เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2006

สรุปบท บทที่ 2006 วิกฤตการณ์(1): เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

บทที่ 2006 วิกฤตการณ์(1) – ตอนที่ต้องอ่านของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

ตอนนี้ของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายใช้ชีวิตทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 2006 วิกฤตการณ์(1) จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

เสียงสั่นสะเทือนจิ่วเซียว พลังสะท้านใต้หล้า

เสียงนี้ คำรามจากลำคอลู่ฝาน เป็นพลังทั้งหมดในร่างที่เค้นออกมา

ประโยคนี้ ลู่ฝานอดทนไม่รู้นานแค่ไหน วันนี้ในที่สุดก็ได้เปล่งเสียงก้องฟ้า

“เขาต่างหากคือลู่ฝาน!”

“ฝึกทั้งบู๊และชี่ ใต้หล้านี้มีเพียงผู้เดียวแล้ว!”

ดูคล้ายพริบตานั้น ทุกคนต่างเชื่อในสถานะของลู่ฝานแล้ว

นั่นเป็นเสียงที่ดังมาจากก้นบึ้งจิตใจ ใครจะสามารถเสแสร้งได้? ในเสียงนั้น เต็มไปด้วยพลังสั่นสะท้านใจผู้อื่น!

ออร่าปีศาจทั่วฟ้าขณะนั้นพลันไม่อาจกดทับเสียงของลู่ฝาน ไม่อาจอำพรางเรือนกายของเขา

ขณะเดียวกัน ฉากที่เจ้าสำนักจิตใจเต๋าสำนักมารปรากฏขึ้นถึงกับไม่ได้สั่นสะท้านเท่าชื่อลู่ฝาน

ฉากที่กระบี่ยาวของลู่ฝานชี้หน้าเฟิงเทียน สลักลึกเข้าไปในสมองของผู้คนนับไม่ถ้วน

รอยยิ้มบนใบหน้าคุณชายเฟิงเทียนสลายไป เขามองลู่ฝานพลางพูดว่า “ฉันรู้ว่านายคือลู่ฝาน ศิษย์ของอริยบุคคลเฉียน ผู้สืบทอดสำนักจิ่วเซียว คิดไม่ถึง นายยังเป็นทายาทรุ่นนี้ด้วย นายมีเหตุผลที่ทำให้ฉันต้องฆ่านาย แต่ฉันยังคงไม่อยากฆ่านายทิ้งจริง ๆ ลู่ฝาน นายก็เห็นพลังที่ฉันครอบครองทั้งหมด ไม่ใช่สิ่งที่นายสามารถขัดขวาง และไม่ใช่สิ่งที่นายสามารถต่อต้านได้”

คุณชายเฟิงเทียนยกมือขึ้น

วินาทีถัดมา ทั่วทั้งประเทศฉิงเทียน ออร่าปีศาจสีดำถูกปลดปล่อยออกไปข้างนอก

ทั่วฟ้าดิน ทั่วภูเขา ทั่วธารน้ำ ทั่วมหาสมุทร

ออร่าปีศาจพรั่งพรูขึ้นฟ้า ฟ้าดินส่วนใหญ่สั่นทะเทือนอย่างบ้าคลั่ง

ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มพังทลาย ดูคล้ายวันสิ้นโลกมาถึง

ลู่ฝานไม่ได้ลนลาน และไม่ได้ปรากฏท่าทีแปลกใจ

เพราะเขารู้อย่างแจ่มแจ้ง พลังสีดำที่แทบจะพังทลายประเทศฉิงเทียนเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร

คุณชายเฟิงเทียนจดจ้องใบหน้าลู่ฝาน แต่ไม่สามารถค้นหาสีหน้าที่เขาต้องการได้เลยแม้แต่น้อย

สิ่งนี้ทำให้เฟิงเทียนรู้สึกเบื่อหน่ายอย่างยิ่ง มือพลันวางลงทันที

บนอากาศ หนวดขนาดใหญ่ผืนหนึ่งปรากฏขึ้น

“ลงมา!”

เฟิงเทียนพูดเรียบ ๆ

ต่อมา บ้านที่ปลอดภัยที่เดิมสลายไปกลางอากาศ ถึงกับถูกอากาศเวิ้งว้างกระชากออกไป ทุบลงกับพื้นอย่างแรง

บ้านที่ปลอดภัยถูกทุบจนแตกละเอียด สามอริยบุคคลถูกกระแทกอย่างแรงตามลงมา

เฟิงเทียนหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “เห็นหรือยัง? ผู้มีฝีมือสูงส่งแห่งใต้หล้า ต่อหน้าฉัน ก็ยังต้องหนีอย่างจนตรอก จิตใจเต๋าสำนักมารฟังคำสั่ง เริ่มการสังหารหมู่!”

