เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1984

ส่งเสียงคำรามออกมา

ซูตงคำรามออกมาเหมือนมังกรเหมือนสัตว์

เมื่อสามอริยบุคคลได้ยินเสียงคำรามถึงกับสั่นไปทั้งตัว

มองซูตงด้วยแววตาวูบไหว เพราะตอนนั้นเสียงคำรามนี้ทำให้พวกเขามีความทรงจำที่น่าตกใจมาก

ภายใต้เสียงคำรามนี้ คนมากมายด้านล่างหน้าซีดเผือด

ไม่ว่าแดนปราณฟ้าหรือเซียนบู๊เจอเสียงคำรามนี้ ทำได้เพียงแค่อกสั่นขวัญแขวนเท่านั้น

แววตาที่พวกเขามองซูตงเหมือนเห็นเทพอย่างไรอย่างนั้น

ในกลุ่มคน มีเพียงลู่ฝานกับเฟิงเสี่ยวชี่ที่สีหน้าปกติ

แต่พวกเขารู้สึกได้ว่าพลังในตัวพวกเขากำลังปั่นป่วน

เหมือนจะพุ่งออกมานอกตัวอย่างไม่รู้ตัว ปล่อยวิถีทำลายล้างและวิชาฝ่ามือออกมา!

“เสียงคำรามแห่งเทพ!”

อริยบุคคลแห่งจักรวาลพูดชื่อเสียงคำรามนี้ออกมา

เห็นได้ชัดว่าคำว่าพลังแห่งเทพมาจากวิชาชั้นยอดของหนังสือซ่อนพลังบู๊!

แม้ไม่รู้ว่าตอนนี้หนังสือซ่อนพลังบู๊อยู่ในมือใคร

แต่ตอนนั้นเทพบู๊เสินเซียวต้องรู้วิชานี้แน่นอน อีกทั้งยังฝึกวิชานี้จนเข้าไปในเลือด

นี่มันการควบคุมระดับไหนกัน สามารถฝึกเคล็ดวิชาบู๊เข้าไปรวมในเลือดได้ แสดงให้เห็นว่าวิทยายุทธด้านวิชานี้ของเทพบู๊เสินเซียว ไม่สามารถบรรยายด้วยคำว่าฝีมืออยู่ในระดับสูงสุด ถ้าจะให้พูดสักประโยคก็คงต้องเป็นคำว่าล้ำลึกถึงกระดูก!

วิชาแข็งแกร่งขนาดนี้ บวกกับพลังของเทพบู๊เสินเซียวในตอนนั้น

มิน่าล่ะเทพบู๊เสินเซียวถึงไร้เทียมทานในใต้หล้า

ลู่ฝานใจสั่นเล็กน้อย แหวนจิ่วเซียวบนมือส่องแสงบางๆ

พลังประหลาดออกมาจากแหวน ซึมเข้าไปในตัวลู่ฝาน

ตอนนี้เหมือนลู่ฝานสัมผัสถึงความห้าวหาญและไร้ความเกรงกลัวของเทพบู๊เสินเซียวในตอนนั้นผ่านแหวนจิ่วเซียว

“หนังสือซ่อนพลังบู๊!”

ลู่ฝานพูดในใจ

ตอนนี้ในใจเขาอยากเอาหนังสือซ่อนพลังบู๊กลับมามาก

เมื่อซูตงคำรามอย่างน่ากลัวออกมา ตัวเธอเริ่มเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก

ผมยาวปลิวไสวกลายเป็นสีขาวดุจหิมะทันที

เส้นผมเหมือนไหมสีเงิน ส่องประกายภายใต้แสงอาทิตย์

เริ่มมีเกราะสีดำปรากฏขึ้นบนตัว

เป็นเกราะสีดำทั้งตัว เหมือนสามารถดูดสีสันทั้งหมดในโลกได้

เมื่อปรากฏออกมา มิติรอบตัวซูตงแตกกระจาย อากาศเวิ้งว้างที่โผล่ออกมา ดิ้นรนสุดชีวิต แต่ไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้!

พลังมหาศาลกระเพื่อมบนตัว ตอนนี้ซูตงเหมือนเทพนักรบหญิงลงมาบนโลก!

