เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2059

ความคิดเข่นฆ่าเผยออกมาอย่างชัดเจน ตอนนี้ความอาฆาตบนตัวลู่ฝานเหมือนด้ามมีดของจริง ฟาดฟันไปตามสายลมอยู่บนตัวผู้ฝึกชั่วร้ายเหล่านี้

พวกเขาฟังออกว่าลู่ฝานไม่ได้ล้อเล่น

เริ่นหยู่ หวงฝู่อู่ เย่หนานเทียนที่อยู่ด้านหลัง ตกตะลึงกับการแสดงออกของลู่ฝานตอนนี้

เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นลู่ฝานท่าทางโหดแบบนี้

ตอนนี้จั่วหยุนตงแอบพูดในใจว่า “มิน่าล่ะถึงได้เป็นเจ้าสำนักในบรรดาผู้ฝึกชั่วร้าย ความอาฆาตนี้คือของแท้แน่นอน”

พวกองครักษ์เกราะปีศาจตกใจกับคำพูดของลู่ฝาน

การแสดงออกของลู่ฝานไม่ต่างจากพวกผู้อาวุโสของจิตใจเต๋าสำนักมาร รวมถึงพวกราชาปีศาจเลย

ด้วยเหตุนี้ พวกองครักษ์เกราะปีศาจจึงไม่สงสัยตัวตนของลู่ฝานเลย

พวกเขาเงียบครู่หนึ่ง สุดท้ายพากันหลีกทางให้

ลู่ฝานส่งเสียงหึอย่างแรง จากนั้นพาพวกหนานกงสิงเดินเข้าไป

“ลู่ฝาน นายใช่ผู้ฝึกชั่วร้ายหรือเปล่า!”

เริ่นหยู่ยืนด้านหลังลู่ฝานแล้วพูดเสียงเบา

คำถามของเขาคือคำถามที่คนอื่นอยากถาม

คนอื่นพากันมองลู่ฝาน รอคำตอบของลู่ฝาน

ลู่ฝานตอบอย่างราบเรียบว่า “ผู้ฝึกชั่วร้ายคือศัตรูของฉัน!”

เริ่นหยู่พยักหน้าแล้วถอนหายใจอย่างโล่งอก

อย่างอื่นโกหกกันได้ แต่ความเคียดแค้นในคำพูดของลู่ฝานไม่สามารถโกหกได้จริงๆ

วิทยายุทธของคนในที่นี้ไม่ได้ด้อยเลย แล้วก็ไม่ได้โง่ด้วย ฟังออกอยู่แล้วว่าลู่ฝานพูดจริงหรือโกหก

พวกเขาค่อนข้างเชื่อลู่ฝาน ไม่งั้นคงไม่มาอยู่ที่นี่หรอก

หนานกงสิงพูดเสียงเบาว่า “สหายลู่ฝาน ทำยังไงต่อ องครักษ์เกราะปีศาจพวกนั้นตามเราอยู่!”

เมื่อได้ยิน ลู่ฝานหันไปมองด้านหลัง

เป็นไปตามคาด องครักษ์เกราะปีศาจพวกนั้นตามหลังพวกเขา แต่ไม่กล้าเข้าใกล้มาก แต่ประกายสีแดงนัยน์ตากลับจ้องพวกเขาเขม็ง

ลู่ฝานหันมาพูดกับสิบสาม “ขวางพวกเขาไว้ ถ้ากล้าเข้ามาฆ่าเลย!”

สิบสามรีบชะงักฝีเท้าลง กระบี่ปรากฏในมือ มององครักษ์เกราะปีศาจที่ยังเดินตามมาด้วยสายตาเย็นชา

จู่ๆ องครักษ์เกราะปีศาจคนหนึ่งเดินจนห่างจากสิบสามเพียงสิบก้าว

แสงสีแดงแวบขึ้นนัยน์ตาสิบสาม สะบัดกระบี่ เพลิงสีม่วงพร้อมกลิ่นเลือด ฟันเอวผู้ฝึกชั่วร้ายคนนี้จนขาดเป็นสองท่อน

สิบสามที่เกิดจากผู้ฝึกชั่วร้ายซึ่งแตกต่างจากพวกลู่ฝาน ตอนนี้เขาปล่อยพลังตัวเองออกมาอย่างไม่เกรงกลัว

