เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 1985

ยั่วยุ!

นี่คือการยั่วยุลู่ฝานชัดๆ

ซูตงจงใจโยนเย่หนานเทียนไปตรงหน้าลู่ฝาน กำลังบอกลู่ฝานชัดๆ ว่า

ต่อไปคนที่ตายคือนาย!

สายตาที่เธอมองลู่ฝานเต็มไปด้วยความอาฆาตมากมาย

ลู่ฝานก็สัมผัสได้ ซูตงแสดงพละกำลังออกมาแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ การประลองของการแข่งนานาประเทศยิ่งเข้าใกล้ตอนจบขึ้นเรื่อยๆ

ความอาฆาตที่ซูตงมีต่อเขาก็พุ่งสูงขึ้นเหมือนกัน

แต่ลู่ฝานไม่แคร์ สายตาของใครบางคน ไม่ส่งผลกระทบต่อจิตใจเขาหรอก

ลู่ฝานรีบหันไปมองเย่หนานเทียนที่อยู่ในหลุม

ตอนนี้พลังชีวิตของเย่หนานเทียนลดลงอย่างรวดเร็ว!

ลู่ฝานเหวี่ยงมือทันที

เย่หนานเทียนลอยออกมาจากหลุม มาตรงหน้าลู่ฝาน

ลู่ฝานเอาขวดยาออกมากรอกใส่ปากเย่หนานเทียนอย่างไม่ต้องคิด

ในเวลาเดียวกัน พลังแห่งโลกพุ่งเข้าไปในตัวเย่หนานเทียน

ตอนนี้มีเพียงพลังแห่งโลกที่สามารถสยบเหตุการณ์ได้

วิธีการฆ่าที่ดึงเลือดออกไปแบบนี้ ลู่ฝานเคยเจอกับตัวมาหนึ่งครั้ง

เป็นตอนที่เขาหนีออกมาจากประเทศตันเซิ่ง ประมุขประเทศตันเซิ่งวางผนึกใส่เขา

เมื่อเขาหนีออกจากประเทศตันเซิ่ง เลือดทั้งตัวจะระเบิด

ตอนนั้นลู่ฝานอาศัยปราณชี่กับพลังแห่งโลกในตัว จึงสามารถสยบเหตุการณ์ได้

สุดท้ายใช้เต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิต ถึงรอดมาได้อย่างหวุดหวิด

และตอนนี้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับเย่หนานเทียน

ลู่ฝานไม่ได้คิดอะไรมาก เข้าไปช่วยเหลือทันที!

พลังแห่งโลกผนึกพลังชีวิตที่ลดลงอย่างรวดเร็วของเย่หนานเทียน รวมถึงร่างกายที่ใกล้แตกสลายของเขา

อาการของเย่หนานเทียนวิกฤตมาก ถึงพลังแห่งโลกของลู่ฝานยื้อชีวิตเขาได้

แต่อย่างมากก็ยื้อได้ประมาณครึ่งนาทีเท่านั้น หลังผ่านไปครึ่งนาที เย่หนานเทียนก็ต้องตายอยู่ดี!

ลู่ฝานแอบกัดฟัน อาการของเย่หนานเทียนวิกฤตกว่าเขาในตอนนั้นมาก

ตอนนี้วิญญาณของเย่หนานเทียนมีแนวโน้มว่าจะสลายไป

คนตายเหมือนไฟมอดดับ เมื่อเปลวไฟสุดท้ายของชีวิตมอดลง

ถึงเป็นเทพก็ช่วยชีวิตเขาไม่ได้

ช่วงเวลาคับขันวินาทีสุดท้าย ลู่ฝานตัดสินใจใช้พลังปราณตัวเอง

เลือดสดสาดออกมาตรงข้อมือ

ลู่ฝานคว้าเลือดตัวเองไว้แล้วกำมือ

เลือดสดกลั่นในมือเขาอย่างรวดเร็ว เหมือนจะรวมตัวเป็นยา

แน่นอนว่าภาพนี้มีแค่เฟิงเสี่ยวชี่ที่ยืนข้างๆ แอบเห็น

คนอื่นเห็นแค่ลู่ฝานเอาเลือดตัวเองออกมากำไว้ในมือ

1 2 3!

