เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2054

สรุปบท บทที่ 2054 ใต้หล้าแบ่งแยกเป็นสอง(3): เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า

ตอน บทที่ 2054 ใต้หล้าแบ่งแยกเป็นสอง(3) จาก เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 2054 ใต้หล้าแบ่งแยกเป็นสอง(3) คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ที่เขียนโดย โอหยางวิ่น เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ดวงตาของเจ้าสำนักหลีซีเป็นประกายวูบวาบ

อริยบุคคลแห่งจักรวาลมองดูเจ้าสำนักหลีซีอย่างลึกซึ้งคราหนึ่งแล้วพูดว่า  “ในเมื่อเส้นทางที่เลือกเดินมันไม่เหมือนกัน ก็ไม่สามารถที่จะร่วมงานกันได้”

เจ้าสำนักหลีซีทอดถอนหายใจคราหนึ่ง  คล้ายดั่งสถานการณ์เช่นนี้เขาคาดคิดเอาไว้แต่แรกแล้ว  เพียงแต่ไม่ต้องการให้ช่วงเวลานี้มันเกิดขึ้นจริงๆ เท่านั้นเอง

เจ้าสำนักหลีซีกล่าวว่า  “จะต้องเป็นเช่นนี้ให้ได้แน่นอนหรือ  เดิมพวกเราตอนนี้เปรียบเทียบกับผู้ฝึกชั่วร้าย  ก็เป็นฝ่ายครองความเสียเปรียบอยู่แล้ว  ยิ่งแยกย้ายกันไปทางใครทางมันเช่นนี้อีก  มันจะไม่ทำให้เราอ่อนแอลงอีกหรือ?”

เทพเงินแปดทิศพูดโดยศีรษะก็ยังไม่หันกลับมาว่า  “อ่อนแอก็อ่อนแอเถอะ  ไม่มีลู่ฝานที่เป็นสายสืบแอบแฝงอยู่เช่นนี้  บางทีการรับมือจัดการกับผู้ฝึกชั่วร้ายอาจสะดวกง่ายดายยิ่งขึ้นอยู่บ้าง  ประมุขประเทศทุกท่าน  ผู้ที่มรรคาเดียวกันทุกท่าน  ถ้าพวกคุณเชื่อถือลู่ฝาน  ต้องการอยู่ด้วยกันกับเขาก็รั้งอยู่ต่อเถอะ  หากยินยอมเชื่อถือฉัน  ก็จากไปพร้อมกันกับฉันก็แล้วกัน”

คำพูดนี้เทพเงินแปดทิศกล่าวอย่างเชื่อมั่นสบายๆ ลักษณะท่าทางมีความมุ่งมั่นอุทิศตนผดุงธรรมน่าเคารพยิ่งนัก  มีความเที่ยงธรรมน่าเกรงขามอย่างยิ่ง

เจ้าสำนักหลีซีจ้องมองด้วยความขบขัน  ได้แต่หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเสแสร้งเป็นกระแอมไอสองครา

ศิษย์พี่หานเฟิงอดที่จะพูดเย้ยหยันขึ้นไม่ได้ว่า  “ช่างวางมาดเสแสร้งแกล้งทำนัก”

ศิษย์พี่ใหญ่คว้าหานเฟิงเอาไว้หมับแล้วส่ายหน้าเล็กน้อย  แสดงความหมายว่าเขาอย่าได้พูดอีกแล้ว

เมื่อครู่นี้ตอนที่หานเฟิงด่ากราดอย่างดุเดือดมากเช่นนั้นศิษย์พี่ใหญ่มิได้ฉุดรั้งเขาไว้  เวลานี้จึงลากตัวเขาเอาไว้  สามารถดูออกว่า  ซึ่งความจริงแล้วศิษย์พี่ใหญ่ก็เห็นด้วยกับคำพูดของหานเฟิงเช่นกัน

ณ กลางนภากาศ  ประมุขประเทศหลงอู่  กับประมุขประเทศติงอวี้  และประมุขประเทศชางหมินได้ติดตามเทพเงินแปดทิศจากไปก่อน

พวกเขาไม่สนใจว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นใด  ไม่สนใจว่าเรื่องราวจะเปลี่ยนแปลงไปในลักษณะใด

ยังคงชื่นชอบกระทำตามประสบการณ์ของผู้อาวุโส  รู้สึกว่าการติดตามผู้แข็งแกร่งจึงเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว

