เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2054

ดวงตาของเจ้าสำนักหลีซีเป็นประกายวูบวาบ

อริยบุคคลแห่งจักรวาลมองดูเจ้าสำนักหลีซีอย่างลึกซึ้งคราหนึ่งแล้วพูดว่า  “ในเมื่อเส้นทางที่เลือกเดินมันไม่เหมือนกัน ก็ไม่สามารถที่จะร่วมงานกันได้”

เจ้าสำนักหลีซีทอดถอนหายใจคราหนึ่ง  คล้ายดั่งสถานการณ์เช่นนี้เขาคาดคิดเอาไว้แต่แรกแล้ว  เพียงแต่ไม่ต้องการให้ช่วงเวลานี้มันเกิดขึ้นจริงๆ เท่านั้นเอง

เจ้าสำนักหลีซีกล่าวว่า  “จะต้องเป็นเช่นนี้ให้ได้แน่นอนหรือ  เดิมพวกเราตอนนี้เปรียบเทียบกับผู้ฝึกชั่วร้าย  ก็เป็นฝ่ายครองความเสียเปรียบอยู่แล้ว  ยิ่งแยกย้ายกันไปทางใครทางมันเช่นนี้อีก  มันจะไม่ทำให้เราอ่อนแอลงอีกหรือ?”

เทพเงินแปดทิศพูดโดยศีรษะก็ยังไม่หันกลับมาว่า  “อ่อนแอก็อ่อนแอเถอะ  ไม่มีลู่ฝานที่เป็นสายสืบแอบแฝงอยู่เช่นนี้  บางทีการรับมือจัดการกับผู้ฝึกชั่วร้ายอาจสะดวกง่ายดายยิ่งขึ้นอยู่บ้าง  ประมุขประเทศทุกท่าน  ผู้ที่มรรคาเดียวกันทุกท่าน  ถ้าพวกคุณเชื่อถือลู่ฝาน  ต้องการอยู่ด้วยกันกับเขาก็รั้งอยู่ต่อเถอะ  หากยินยอมเชื่อถือฉัน  ก็จากไปพร้อมกันกับฉันก็แล้วกัน”

คำพูดนี้เทพเงินแปดทิศกล่าวอย่างเชื่อมั่นสบายๆ ลักษณะท่าทางมีความมุ่งมั่นอุทิศตนผดุงธรรมน่าเคารพยิ่งนัก  มีความเที่ยงธรรมน่าเกรงขามอย่างยิ่ง

เจ้าสำนักหลีซีจ้องมองด้วยความขบขัน  ได้แต่หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาเสแสร้งเป็นกระแอมไอสองครา

ศิษย์พี่หานเฟิงอดที่จะพูดเย้ยหยันขึ้นไม่ได้ว่า  “ช่างวางมาดเสแสร้งแกล้งทำนัก”

ศิษย์พี่ใหญ่คว้าหานเฟิงเอาไว้หมับแล้วส่ายหน้าเล็กน้อย  แสดงความหมายว่าเขาอย่าได้พูดอีกแล้ว

เมื่อครู่นี้ตอนที่หานเฟิงด่ากราดอย่างดุเดือดมากเช่นนั้นศิษย์พี่ใหญ่มิได้ฉุดรั้งเขาไว้  เวลานี้จึงลากตัวเขาเอาไว้  สามารถดูออกว่า  ซึ่งความจริงแล้วศิษย์พี่ใหญ่ก็เห็นด้วยกับคำพูดของหานเฟิงเช่นกัน

ณ กลางนภากาศ  ประมุขประเทศหลงอู่  กับประมุขประเทศติงอวี้  และประมุขประเทศชางหมินได้ติดตามเทพเงินแปดทิศจากไปก่อน

พวกเขาไม่สนใจว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นใด  ไม่สนใจว่าเรื่องราวจะเปลี่ยนแปลงไปในลักษณะใด