พลานุภาพนั้นไม่สามารถบรรยายได้เลย

แค่ยืนอยู่ตรงนั้นก็ทำให้คนรู้สึกสูงส่งยิ่งกว่าฟ้า กว้างใหญ่ยิ่งกว่ามหาสมุทร

แม้แต่เย่หนานเทียนที่กระเด็นไปด้านข้าง ยังรู้สึกหวาดกลัวพลังของซูตง

นัยน์ตาเขาเริ่มวูบไหวแบบไม่ค่อยมั่นใจเท่าไร

ฝ่ามือเริ่มสั่น ขาแข้งเริ่มอ่อนแรง

นี่คือสิ่งที่แสดงออกเมื่อนักบู๊ระดับต่ำเจอผู้แข็งแกร่งที่แท้จริง คนในที่นี้ดูออกแทบทุกคน

แต่ไม่มีใครหัวเราะเยาะเขาเลย

เพราะความรู้สึกทุกคนไม่ต่างกันเท่าไร แม้แต่พวกผู้แข็งแกร่งที่เข้าสู่ระดับเซียนบู๊ ระดับอริยปราชญ์มานานแล้ว มาเจอซูตงในตอนนี้ ล้วนเกิดความหวาดกลัวตามสัญชาตญาณทั้งนั้น

เหมือนสัตว์อสูรระดับต่ำเจอมังกรที่แท้จริง

แต่วินาทีที่ปล่อยพลังตัวเองออกมา รู้สึกเหมือนมีดาบเป็นพันเป็นหมื่นเล่มฟันลงบนตัวเขา พลังที่เขารวบรวมออกมาโดนฟันจนกระจุย

รวมถึงความเจ็บปวดถึงกระดูกที่มาจากร่างกาย!

เย่หนานเทียนเป็นนักบู๊ที่ฝึกร่างอมตะสำเร็จแล้ว

เขาเมินความเจ็บปวดทั่วไปได้นานแล้ว อาจเทียบไม่ได้กับลู่ฝานที่ยังไม่ได้เข้าสู่แดนปราณฟ้า ก็โดนความโหดเหี้ยมของพลังความเป็นความตายวนเวียนต่างๆ นานา

แต่ถ้าเทียบกับนักบู๊ทั่วไป เขามีความอดทนมาก

ทว่าวันนี้เขากลับเจ็บจนเบิกตาโต ตัวสั่นไม่หยุด ส่งเสียงอู้อี้ออกมาอย่างต่อเนื่อง

ซูตงมองเย่หนานเทียนแล้วพูดเสียงกังวานว่า “อันที่จริงกระบวนท่านี้ฉันไม่ได้เหลือไว้ให้นายนะ ช่วยไม่ได้ นายโง่ขนาดนี้ บีบให้ฉันใช้พลังที่แท้จริงออกมา!”

เย่หนานเทียนอยากโต้กลับ แต่เจ็บจนพูดอะไรไม่ออกสักคำ

เขารู้สึกว่าในปากตัวเองเต็มไปด้วยเลือด แค่ขยับปากนิดหน่อยเลือดก็จะไหลออกมา

อริยบุคคลแห่งจักรวาลถอนหายใจ

เมื่อกี้เขาเพิ่งคิดว่าตัวเองเจอศิษย์ดี แต่ต่อมาก็พบว่าศิษย์ดีคนนี้กำลังจะตายแล้ว

เขาไม่ไปช่วยเย่หนานเทียน เพราะนี่คือการประลองอย่างยุติธรรม ใครก็ไม่สามารถติติงได้ แม้เขาเป็นหนึ่งในสามอริยบุคคลในใต้หล้าก็ตาม!

ซูตงพลิกมือเบาๆ น้ำเสียงเย็นยะเยือก ทำให้คนรู้สึกเหมือนเข้าไปในถ้ำน้ำแข็ง

เธอจ้องหน้าเย่หนานเทียนแล้วพูดต่อ “ตายซะ ไอ้คนโง่เขลา!”

กำฝ่ามืออย่างรวดเร็ว ตัวเย่หนานเทียนระเบิดเป็นหมอกสีเลือด

ไม่มีแม้แต่เสียงร้องโหยหวน เลือดทั้งตัวเย่หนานเทียนโดนดึงออกมา ซูตงสะบัดมือ เขาร่วงเป็นเส้นโค้งลงมาตรงหน้าลู่ฝาน

ปัง!

ฝุ่นตลบอบอวล เย่หนานเทียนกระแทกพื้นจนเป็นหลุม ห่างจากลู่ฝานไม่ถึงสองฟุต

ลู่ฝานเงยหน้ามองซูตง

ตอนนี้ซูตงก็ทำมือเป็นสัญลักษณ์บอกว่าจะฆ่าลู่ฝานเช่นกัน