โลกหล้านี้ในสายตาของพวกเขา  มีเพียงแค่การเปรียบเทียบระหว่างพลังความแข็งแกร่งและความอ่อนแอเท่านั้น

สำหรับพวกเขาแล้วเหตุผลอันใดเทือกนั้น  ล้วนหาใช่สิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งไม่

คนของประเทศอื่นๆ ก็พากันติดตามจากไปอย่างกระชั้นชิดเช่นกัน

เก้าประเทศที่ทรงพลัง  นอกจากประเทศตันเซิ่งแล้ว  คนของอีกแปดประเทศทรงพลังที่เหลือ  ต่างล้วนติดตามเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลเหินบินจากไปไกลแล้ว

ลำแสงสายแล้วสายเล่าหายลับตาไปในกลางอากาศ

อย่างรวดเร็วกลางนภากาศก็เหลือเพียงไม่กี่คนแล้ว

กวาดสายตามองผ่านคราหนึ่ง  ภายในกลางนภากาศเหลือเพียงไม่กี่คนอย่างประปรายแล้ว

เจ้าสำนักหลีซีกวาดสายตามองพวกเขาคราหนึ่ง  ก็สามารถดูศักดิ์ฐานะของพวกเขาออกแล้ว

ผู้คนเหล่านี้  ต่างล้วนน่าจะเป็นเซียนบู๊และอริยปราชญ์ที่สัญจรอย่างโดดเดี่ยวตามลำพังในใต้หล้า

พวกเขาทยอยกันร่อนลงมา  จนมาถึงข้างกายเจ้าสำนักหลีซี  แล้วค้อมกายพูดว่า  “เจ้าสำนักหลี  พวกเรายังคงยินยอมเชื่อถือท่าน”

“เจ้าสำนักหลี  ในเวลาเช่นนี้  ฉันรู้สึกว่าเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลคล้ายดั่งพึ่งพาอาศัยไม่ได้อยู่บ้างแล้วจริงๆ  ฉันหวังว่าด้วยสติปัญญาสูงล้ำของท่าน  จะสามารถพาพวกเรากู้สถานการณ์กลับคืนมาได้!”

......

เจ้าสำนักหลีซีกุมมือแสดงการคารวะต่อหลายท่าน

ผู้แข็งแกร่งหลายท่าน  รุดมาถึงบริเวณนอกกลุ่มคณะศิษย์ของหอฝึกสัตว์แล้ว

ตั้งแต่ต้นจนปลาย  พวกเขาหาได้เหลือบมองดูลู่ฝานแม้แต่คราเดียว  ซึ่งก็แสดงให้เห็นเช่นกันว่า  พวกเขารุดมาไม่ใช่เนื่องเพราะเชื่อถือลู่ฝานแต่อย่างไร

พวกเขาไม่ได้ติดตามเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลจากไป

เพียงเพราะรู้สึกว่าเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลไม่สมเหตุสมผลเป็นอย่างยิ่ง  พวกเขายินยอมเชื่อถือหลีซีผู้นี้มากยิ่งกว่า  เนื่องเพราะเขาได้ระเบิดทำลายประเทศฉิงเทียนพังพินาศลง  แล้วทำให้แผนการของผู้ฝึกชั่วร้ายไม่สามารถประสบผลสำเร็จได้

แต่บนใบหน้าของหลีซีหามีรอยยิ้มแม้แต่น้อยนิดไม่

เขาทราบกระจ่างเป็นอย่างดีว่า  ผู้ใกล้ชิดเหล่านี้หาได้น่าเชื่อถือเป็นพิเศษแต่อย่างไรไม่

เจ้าสำนักหลีซีนั่งอยู่บนรถเข็นไม้  มาถึงข้างกายลู่ฝานอย่างช้าๆ  เขาจ้องมองดูลู่ฝาน  และยื่นนิ้วมือของตนออกไปแล้ว  เขาชี้ใบหน้าของลู่ฝานและยิ้มพูดว่า  “ที่ฉันพูดนั้น  ก็คือเขานั่นเอง!”

......