ยังคงชื่นชอบกระทำตามประสบการณ์ของผู้อาวุโส  รู้สึกว่าการติดตามผู้แข็งแกร่งจึงเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว

โลกหล้านี้ในสายตาของพวกเขา  มีเพียงแค่การเปรียบเทียบระหว่างพลังความแข็งแกร่งและความอ่อนแอเท่านั้น

สำหรับพวกเขาแล้วเหตุผลอันใดเทือกนั้น  ล้วนหาใช่สิ่งที่สำคัญอย่างยิ่งไม่

คนของประเทศอื่นๆ ก็พากันติดตามจากไปอย่างกระชั้นชิดเช่นกัน

เก้าประเทศที่ทรงพลัง  นอกจากประเทศตันเซิ่งแล้ว  คนของอีกแปดประเทศทรงพลังที่เหลือ  ต่างล้วนติดตามเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลเหินบินจากไปไกลแล้ว

ลำแสงสายแล้วสายเล่าหายลับตาไปในกลางอากาศ

อย่างรวดเร็วกลางนภากาศก็เหลือเพียงไม่กี่คนแล้ว

กวาดสายตามองผ่านคราหนึ่ง  ภายในกลางนภากาศเหลือเพียงไม่กี่คนอย่างประปรายแล้ว

เจ้าสำนักหลีซีกวาดสายตามองพวกเขาคราหนึ่ง  ก็สามารถดูศักดิ์ฐานะของพวกเขาออกแล้ว

ผู้คนเหล่านี้  ต่างล้วนน่าจะเป็นเซียนบู๊และอริยปราชญ์ที่สัญจรอย่างโดดเดี่ยวตามลำพังในใต้หล้า

พวกเขาทยอยกันร่อนลงมา  จนมาถึงข้างกายเจ้าสำนักหลีซี  แล้วค้อมกายพูดว่า  “เจ้าสำนักหลี  พวกเรายังคงยินยอมเชื่อถือท่าน”

“เจ้าสำนักหลี  ในเวลาเช่นนี้  ฉันรู้สึกว่าเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลคล้ายดั่งพึ่งพาอาศัยไม่ได้อยู่บ้างแล้วจริงๆ  ฉันหวังว่าด้วยสติปัญญาสูงล้ำของท่าน  จะสามารถพาพวกเรากู้สถานการณ์กลับคืนมาได้!”

......

เจ้าสำนักหลีซีกุมมือแสดงการคารวะต่อหลายท่าน

ผู้แข็งแกร่งหลายท่าน  รุดมาถึงบริเวณนอกกลุ่มคณะศิษย์ของหอฝึกสัตว์แล้ว

ตั้งแต่ต้นจนปลาย  พวกเขาหาได้เหลือบมองดูลู่ฝานแม้แต่คราเดียว  ซึ่งก็แสดงให้เห็นเช่นกันว่า  พวกเขารุดมาไม่ใช่เนื่องเพราะเชื่อถือลู่ฝานแต่อย่างไร

พวกเขาไม่ได้ติดตามเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลจากไป

เพียงเพราะรู้สึกว่าเทพเงินแปดทิศและอริยบุคคลแห่งจักรวาลไม่สมเหตุสมผลเป็นอย่างยิ่ง  พวกเขายินยอมเชื่อถือหลีซีผู้นี้มากยิ่งกว่า  เนื่องเพราะเขาได้ระเบิดทำลายประเทศฉิงเทียนพังพินาศลง  แล้วทำให้แผนการของผู้ฝึกชั่วร้ายไม่สามารถประสบผลสำเร็จได้

แต่บนใบหน้าของหลีซีหามีรอยยิ้มแม้แต่น้อยนิดไม่

เขาทราบกระจ่างเป็นอย่างดีว่า  ผู้ใกล้ชิดเหล่านี้หาได้น่าเชื่อถือเป็นพิเศษแต่อย่างไรไม่