ลมหายใจสามครั้งผ่านไป อาทิตย์ลุกโชนลอยขึ้นจากฝ่ามือลู่ฝาน จากนั้นเอาเลือดของเขาพร้อมกับเปลวไฟยัดเข้าไปในตัวเย่หนานเทียน

เลือดของเขามีเต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิต ถ้าตอนนี้ลู่ฝานควบคุมเต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิตได้อย่างสมบูรณ์ บางทีอาจไม่ต้องใช้เลือดสด ก็สามารถอาศัยพลังชีวิตช่วยเย่หนานเทียนได้

แต่ตอนนี้มีเพียงเลือดของเขา ที่จะทำให้เย่หนานเทียนมีโอกาสเฮือกสุดท้าย แต่ถ้าเอาแค่เลือดบริสุทธิ์เข้าไปในตัวเย่หนานเทียน ต้องช่วยชีวิตเย่หนานเทียนไม่ทันแน่ๆ

มีเพียงการกลั่นให้เป็นยา ให้เลือดสดแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของเย่หนานเทียนอย่างรวดเร็วเหมือนฤทธิ์ยา

นี่อาจมีโอกาสเป็นไปได้นิดหน่อย!

“อดทนไว้!”

ลู่ฝานพูดเบาๆ ข้างตัวเย่หนานเทียน

ตัวแปรเยอะขนาดนี้ ตอนนี้คงทำได้แค่ปล่อยไปตามชะตากรรม

ลู่ฝานพูดว่า “อดทนไว้ เย่หนานเทียน คิดถึงพ่อแม่ คนสนิท เพื่อน คนรักของนายไว้ ตอนนี้นายยังมีโอกาสสู้ครั้งสุดท้าย!”

ลู่ฝานไม่รู้ว่าเย่หนานเทียนได้ยินคำพูดเขาหรือเปล่า

เพราะพลังชีวิตของเย่หนานเทียนไม่ได้ฟื้นคืนกลับมา อีกทั้งยังหายไปทีละนิดด้วย

ลู่ฝานทำได้เพียงเท่านี้ ในเมื่อเย่หนานเทียนล้มลงตรงหน้าเขา เขาต้องให้โอกาสสุดท้ายกับเย่หนานเทียน

คนรอบๆ เงียบกันหมด

คนนับไม่ถ้วนจ้องลู่ฝานกับเย่หนานเทียน สามอริยบุคคลกับประมุขทุกคนบนท้องฟ้ามองมาทางนี้ โดยเฉพาะประมุขประเทศตันเซิ่ง อริยบุคคลอมตะหรี่ตาลงแล้วยกยิ้มมุมปาก

น้องอวี๋ที่พุ่งออกมาจากกลุ่มคน น้ำตานองหน้า รีบมายืนด้านหลังลู่ฝาน

เธอไม่กล้าเข้ามา เพราะกลัวว่าจะรบกวนการช่วยชีวิตเย่หนานเทียน

บนท้องฟ้า ซูตงยิ้มแล้วส่ายหน้า

เธอไม่เชื่อว่าคนที่โดนเธอดึงเลือดออกมาจนหมดจะรอดอีก

ลู่ฝานไม่ใช่ตันเซิ่งในตำนาน มีดีอะไรถึงช่วยชีวิตคนได้!

ใบหน้าแสยะยิ้ม ซูตงหันหลังเตรียมจะเหาะออกไป

แต่ขณะนั้นเสียงพ่นลมหายใจดังขึ้นเบาๆ

เสียงลมหายใจนี้เบามาก

แต่คนรอบๆ ได้ยินอย่างชัดเจน

แม้แต่ซูตงที่กำลังจะเหาะออกไป ก็หันขวับมามองด้านล่างอย่างรวดเร็ว

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าลู่ฝาน เขาเอานิ้ววางตรงปลายจมูกของเย่หนานเทียนเบาๆ

ตอนนี้เย่หนานเทียนหายใจแล้ว

แม้อ่อนแรงมาก แม้ยังไม่ฟื้น

ลู่ฝานมองเย่หนานเทียนด้วยรอยยิ้ม “ไอ้คนดวงแข็ง!”