เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2030

อริยบุคคลวุ่นวายกลายเป็นควันหนีออกจากมือลู่ฝาน

ตอนนี้เธอไม่มีความคิดกลืนกินลู่ฝานต่อแล้ว เธอแค่อยากหนีออกจากตัวลู่ฝาน

แต่ลู่ฝานจะให้เธอสมปรารถนาได้ยังไงกันล่ะ ถ้าลู่ฝานไม่คว้าโอกาสดีแบบนี้ไว้ เขาก็โง่น่ะสิ

อริยบุคคลวุ่นวายพุ่งออกจากตัวลู่ฝานไม่หยุด แต่บางครั้งมันก็เป็นแบบนี้แหละ เข้าง่าย ออกยาก

เต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิตอันแข็งแกร่งผนึกตัวลู่ฝานเอาไว้อย่างแน่นหนา

อริยบุคคลวุ่นวายที่มีวิถีวิญญาณดับมอดบนตัว เพิ่งปะทะกับผิวหนังของลู่ฝานก็มีควันบางๆ ลอยออกมาทันที

ร้องโหยหวนและดิ้นไปมาในตัวลู่ฝาน

ถูกต้องที่วิถีวิญญาณดับมอดกับเต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิตอยู่กันคนละขั้ว

แต่ถ้าทั้งสองอย่างมีความแตกต่างกันมากเกินไป การข่มกันของพลังจะระเบิดออกมาอย่างชัดเจน

เธอจะบาดเจ็บรุนแรงยิ่งกว่าพลังใดๆ

ในเวลาเดียวกัน ฤทธิ์ยาทะลักเข้ามาในตัวลู่ฝาน

คราวนี้ลู่ฝานสัมผัสได้ด้วยตัวเองว่าฤทธิ์ยาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง มีความพิเศษและแข็งแกร่งขนาดไหน

อย่างน้อยลู่ฝานไม่สามารถกลั่นยาชนิดนี้ออกมาได้

คนที่มีความรู้ด้านทักษะการกลั่นยาขนาดนี้ จนถึงตอนนี้ลู่ฝานรู้จักแค่หวูเฉินอาจารย์ของเขา

ถ้าบอกว่ายังมีอีกคน คงจะเป็นประมุขประเทศตันเซิ่ง

เป็นหัวหน้าของผู้ฝึกชี่ ประมุขของประเทศตันเซิ่ง อันดับหนึ่งของงานเทพโอสถในตอนนั้น

ไม่ต้องคิดก็รู้ถึงความยิ่งใหญ่ด้านทักษะการกลั่นยาของประมุขประเทศตันเซิ่ง

“ประมุขประเทศตันเซิ่ง!”

วิญญาณของลู่ฝานพูดพึมพำ

วันนี้ประมุขประเทศตันเซิ่งช่วยเหลืออย่างมีคุณธรรมขนาดนี้ ต่อไปลู่ฝานไม่รู้จริงๆ ว่าควรปฏิบัติกับเขายังไง

พูดว่าเป็นศัตรู แต่ต่อไปคงไม่ใช่แล้วล่ะ

พูดว่าเป็นเพื่อน ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนไม่ได้ดีขนาดนั้น

ลู่ฝานสะบัดหัวเอาเรื่องวุ่นวายพวกนี้ออกไปก่อน

ตอนนี้เขามองไปทางอริยบุคคลวุ่นวายอย่างใจจดใจจ่อ

วันพระไม่ได้มีหนเดียว คราวนี้ลู่ฝานได้เปรียบแล้ว

มีการสนับสนุนของฤทธิ์ยารุนแรงกับเต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิตของประมุขประเทศตันเซิ่ง ลู่ฝานกล้าสู้สุดกำลัง

เมื่อเหวี่ยงฝ่ามือ ฤทธิ์ยาทั้งหมดโดนปราณชี่ทำให้เป็นพลังวิญญาณ รวมตัวเป็นเกราะบนวิญญาณของลู่ฝาน

กระบี่หนักที่รวมตัวจากฤทธิ์ยา ปรากฏในมือวิญญาณของลู่ฝาน ส่องแสงระยิบระยับ พลานุภาพน่าทึ่ง

อริยบุคคลวุ่นวายเห็นว่าไม่สามารถออกจากตัวลู่ฝานได้แล้ว สีหน้าแปรเปลี่ยนเป็นโหดเหี้ยมทันที

ใบหน้าบิดเบี้ยว เหมือนใบหน้าผีนับหมื่นรวมตัวเข้าด้วยกัน จ้องวิญญาณลู่ฝานเขม็ง “นายกำลังบีบให้ฉันฆ่านาย!”

ลู่ฝานพูดว่า “แค่เธอมีชีวิตอยู่ ช้าเร็วเธอก็ต้องเล่นงานฉัน ถ้าเป็นเช่นนี้ สู้ฉันฆ่าเธอตั้งแต่วันนี้เลยดีกว่า แบบนี้ค่อยสะใจหน่อย!”

