เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2006

เสียงสั่นสะเทือนจิ่วเซียว พลังสะท้านใต้หล้า

เสียงนี้ คำรามจากลำคอลู่ฝาน เป็นพลังทั้งหมดในร่างที่เค้นออกมา

ประโยคนี้ ลู่ฝานอดทนไม่รู้นานแค่ไหน วันนี้ในที่สุดก็ได้เปล่งเสียงก้องฟ้า

“เขาต่างหากคือลู่ฝาน!”

“ฝึกทั้งบู๊และชี่ ใต้หล้านี้มีเพียงผู้เดียวแล้ว!”

ดูคล้ายพริบตานั้น ทุกคนต่างเชื่อในสถานะของลู่ฝานแล้ว

นั่นเป็นเสียงที่ดังมาจากก้นบึ้งจิตใจ ใครจะสามารถเสแสร้งได้? ในเสียงนั้น เต็มไปด้วยพลังสั่นสะท้านใจผู้อื่น!

ออร่าปีศาจทั่วฟ้าขณะนั้นพลันไม่อาจกดทับเสียงของลู่ฝาน ไม่อาจอำพรางเรือนกายของเขา

ขณะเดียวกัน ฉากที่เจ้าสำนักจิตใจเต๋าสำนักมารปรากฏขึ้นถึงกับไม่ได้สั่นสะท้านเท่าชื่อลู่ฝาน

ฉากที่กระบี่ยาวของลู่ฝานชี้หน้าเฟิงเทียน สลักลึกเข้าไปในสมองของผู้คนนับไม่ถ้วน

รอยยิ้มบนใบหน้าคุณชายเฟิงเทียนสลายไป เขามองลู่ฝานพลางพูดว่า “ฉันรู้ว่านายคือลู่ฝาน ศิษย์ของอริยบุคคลเฉียน ผู้สืบทอดสำนักจิ่วเซียว คิดไม่ถึง นายยังเป็นทายาทรุ่นนี้ด้วย นายมีเหตุผลที่ทำให้ฉันต้องฆ่านาย แต่ฉันยังคงไม่อยากฆ่านายทิ้งจริง ๆ ลู่ฝาน นายก็เห็นพลังที่ฉันครอบครองทั้งหมด ไม่ใช่สิ่งที่นายสามารถขัดขวาง และไม่ใช่สิ่งที่นายสามารถต่อต้านได้”

คุณชายเฟิงเทียนยกมือขึ้น

วินาทีถัดมา ทั่วทั้งประเทศฉิงเทียน ออร่าปีศาจสีดำถูกปลดปล่อยออกไปข้างนอก

ทั่วฟ้าดิน ทั่วภูเขา ทั่วธารน้ำ ทั่วมหาสมุทร

ออร่าปีศาจพรั่งพรูขึ้นฟ้า ฟ้าดินส่วนใหญ่สั่นทะเทือนอย่างบ้าคลั่ง

ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มพังทลาย ดูคล้ายวันสิ้นโลกมาถึง

ลู่ฝานไม่ได้ลนลาน และไม่ได้ปรากฏท่าทีแปลกใจ

เพราะเขารู้อย่างแจ่มแจ้ง พลังสีดำที่แทบจะพังทลายประเทศฉิงเทียนเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร

คุณชายเฟิงเทียนจดจ้องใบหน้าลู่ฝาน แต่ไม่สามารถค้นหาสีหน้าที่เขาต้องการได้เลยแม้แต่น้อย

สิ่งนี้ทำให้เฟิงเทียนรู้สึกเบื่อหน่ายอย่างยิ่ง มือพลันวางลงทันที

บนอากาศ หนวดขนาดใหญ่ผืนหนึ่งปรากฏขึ้น

“ลงมา!”

เฟิงเทียนพูดเรียบ ๆ

ต่อมา บ้านที่ปลอดภัยที่เดิมสลายไปกลางอากาศ ถึงกับถูกอากาศเวิ้งว้างกระชากออกไป ทุบลงกับพื้นอย่างแรง

บ้านที่ปลอดภัยถูกทุบจนแตกละเอียด สามอริยบุคคลถูกกระแทกอย่างแรงตามลงมา

เฟิงเทียนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “เห็นหรือยัง? ผู้มีฝีมือสูงส่งแห่งใต้หล้า ต่อหน้าฉัน ก็ยังต้องหนีอย่างจนตรอก จิตใจเต๋าสำนักมารฟังคำสั่ง เริ่มการสังหารหมู่!”

สิ้นเสียงคำสั่งเฟิงเทียน เงาสีดำมากมายปรากฏขึ้นกลางอากาศ

เพียงพวกเขาปรากฏตัวก็เริ่มสังหารหมู่ผู้คนที่สามารถมองเห็น

ท่ามกลางฉากนี้ หนวดสีดำทะมึนนับไม่ถ้วนก็เริ่มทยอยตามมา

เพียงถูกหนวดสัมผัส ไม่ว่าสิ่งใดต่างถูกกลืนกินอย่างรวดเร็ว

เสียงคร่ำครวญ เสียงหวาดกลัวตื่นตะลึง พริบตานั้นพลันดังไปทั่วประเทศฉิงเทียน

แค่ชั่วลมหายใจสั้น ๆ ภายในประเทศฉิงเทียน ก็เต็มไปด้วยซากศพลอยเกลื่อน

ฉากอย่างนี้ แม้ลู่ฝานคาดการณ์ไว้นานแล้ว แต่เมื่อต้องพบเข้าจริง ๆ ลู่ฝานยังคงตากระตุกอย่าห้ามไม่อยู่ มือสั่นระริก

สามอริยบุคคลหนีไม่พ้น ทั้งค่อนข้างอับอายทั้งโมโห

เดิมพวกเขาคิดอย่างมั่นใจมาก เพียงพวกเขาสามคนร่วมมือกัน ไม่ว่าสิ่งใดล้วนไม่มีทางขัดขวางพวกเขาได้ถึงจะถูก

ทว่า เพียงพวกเขาเข้าไปในอากาศเวิ้งว้าง ก็พลันพบว่า อากาศเวิ้งว้างทั่วทั้งประเทศฉิงเทียน ล้วนเต็มไปด้วยหนวดของสัตว์อสูรอากาศธาตุ

หนวดที่ไม่อาจสัมผัสได้ ซ้ำยังยากจะกำจัดเหล่านั้น ผลักให้พวกเขาสามอริยบุคคลถอยลงมา

สามอริยบุคคลเค้นพลังต้องการสังหารหนวดของสัตว์อสูรอากาศธาตุ แต่กลับพบว่า ไม่ว่าพวกเขาใช้พลังเท่าไหร่ สัตว์อสูรอากาศธาตุถึงกับสามารถกลืนกินได้หมด ต่อให้เป็นพลังเต๋าอันแข็งแกร่ง การทำลายสัตว์อสูรอากาศธาตุ ก็เต็มไปด้วยขีดจำกัด

กระทั่งไม่อาจสังหารหนวดได้แม้แต่หนึ่งอัน!

ลำแสงเต๋าสามเส้นพุ่งขึ้น สามอริยบุคคลลอยกลางอากาศ