เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2035

ลู่ฝานก็พลันหันหน้ากลับมา และมองไปยังทิศทางของเมืองฉิงเทียนที่อยู่ด้านหลัง

ความเจ็บปวดใจที่แปลกประหลาดนี้ เกิดขึ้นน้อยมาก วิทยายุทธระดับลู่ฝานนี้ ก็พอจะสอดแนมรับรู้เรื่องราวบนสวรรค์ได้บ้าง ซึ่งการเกิดสถานการณ์แบบนี้ อธิบายได้อย่างเดียวว่าวิถีแห่งฟ้าดินกำลังแจ้งเตือนมายังตัวเขา หรือว่าเรื่องที่ทำให้เขาต้องเจ็บปวดใจนั้นกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว

ลู่ฝานไม่รู้ว่าคืออะไร แต่รู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก

พลังปราณในร่างกายกำลังเคลื่อนไหว ลู่ฝานเลยพลิกมือแล้วใช้กระบี่ฟาดฟันไปยังหัวหน้าสำนักคนหนึ่งทันที

แอบกัดฟันแน่น เพื่อกดทับความรู้สึกที่ไม่สบายใจนี้ลงไป

ลู่ฝาน หันหน้ากลับมาพูดกับหลิงเหยาว่า“ทางนั้น เร็ว! ”

ศิษย์พี่หานเฟิงและคนอื่น ๆ ต่างก็ปล่อยกระบวนท่าไม้ตายครอบคลุมไปหมด พลังปราณปะทุกระจายไปทั่วบริเวณ จนสามารถขัดขวางพวกผู้ฝึกชั่วร้ายที่ไล่ตามมาเอาไว้ด้านหลัง

และเร่งหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว เรือใต้ฝ่าเท้าก็กระพริบแสงวับวาวไม่หยุดแต่ก็ยังไม่ทำให้ลู่ฝานและพวกพ้องพึงพอใจ

ทุกคนได้เพิ่มความเร็วขึ้นถึงขีดสุด หากมองจากระยะไกลแล้ว จะเห็นเพียงว่าท่ามกลางทะเลโลหิต มีแสงดาวตกหลายดวงพาดผ่านไป และร่วงตกไปยังพื้นที่ระยะไกล

“ศิษย์น้องลู่ฝาน ไอ้พวกคนแก่เหล่านี้ก็เก่งกาจใช้ได้เลยนะ ใครบอกว่าผู้ฝึกชั่วร้ายไม่ได้เรื่องล่ะ! ”

เวลานี้ศิษย์พี่หานเฟิงอดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพำเล็กน้อย

ท่อนแขนของเขามีเลือดไหลออกมา แต่เขากลับเพิกเฉยทำเป็นมองไม่เห็น

บนใบหน้ามีรอยยิ้มอันเบิกบาน ดวงตาเต็มไปด้วยความฮึกเหิมในการต่อสู้

ต้องพูดเลยว่า ศิษย์พี่หานเฟิงเหมือนจะกระตือรือร้นอย่างมาก ต่อสงครามการต่อสู้ในครั้งนี้ที่เพียงพอจะสามารถเปลี่ยนแปลงสถานภาพของใต้หล้าได้

ด้านหลัง พวกหัวหน้าสำนักคนอื่น และพวกยอดฝีมือของสำนักปีศาจสังหารก็ยังคงไล่ตามอย่างถึงที่สุด

พลังของศิษย์พี่หานเฟิงและพวกพ้อง ไม่เพียงพอที่จะต้านทานการบุกไปข้างด้านของพวกเขาได้ขจ ซึ่งอย่างมากก็แค่บดบังขัดขวางการมองเห็นของพวกเขาได้บ้างก็เท่านั้น

วิทยายุทธของลู่ฝานและคนอื่นจฝ ๆ ต่างก็ถือว่าไม่ด้อยแล้ว และยังจะวิ่งหนีได้อย่างรวดเร็วด้วย

แต่ก็ยังคงถูกพวกผู้ฝึกชั่วร้ายใช้ความเร็วสูงสุดลดทอนระยะห่างให้สั้นลง จนใกล้จะไล่ตามมาทันแล้ว