สิ้นเสียงคำสั่งเฟิงเทียน เงาสีดำมากมายปรากฏขึ้นกลางอากาศ

เพียงพวกเขาปรากฏตัวก็เริ่มสังหารหมู่ผู้คนที่สามารถมองเห็น

ท่ามกลางฉากนี้ หนวดสีดำทะมึนนับไม่ถ้วนก็เริ่มทยอยตามมา

เพียงถูกหนวดสัมผัส ไม่ว่าสิ่งใดต่างถูกกลืนกินอย่างรวดเร็ว

เสียงคร่ำครวญ เสียงหวาดกลัวตื่นตะลึง พริบตานั้นพลันดังไปทั่วประเทศฉิงเทียน

แค่ชั่วลมหายใจสั้น ๆ ภายในประเทศฉิงเทียน ก็เต็มไปด้วยซากศพลอยเกลื่อน

ฉากอย่างนี้ แม้ลู่ฝานคาดการณ์ไว้นานแล้ว แต่เมื่อต้องพบเข้าจริง ๆ ลู่ฝานยังคงตากระตุกอย่าห้ามไม่อยู่ มือสั่นระริก

สามอริยบุคคลหนีไม่พ้น ทั้งค่อนข้างอับอายทั้งโมโห

เดิมพวกเขาคิดอย่างมั่นใจมาก เพียงพวกเขาสามคนร่วมมือกัน ไม่ว่าสิ่งใดล้วนไม่มีทางขัดขวางพวกเขาได้ถึงจะถูก

ทว่า เพียงพวกเขาเข้าไปในอากาศเวิ้งว้าง ก็พลันพบว่า อากาศเวิ้งว้างทั่วทั้งประเทศฉิงเทียน ล้วนเต็มไปด้วยหนวดของสัตว์อสูรอากาศธาตุ

หนวดที่ไม่อาจสัมผัสได้ ซ้ำยังยากจะกำจัดเหล่านั้น ผลักให้พวกเขาสามอริยบุคคลถอยลงมา

สามอริยบุคคลเค้นพลังต้องการสังหารหนวดของสัตว์อสูรอากาศธาตุ แต่กลับพบว่า ไม่ว่าพวกเขาใช้พลังเท่าไหร่ สัตว์อสูรอากาศธาตุถึงกับสามารถกลืนกินได้หมด ต่อให้เป็นพลังเต๋าอันแข็งแกร่ง การทำลายสัตว์อสูรอากาศธาตุ ก็เต็มไปด้วยขีดจำกัด

กระทั่งไม่อาจสังหารหนวดได้แม้แต่หนึ่งอัน!

ลำแสงเต๋าสามเส้นพุ่งขึ้น สามอริยบุคคลลอยกลางอากาศ

ลู่ฝานหลบหนวดที่ทยอยโผล่ออกมาจากใต้ฝ่าเท้าอย่างสุดกำลัง พุ่งไปทางพระราชวัง

ที่นั่นยังเหลือทางรอดหนึ่ง!

“ลู่ฝาน! ทางนี้!”

เงยหน้าขึ้น ลู่ฝานเห็นนกบินฝูงใหญ่น้อมตัวพุ่งมา

สิ่งที่นกบินพามาด้วยก็คือเปลวไฟสีน้ำแข็งสว่างวับแวม หลบเร้นเคลื่อนไหว ว่องไวอย่างยิ่ง

ลอยตัวขึ้นไป ลู่ฝานเหยียบลงบนนกบิน

ทันใดนั้น ลู่ฝานก็เห็นฮ่วนเย่ว์ หลีเหรินหลง

“เจ้าสำนักให้ฉันมารับนาย!”

หลีเหรินหลงตะโกนเสียงดัง

ลู่ฝานพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม ตามพวกหลีเหรินหลงลอยไกลออกไป

แต่ขณะนั้นเอง ท่ามกลางอากาศ พลันปรากฏเรือนร่างน่ากลัวแน่นขนัดผืนใหญ่

“สมควรตาย เป็นแมงมุมกลืนวิญญาณและแรดเพลิงปีศาจทลายฟ้า หันหลังกลับ รีบหันกลับ!”

เพียงแวบเดียวหลีเหรินหลงก็มองออกทันทีถึงสัตว์อสูรที่น่ากลัวซึ่งปรากฏตัวกลางอากาศ

ชั่วพริบตาที่ลู่ฝานมองเห็นแมงมุมกลืนวิญญาณ ก็ร้องตะโกนทันที “ปิดจิตทั้งหก อุดหู!”

สิ้นเสียงลู่ฝาน ผู้อื่นยังไม่ทันมีปฏิกิริยา แมงมุมกลืนวิญญาณทั่วฟ้าก็เปล่งเสียงที่น่ากลัวออกมา

“เสียงแห่งความหวั่นกลัว!”

ชั่วพริบตา นกบินร่วงลงพื้น

หลีเหรินหลงร่างกายสั่นไหว ฮ่วนเย่ว์เลือดออกปากและจมูก

ลู่ฝานรีบขยับเข้าไปคว้าเอาฮ่วนเย่ว์ ใช้พลังปิดจิตทั้งหกของเธอ

ภายในเมืองฉิงเทียน กลายเป็นฝนเลือดอีกครั้ง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า