ณ กลางนภากาศ

หนังตาของเทพเงินแปดทิศยังคงกำลังกระตุก  ความโกรธเคืองของเขาหาได้ลดทอนน้อยลงไปเนื่องเพราะการจากมาไม่

ถึงแม้สีหน้าของอริยบุคคลแห่งจักรวาลจะดีกว่าอยู่บ้างเล็กน้อย  แต่ภายในจิตใจก็มีไฟสุมทรวงอยู่กลุ่มหนึ่งเช่นกัน

“ปีศาจเฒ่าแปดทิศ  ลู่ฝานผู้นี้จะต้องกลายเป็นภัยพิบัติในไม่ช้าก็เร็ว  วันนี้ไม่สามารถสังหารเขาเสียชีวิต  ต่อไปต้องการฆ่าเขาอีกก็ยากลำบากแล้ว”

อริยบุคคลแห่งจักรวาลไม่ขยับริมฝีปาก  เพียงแค่อาศัยการควบคุมพลังแห่งฟ้าดินของตนเท่านั้น  พูดถ่ายทอดเสียงแก่เทพเงินแปดทิศ

ริมฝีปากของเทพเงินแปดทิศก็ไม่ขยับแม้แต่น้อยเช่นกัน  ถ่ายทอดเสียงตอบว่า  “หลีซีต้นตอภัยพิบัติตัวดีน่าตายผู้นี้  ปกป้องเขาอย่างสุดชีวิต  บวกกับอมตะสองคน  พวกเขาทั้งสองเป็นตัวแทนของกองกำลังกลุ่มอำนาจแข็งแกร่งทั้งสองของหอฝึกสัตว์และเจดีย์ยา  เวลานี้พวกเราไม่อาจหักหาญเข้าประมือกันอย่างซึ่งหน้า  สองคนนี้ก็ไม่อาจเสียชีวิตเช่นกัน  ดังนั้นหากต้องการลงมือต่อลู่ฝาน  มีความยากลำบากอยู่บ้างจริงๆ  ทว่าต้องการสังหารเขานั้น  ยังมีวิธีการสามารถทำได้อยู่”

อริยบุคคลแห่งจักรวาลขมวดคิ้วเล็กน้อยพูดว่า  “หืม?  วิธีการของนายคืออะไร?  ถ้าหากนายพูดว่าพวกเราสองคนแอบย่องไปลอบทำร้ายเขาอย่างลับๆ ละก็  เช่นนั้นก็แล้วกันไปเถอะ  เรื่องราวที่น่าอับอายขายหน้าเช่นนี้  ฉันเลิกทำไปเนิ่นนานอย่างยิ่งแล้วตั้งแต่หลายปีก่อน  ต่อให้ลู่ฝานฝึกฝนบ่มเพาะพลังขึ้นมาอย่างช้าๆ ก่อให้เกิดปัญหาเล็กน้อยแก่ฉัน ฉันก็ไม่ลดตัวไปลอบสังหารไอ้หนุ่มอายุน้อยกว่าฉันหลายร้อยปีผู้หนึ่งเช่นกัน”

เทพเงินแปดทิศพูดว่า  “ฮึ  ลอบสังหารเขานะหรือ?  เขาก็คู่ควรด้วยเรอะ  ที่ฉันพูดคือ  ในเมื่อพวกเราไม่สามารถลงมือได้ชั่วคราว  เช่นนั้นก็ให้คนอื่นลงมือเป็นอย่างไร  นายอย่าได้ลืมไปแล้วว่า  ผู้ที่ต้องการสังหารลู่ฝานนั้น  ไม่เพียงแต่พวกเราเท่านั้นนะ!”

อริยบุคคลแห่งจักรวาลรู้สึกเข้าใจอยู่บ้างแล้ว  ภายในดวงตาผุดรอยยิ้มขึ้นวูบพูดว่า  “ที่นายพูดนั้น  ก็คือผู้ฝึกชั่วร้ายเรอะ?”

เทพเงินแปดทิศจ้องมองท้องฟ้าพูดว่า  “ไม่ผิด  ผู้ฝึกชั่วร้ายจำนวนมากมายอย่างยิ่งเลยทีเดียว  นายคิดว่าสามมหาราชาปีศาจ  สามารถสังหารพวกเขาหรือไม่?”

อริยบุคคลแห่งจักรวาลพูดว่า  “หลีซี  อมตะไม่แน่ว่าจะต้องตาย  แต่ลู่ฝานนั้นน่าจะต้องดับดิ้นอย่างแน่นอนแล้ว”

“เพราะเหตุใด?”

เทพเงินแปดทิศกปอรด้วยรอยยิ้ม  ถามขึ้นอย่างเสแสร้งเป็นไม่เข้าใจ

อริยบุคคลแห่งจักรวาลพูดว่า  “เนื่องเพราะยังมีพวกเรานั่นเอง!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า