ทะเลโลหิตที่คลุ้มคลั่งก็ยังคงชะลอความเร็วของทุกคนเอาไว้ ส่วนพวกผู้ฝึกชั่วร้ายเป็นเพราะว่าในร่างกายมีวิถีเลือด วิถีศพ และวิถีพิษ จึงถูกขัดขวางเอาไว้ได้ไม่มาก แต่สำหรับคนอื่นก็ไม่ใช่แล้ว

ยิ่งผู้ที่มีวิทยายุทธสูงล้ำเท่าไร เวลานี้ก็ยิ่งจะยากลำบากหนักขึ้นไปอีก

ทั้งจะต้องเผ่นหนี และยังจะต้องขัดขวางการโจมตีของพวกวิญญาณพยาบาท นี่ถือเป็นเรื่องที่ยากลำบากอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

แต่ในช่วงเวลาความเป็นความตาย ใครต่างก็ไม่ยอมที่จะหยุด

“กระบี่ฟ้าดิน! ”

เมื่อเห็นว่าพวกผู้ฝึกชั่วร้ายใกล้จะไล่ตามมาทันแล้ว ลู่ฝานจึงหันหลังกลับมาและใช้พลังกระบี่ตอบโต้ในทันที

พลังกระบี่นี้มาอย่างกระทันหัน ธิดาเทพแห่งไฟที่ไล่ตามมาอย่างดุดันที่สุดนั้นก็ยังไม่ทันจะตั้งตัว เลยถูกกระบี่แทงตรงเข้าไปที่ทรวงอก

“อ่า! ”

ธิดาเทพแห่งไฟกรีดร้องขึ้นอย่างทรมาน

เขตวิถีของเธอไม่สามารถต้านทานลำแสงกระบี่ของลู่ฝานได้ ส่วนชี่มารของเธอก็ไม่สามารถใช้งานอะไรได้ด้วย

ลำแสงกระบี่ได้ฟันธิดาเทพแห่งไฟขาดออกเป็นสองท่อน แสงไฟแผ่กระจายไปทั่ว ธิดาเทพแห่งไฟแตกสลายกลายเป็นดวงไฟนับไม่ถ้วน และคิดที่จะเผ่นหนี

แต่ในเวลานั้นเอง ลู่ฝานก็ขว้างมุกก้อนหนึ่งออกไป

มุกเวิ้งว้าง!

พลังดึงดูดอย่างหนักหน่วงถูกปล่อยออกมา เพียงแค่แวบเดียว ก็ทำให้ปราณชี่ภายใต้การควบคุมของลู่ฝานญฌ กลายเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ที่น่ากลัว

วิญญาณพยาบาทที่อยู่โดยรอบทะเลโลหิต และดวงไฟของธิดาเทพแห่งไฟ ต่างก็ถูกดูดกลืนเข้าไปภายในทั้งหมดในพริบตา แม้แต่พวกหัวหน้าสำนักที่ไล่ตามมาอย่างรวดเร็วนั้นต่างก็ต้องทยอยหยุดฝีเท้าลงไปตาม ๆ กัน

เบื้องหน้าของพวกเขา มีลำแสงกระบี่ปะทุขึ้นมาอย่างกว้างขวาง

ลู่ฝานใช้มือคว้ามุกเอาไว้ แล้วก็หันหลังกลับ โดยไม่รีรอชักช้า

เมื่อเงยขึ้นมองไปข้างหน้า ตรงจุดสิ้นสุดของสายตา ก็ปรากฏขอบเขตของทะเลโลหิตแล้ว

และในขณะเดียวกัน ลู่ฝานยังมองเห็นว่าทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ยังคงมีกลุ่มของผู้ฝึกชั่วร้ายที่ยืนกันอยู่ที่เดิมอย่างไม่เคลื่อนไหว

เขาค่อย ๆ หรี่ตาลง เวลานี้แม้แต่ราชาปีศาจทั้งสามตนก็ยังออกมาเตรียมสู้รบด้วยตนเองแล้ว ส่วนพวกผู้ฝึกชั่วร้ายเหล่านี้ที่ยังคงยืนอยู่กับที่นั้น ก็ไม่สมเหตุสมผลแล้ว

อธิบายได้เพียงอย่างเดียว ความเป็นไปได้ก็คือดฝ พวกผู้ฝึกชั่วร้ายเหล่านี้อาจจะเป็นผู้ฝึกชั่วร้ายของสำนักสิบห้าตามที่หลิงเหยาได้พูดบอกไว้

“เร็วเข้า เหลือระยะทางอีกแค่นิดเดียวแล้ว! ”

ลู่ฝานตะโกนเสียงดัง ศิษย์พี่หานเฟิงและคนอื่น ๆ ต่างก็เร่งความเร็วกันอย่างสุดชีวิต

ในขณะนี้เอง ลู่ฝานก็ได้ยินเสียงตะโกนที่ดังขึ้นมาจากด้านหลัง

จากนั้น ลำแสงก็พาดผ่านมา ซึ่งเป็นลำแสงที่มืดมิด ลึกล้ำอย่างกับกลางคืน!

