เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2002

“เฮือก!”

เมื่อเห็นว่ากำลังจะกระแทกลงพื้น ลู่ฝานก็บังคับตัวให้หันอยู่กลางอากาศ จากนั้นฝ่าเท้าก็เหยียบลงพื้นจนพื้นยุบตัวลง และหยุดลงในที่สุด

ร่างของซูตงกระแทกเข้ากับพื้นอย่างจัง เกิดเป็นเสียงระเบิดที่ดังสนั่น สั่นสะเทือนก้อนกรวดมากมายนับไม่ถ้วน

พื้นดินถูกเธอกระแทกจนเป็นรองลึก มุมปากของเธอเต็มไปด้วยเลือด ดวงตาของซูตงเริ่มเต็มไปด้วยเลือดคลั่ง

ฝ่ามือของลู่ฝาน มีพลังที่แม้แต่ต้าเต๋าสูงสุดก็ไม่อาจต้านทานได้

ปราณชี่และพลังแห่งโลก หมุนเป็นเกลียวรวมตัวกัน ณ จุดหนึ่ง

ฝ่ามือที่ดูเรียบง่าย แต่กลับมีพละกำลังมหาศาลที่ใครหลายคนต่างใฝ่ฝัน

นี่เป็นครั้งแรกของลู่ฝานที่พยายามจะต่อสู้กับพลังแห่งโลก

เขายังคงหาวิธีการต่อสู้อื่นๆ และในตอนนี้เขาสามารถใช้ปราณชี่ธรรมดาเป็นเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่กลับดูเหมือนว่าผลลัพธ์จะออกมาใช้ได้เลยทีเดียว

ลู่ฝานหอบหายใจอย่างหนัก เพื่อห้ามเลือดที่ทะลักออกมากลับไป

ฝืนชะตาฟ้าลิขิต ใช้ได้เลยจริงๆ

ลู่ฝานรู้สึกได้ถึงช่วงเวลาเมื่อครู่นี้ อวัยวะภายในร่างกายของเขา ตันเถียนวิญญาณต่างก็ถูกแยกออกจากกัน

ถ้าไม่ใช่เพราะเต๋าแห่งชีวิต ก็คงขัดขวางไม่ง่ายถึงขนาดนี้อย่างแน่นอน

ลู่ฝานค่อยๆร่อนลงพื้นอย่างช้าๆ มีแสงสว่างวาบอยู่บนกระบี่หนักไร้คม พลังงานสีขาวและสีดำต่างเริ่มรวมตัวกัน

“พลังความเป็นความตายวนเวียน หกรอบ โต้หยินหยาง!”

เขายกกระบี่ในมือขึ้น เสียงของลู่ฝานสิ้นสุดลง

แสงกระบี่มาถึงตรงหน้าซูตงแล้ว

คนอื่นๆ ไม่รู้จะอธิบายแสงกระบี่นี้อย่างไร

มันสว่างเหมือนดวงอาทิตย์ แต่ก็มืดมนเหมือนเวลากลางคืน

ดาบในมือของซูตงยกขึ้น วินาทีต่อไป เธอก็ได้ยินเสียงแตกอย่างชัดเจน

เพียงแต่ทันทีที่สัมผัสมัน กระบี่ของเธอก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ

ปราณกระบี่อันน่าสะพรึงกลัวได้แบ่งร่างของซูตงเป็นสองท่อนทันที

ภายใต้ปราณกระบี่หยินหยาง ไม่มีอะไรสามารถอยู่รอดได้!!

มีลมพัดมา หลังจากการฟาดด้วยกระบี่ ร่างของซูตงก็ดูเหมือนจะกลายเป็นฝุ่นผง ค่ายกลหยินหยางก่อตัวขึ้นใต้เท้าของลู่ฝานเป็นรัศมีหนึ่งร้อยฟุต

บนห้องใต้หลังคาสูงตระหง่านทั้งสองด้านของถนน ค่อยๆ เริ่มปรากฏปราณกระบี่อันทรงพลังขึ้น

ผู้คนที่เดิมทีซ่อนตัวอยู่ในห้องใต้หลังคาต่างมองดูด้วยความตกตะลึง กำแพงที่ยังคงสภาพไม่บุบสลายเมื่อครู่นี้ ขณะนี้มันถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนในทันใด แม้แต่ห้องใต้หลังคาก็เริ่มถล่มลงมา

ด้วยใบหน้าเคร่งขรึม ลู่ฝ่านสร้างกระบี่เช่นนี้ขึ้นมา แต่เขากลับดูไม่มีความสุขเลยแม้แต่น้อย

ดูเหมือนว่ากระบี่จะไม่เป็นไปตามผลลัพธ์ที่ต้องการ หรือจะพูดอีกอย่างก็คือ เขารู้สึกว่าตนไม่ได้ทำร้ายถูกซูตงจริงๆ

