ถอดผ้าปิดหน้าออกเหมือนเดิม แต่ทำให้ข่งหลินกับหวงฝู่อู่ที่มาถึง เห็นแล้วถึงกับใจสั่น

สาวงามขนาดนี้ หาดูในใต้หล้าก็ยังมีน้อยมาก

มองข่งหลินกับหวงฝู่อู่ที่มาถึงด้วยรอยยิ้ม อู่คงหลิงผายมือขวาแล้วพูดว่า “เชิญทั้งสองท่านทางนี้!”

หวงฝู่อู่พยักหน้าหงึกหงัก แต่โดนผู้หญิงที่มาด้วยข้างๆ เหยียบเท้าอย่างแรง เขาจึงเก็บสีหน้าตกตะลึงในความงามเอาไว้

ส่วนข่งหลินพูดอย่างสง่างามว่า “แม่นาง เหมือนนางฟ้าลงมาบนโลก ทำให้คนเคลิบเคลิ้มหลงใหล!”

อู่คงหลิงยิ้มแล้วพูดว่า “คุณชายข่งหลินชมเกินไปแล้ว เชิญค่ะ!”

ข่งหลินเดินไปด้านใน หวงฝู่อู่เดินไปข้างหน้าอย่างซื่อๆ อยู่ด้านหลังผู้หญิงชุดแดง

ตอนนี้หวงฝู่อู่มีพลานุภาพของสิบอันดับผู้แข็งแกร่งในใต้หล้าที่ไหนกันล่ะ คอหดเหมือนนกกระทาอย่างไรอย่างนั้น

กลับเป็นผู้หญิงข้างหวงฝู่อู่ ที่ดูดุดันน่ากลัวมาก

เมื่อมาถึงสวนด้านหลัง พวกข่งหลินเพิ่งเห็นว่าคนมาไม่น้อยเลย

หลิ่วจื่อแห่งประเทศติ่งอวี้ เย่หนานเทียนแห่งประเทศเฟิงหยู่ จั่วหยุนตงแห่งประเทศชูร่า เริ่นหยู่แห่งประเทศตันเซิ่งเป็นต้น

ศิษย์ชั้นยอดของเก้าประเทศที่ทรงพลัง นอกจากโฉวล่วนที่บาดเจ็บสาหัสจนมาไม่ได้ คนอื่นมากันเกือบหมด

ถึงแม้เป็นเช่นนี้ ประเทศหลงอู่ยังส่งโฉวหรงมา ถือว่าให้เกียรติกันแล้ว

ถังฮุยแห่งสำนักเงินปาฟาง หลีซุ่นของหอฝึกสัตว์ก็อยู่ที่นี่ด้วย

ทุกคนนั่งกันเรียบร้อย มองรอบๆ ด้วยรอยยิ้ม

จวนองค์ชายใหญ่ของประเทศฉิงเทียน ใช่ว่าจะเห็นเมื่อไรก็ได้ ดังนั้นคนจำนวนไม่น้อยจึงพากันมองดูและพูดคุยไม่หยุด

ตอนนี้ดูออกเลยว่าเก้าประเทศที่ทรงพลังดูเป็นพรรคพวกกัน

อย่างเช่นเมื่อข่งหลินเห็นโฉวหรง เขาเดินเข้าไปถามอาการของโฉวล่วนทันที ดูเป็นกังวลมาก

นี่แสดงให้เห็นระดับหนึ่งเลยว่าประเทศหวนหยู่กับประเทศหลงอู่มีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน

แล้วก็อย่างเช่นตอนเย่หนานเทียนปรากฏตัว ศิษย์ชั้นยอดของประเทศเสวียนพากันเข้าพูดคุยกับเขา ฟังจากที่พูดกัน เหมือนเย่หนานเทียนอยู่ประเทศเสวียนมาระยะหนึ่ง เหมือนเป็นคนประเทศเสวียนไปครึ่งหนึ่งแล้ว ดูสนิทสนมกันไม่น้อยเลย!

มีเพียงจั่วหยุนตงที่นั่งกลัดกลุ้มอยู่

เพราะไม่มีใครอยากทักทายเขา เขาที่เกิดในประเทศชูร่า ไม่ใช่คนของเก้าประเทศที่ทรงพลัง แล้วก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับคนอื่น

สิ่งสำคัญกว่านั้น คนประเทศเฟิงหยู่ไม่ชอบเขา เย่หนานเทียนก็ดูไม่ค่อยพอใจจั่วหยุนตง

แค่ตอนนี้ไม่ได้มาหาเรื่องเขาเท่านั้น

จั่วหยุนตงดื่มเหล้าอึกใหญ่ ตะโกนให้คนเอาเหล้ามาเสิร์ฟไม่หยุด