หลิงเหยาพลันกระอักเลือดออกมา ซึ่งเลือดที่กระอักออกมานั้น ได้กลายเป็นสีดำไปแล้ว

“วิถีพิษ! ”

ลู่ฝานก้มหน้าลงดู ก็รับรู้ได้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้ของหลิงเหยาไม่ค่อยจะสู้ดีนัก

ในวิถีเลือดวิถีศพและวิถีพิษทั้งสามนี้ วิถีพิษจะมีพลังในการปะทะเผชิญหน้าที่อ่อนด้อยที่สุด แต่จุดที่โหดเหี้ยมของมันนั้น จะปรากฏขึ้นตรงนี้ หากว่าถูกโจมตีใส่ พิษร้ายก็จะคร่าชีวิตของอีกฝ่ายหนึ่งในทันที

ลู่ฝานกรีดไปที่ข้อมือ อย่างไม่ลังเลใจ แล้วก็นำเลือดมาป้อนให้กับหลิงเหยา

เวลานี้ หากคิดที่จะมาวิเคราะห์ว่าตกลงเป็นพิษอะไรนั้นมันคงไม่ทันการณ์แล้ว สิ่งที่ลู่ฝานทำได้ ก็คือใช้วิถีแห่งชีวิตของตนเอง ช่วยประคองยืนหยัดชีวิตของหลิงเหยาเอาไว้

“หยุดพูด กลั้นหายใจ รวบรวมสมาธิ พวกเราจะพ้นออกไปกันแล้ว! ”

ลู่ฝานพูดเบา ๆ ที่ข้างหูของหลิงเหยา

หลิงเหยาพยักหน้าเบา ๆ และเอนตัวลงในอ้อมอกของลู่ฝาน

“ในที่สุดก็มาแล้ว! ”

ในระยะที่ไม่ไกลออกไป ในที่สุดอู่คงหลิงก็มองเห็นกลุ่มคนที่อยู่ใกล้ชิดกับลู่ฝานแล้ว

เธอยกฝ่ามือขึ้น ก็พลันมีกลุ่มผู้ฝึกชั่วร้ายยืนดาหน้ากันออกมา

“ถึงเวลาที่พวกนายจะอุทิศชีวิตเพื่อทำคุณประโยชน์ให้กับฉันแล้ว ระเบิด! ”

เมื่ออู่คงหลิงสั่งการ ทันใดนั้นกลุ่มผู้ฝึกชั่วร้ายก็พุ่งกระโจนกันออกไป

ศิษย์พี่หานเฟิงเห็นเหตุการณ์ดังกล่าวแล้ว ก็ตะโกนดุด่า “มาอีกแล้ว เข้าโจมตีกันทั้งด้านหน้าด้านหลังเลยอ่า! ”

ลู่ฝานเองก็กำกระบี่หนักไร้คมไว้แน่น ขณะที่กำลังจะลงมือ พวกผู้ฝึกชั่วร้ายเหล่านั้นก็พลันเลี้ยวเปลี่ยนทิศทางโดยเคลื่อนที่อ้อมตัวผ่านลู่ฝานและพวกพ้องไป

ตูม! ตูม! ตูม!

จากนั้น ก็เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของลู่ฝานและพวกพ้อง

ไม่นึกว่าพวกผู้ฝึกชั่วร้ายจะระเบิดชีวิตของตนเอง จนทำให้ทะเลโลหิตเกิดคลื่นปั่นป่วนอย่างรุนแรง อากาศธาตุแหลกสลาย ลำแสงส่องกระจาย และกลิ่นอายของชี่มารก็แผ่ปกคลุมทุกอย่างไปทั่ว

“ลู่ฝาน ทางนี้! ”

อู่คงหลิงตะโกนเสียงดังขึ้น ลู่ฝานก็พลันตื่นเต้นดีใจ