อริยบุคคลวุ่นวายส่งเสียงคำรามดุดันออกมา เหมือนเธอปล่อยวางทุกอย่างแล้ว ในใจเหลือเพียงความอาฆาตพลุ่งพล่าน

ว่ากันว่าเมื่อคนที่อ่อนโยนหมดความอดทนแล้ว สามารถตอบโต้กลับได้เหมือนกัน ตอนนี้อริยบุคคลวุ่นวายหาวิธีแก้ไขพุ่งไปในตัวลู่ฝาน ตอนนี้เธอไร้การคุ้มครองจากมุกวิญญาณดับมอดแล้ว อยู่ในช่วงที่อ่อนแอที่สุด

อย่างที่ลู่ฝานพูด ขอแค่อริยบุคคลวุ่นวายมีชีวิตอยู่ ต่อไปเธอต้องเล่นงานเขาแน่นอน

วันนี้เป็นโอกาสดีที่สุดที่ลู่ฝานจะฆ่าอริยบุคคลวุ่นวาย แต่ก่อนหน้านั้นลู่ฝานต้องมีความสามารถที่จะฆ่าอริยบุคคลวุ่นวายได้จริงๆ

ตูม! ตูม! ตูม! ตูม!

เสียงระเบิดดังติดต่อกันดังออกมาจากตัวลู่ฝาน

ด้านนอก สีหน้าประมุขประเทศตันเซิ่งไม่สู้ดีมาก

ยาเซียนชั้นยอดหนึ่งเม็ดบวกกับเต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิตของเขา ไม่สามารถกำจัดวิญญาณอาฆาตในตัวลู่ฝานได้

นี่ทำให้เขาเหลือเชื่อจริงๆ!

ประมุขประเทศตันเซิ่งปล่อยเต๋าอันยิ่งใหญ่แห่งชีวิตของตัวเองออกมาอย่างเต็มกำลังแล้ว พลังขนาดนี้ ถึงเป็นสามราชาปีศาจก็น่าจะโดนโจมตีจนล่าถอย

ทำไมวิญญาณอาฆาตในตัวลู่ฝานถึงดื้อรั้นขนาดนี้ ตอนนี้ประมุขประเทศตันเซิ่งเริ่มสงสัยแล้วว่าในตัวลู่ฝานไม่ใช่วิญญาณอาฆาตธรรมดาๆ แต่ขุนพลังสุดเหนือฟ้ากำลังเล่นงานลับหลังอยู่!

จากนั้นอริยบุคคลวุ่นวายส่งเสียงโอดครวญออกมาจากตัวลู่ฝาน

“สังหาร!”

วิญญาณลู่ฝานแผดเสียงดุดัน กระบี่หนักที่รวมตัวจากฤทธิ์ยาในมือมีแสงห้าสี

ประมุขประเทศตันเซิ่งช่วยด้วยยาชั้นยอดอีกเม็ด ทำให้ลู่ฝานได้เปรียบในการสู้กับอริยบุคคลวุ่นวาย

สิ่งที่ทำให้ลู่ฝานยินดียิ่งกว่านั้นคือเหมือนฤทธิ์ยาที่เข้ามาใหม่ มีปราณแห่งหุ้นตุ้นอยู่ด้วย

นี่คือสิ่งที่ลู่ฝานต้องการที่สุด มีปราณแห่งหุ้นตุ้นปะปนอยู่ด้วย ลู่ฝานใช้กระบี่ฟันวิญญาณของอริยบุคคลวุ่นวายออกเป็นชิ้นนับไม่ถ้วน

วิญญาณอาฆาตทั้งหมด โดนกระบี่ของลู่ฝานฟันออกไปเหมือนกัน

อริยบุคคลวุ่นวายแผดเสียงออกมาว่า “ลู่ฝาน อย่าคิดว่านายชนะแล้ว ผีร้ายหมื่นกลืนร่าง!”

ทันใดนั้นวิญญาณอาฆาตนับไม่ถ้วนพุ่งไปทั่วร่างกายลู่ฝาน

ลู่ฝานคิดจะขวาง แต่กลับทำได้แค่สะบัดกระบี่ไม่กี่ครั้ง ฟันวิญญาณอาฆาตได้เพียงส่วนน้อย

ไม่นาน วิญญาณอาฆาตตัวอื่นเข้ามาในตัวลู่ฝานแล้ว

เสียงอริยบุคคลวุ่นวายดังขึ้นเป็นครั้งสุดท้าย

“ลู่ฝาน นายอยู่ได้ไม่นานหรอก ในเมื่อฉันไม่ได้ร่างของนาย ฉันก็จะทำลายมัน นายเหลือเวลาอีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น!”

ลู่ฝานแอบกัดฟัน ปล่อยพลังแห่งโลกออกมาทั้งตัว ชะล้างทุกสิ่งทุกอย่าง

อริยบุคคลวุ่นวายกรีดร้องโหยหวน แต่กลับซ่อนอยู่ในตัวลู่ฝาน เหมือนจักรพรรดิอู่ในตอนนั้น

“แย่แล้ว!”

ลู่ฝานกัดฟันพูด แต่ทำอะไรไม่ได้เลย

วิญญาณกลับเข้าไปในตันเถียน ค่อยๆ ลืมตาขึ้น

ลู่ฝานเห็นหลิงเหยากับประมุขประเทศตันเซิ่งที่ยืนอยู่ข้างเขาทันที

เห็นลู่ฝานฟื้นขึ้นมาแล้ว ประมุขประเทศตันเซิ่งดึงมือกลับมาแล้วพูดว่า “ฟื้นแล้วเหรอ น่าเสียดายที่นายอยู่ได้อีกไม่นาน!”