ในขณะที่ลู่ฝานเตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ ทันใดนั้นพลานุภาพสร้างความกดดันก็บังเกิดขึ้นมาจากทุกทิศทาง

ลู่ฝานเงยหน้าขึ้นมองดูทันที โดยเห็นซูตงที่ถูกกระบี่ของแยกร่างออกเป็นสองท่อนกำลังลอยอยู่บนท้องฟ้าในขณะนี้ราวกับผี

ร่างกายของเธอเกือบจะโปร่งใส อวัยวะภายใน เส้นลมปราณและกระดูกทั้งหมดดูเหมือนจะหายไป เหลือเพียงเส้นพลังโปร่งใสวนเวียนอยู่ในร่างของเธอ

“ผสมผสานกับร่างกายและเข้าสู่เต๋า!”

ลู่ฝานหรี่ตาลงเล็กน้อย

ในขณะนี้ ร่างกายของซูตงได้เชื่อมต่อกับเต๋าแห่งฟ้าดิน เธอคือเต๋า และเต๋าก็คือเธอ ซึ่งค่อนข้างยากที่จะรับมือด้วยเล็กน้อยแล้ว!

ยิ่งไปกว่านั้น พลานุภาพสร้างความกดดัน อย่างไม่ต้องสงสัย มันคือวิชาพลังแห่งเทพ

ลู่ฝานสามารถมองเห็นพื้นใต้เท้าของเขาได้ ซึ่งมันกำลังยุบตัวลงอย่างต่อเนื่อง ราวกับมีภูเขาตกลงมาจากท้องฟ้าจริงๆ

ซูตงยื่นมือไปหาลู่ฝาน เช่นเดียวกับที่เธอทำกับเย่หนานเทียนครั้งก่อน

ภายในประเทศฉิงเทียน เกือบทุกคนที่เห็นการกระทำของซูตง ต่างก็รู้สึกเจ็บปวดใจอย่างยิ่ง

ซูตงพยายามควบคุมลู่ฝานอีกครั้งอย่างไม่ยอมแพ้!

แต่เธอก็พบว่า มันกลับกลายเป็นเรื่องที่ไม่อาจทำได้ไปแล้ว!

ลู่ฝานในตอนนี้ เป็นเหมือนกับเทพเจ้าแห่งการต่อสู้ผู้ยิ่งใหญ่

ผู้ชมนับไม่ถ้วนส่งเสียงเชียร์ การต่อสู้แบบนี้ จากมุมมองของผู้ชม มันสนุกอย่างมาก

โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวบ้านของประเทศฉิงเทียน พวกเขาต่างตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง

เพราะลู่ฝานในตอนนี้ ดูเหมือนเป็นผ็แข็งแกร่งที่สุดในประเทศฉิงเทียน

“กระบี่ฟ้าดิน!”

เสียงลั่นสนั่นฟ้า กระบี่ทะลุฟ้า

เมื่อกระบี่ออกมา ทุกอย่างก็พังทลายลง บ้านเรือนจำนวนนับไม่ถ้วนต่างเริ่มระเบิดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในทันที

ทั่วทั้งใต้หล้านี้ อาจมีเพียงลู่ฝานคนเดียวเท่านั้นที่สามารถรวบรวมพลังมหาศาลเช่นนี้ได้

พลังที่ไม่เกี่ยวข้องและรุนแรงจำนวนมากถูกบังคับให้รวมตัวกันภายใต้ผลการหลอมรวมของปราณชี่

ความดุดันของแสงกระบี่ ความอันยิ่งใหญ่ของแสงกระบี่ เป็นสิ่งที่หายากในโลก

กระบี่ของลู่ฝาน มีพลังทำลายเมือง และมีพลังในเปิดฟ้าเปิดดิน

กระบวนท่าสังหารเช่นนี้ ใครกันจะหยุดมันได้!

ซูตงฝืนใช้วิถีลิขิตฟ้า และในวินาทีนั้นเองก็พบว่า แม้เธอจะใช้วิถีลิขิตฟ้าที่แข็งแกร่ง แต่ยามเผชิญหน้ากับลู่ฝาน เธอก็ยังรู้สึกหวาดกลัวอยู่ดี

นี่คือช่องว่างของความต่างที่แท้จริง

ซูตงไม่มีวันเข้าใจว่า สำหรับนักบู๊แล้ว ความตั้งใจเป็นรากฐานของความแข็งแกร่ง พลังที่เปล่งออกมาจากร่างของลู่ฝานในตอนนี้ เทียบไม่ได้กับพลังครึ่งหนึ่งของเธอเลย

แต่มันเป็นพลังของนักบู๊ที่แท้จริง!

พลังความไม่หวาดกลัว!