เขาเป็นผู้ฝึกชั่วร้ายอยู่แล้ว ไม่ต้องกลัวว่าจะโดนจับได้

การแสดงออกอย่างแข็งแกร่งของสิบสาม ทำให้องครักษ์เกราะปีศาจคนอื่นชะงักฝีเท้าทันที

ทันใดนั้นพวกองครักษ์เกราะปีศาจเล็งอาวุธไปทางสิบสาม

แต่ลู่ฝานยังพาคนอื่นเดินขึ้นไปเรื่อยๆ เหมือนไม่เห็น

เดินขึ้นไปทีละขั้น สิบสามหายตัวไปจากมุมอย่างรวดเร็ว

“สหายลู่ฝาน ไม่สนใจเขาเลยเหรอ ผู้ฝึกชั่วร้ายเยอะขนาดนั้น เขารับมือไหวเหรอ”

หนานกงสิงถามด้วยสีหน้ากังวล

ลู่ฝานตอบกลับอย่างราบเรียบ “ฉันเชื่อเขา คนพวกนี้ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของสิบสาม”

เริ่นหยู่พูดพลางนับนิ้ว แสงห้าธาตุสว่างขึ้นทันที

จากนั้นลำแสงรวมตัวเป็นคนตัวเล็กๆ ออกมาเป็นร้อยคน กระจายตัวไปรอบๆ พร้อมเสียงหัวเราะเบาๆ ช่วยหาตามร่องกำแพงและค่ายกลในพื้นดิน!

เฟิงเสี่ยวชี่ก็รีบหาเช่นกัน เขาก็เคยได้ยินไอ้อ้วนตงพูดถึงสิ่งนี้

ก่อนมาประเทศฉิงเทียน ไอ้อ้วนตงเคยคอมเมนต์อาวุธเทพในใต้หล้าให้เขาฟัง หนึ่งในนั้นกระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมเหรอมีชื่อเสียงมาก เขาอยากรู้นานแล้วว่าหน้าตาเป็นยังไง

เย่หนานเทียน หวงฝู่อู่ จั่วหยุนตงก็ช่วยหาเช่นกัน

ส่วนลู่ฝานถือมุกเวิ้งว้างของตัวเองไว้ในมือ

ใส่ปราณชี่เข้าไป ลู่ฝานสัมผัสถึงพลังที่ไหลเวียนอยู่ภายในมุก รวมถึงธิดาเทพแห่งไฟที่โดนผนึกไว้ด้านใน

ใช้ฝ่ามือลูบบนมุกเวิ้งว้างเบาๆ เงาของธิดาเทพแห่งไฟลอยออกมาจากมุกเวิ้งว้างทันที

เมื่อปรากฏตัวออกมา ธิดาเทพแห่งไฟพยายามหนี เธอยังแผดเสียงใส่ลู่ฝานเหมือนจะโจมตีด้วย

แต่น่าเสียดายที่หลังจากเธอตะโกน ก็ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรเลย

เงาของเธอไม่สามารถหลุดออกจากระยะ 30 กว่าเมตรของมุกเวิ้งว้างได้ ธิดาเทพแห่งไฟมองลู่ฝานอย่างตกตะลึง ส่งเสียงตะโกนออกมาไม่หยุด

ลู่ฝานกลับมองเธออย่างเฉยเมย ผ่านไปนานลู่ฝานจึงพูดว่า “อาละวาดพอหรือยัง ถ้าไม่อยากตายก็หยุดเดี๋ยวนี้!”

ธิดาเทพแห่งไฟมองลู่ฝานอย่างโหดเหี้ยมแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน ถ้านายฆ่าฉัน นายก็ไม่ตายดีเหมือนกัน ฉันเป็นเจ้าสำนักผู้ฝึกชั่วร้าย ถ้านายฆ่าฉัน นายจะเจอคำสาปแช่งหมื่นชาติของฉัน คนสนิทและเพื่อนของนายจะตายอย่างทรมาน นายปล่อยฉันตอนนี้ยังไม่สาย!”

คำโกหกไร้สมองแบบนี้ ลู่ฝานขี้เกียจฟังต่อไปแล้วจริงๆ

วางมือลงบนมุกเวิ้งว้าง ใส่ปราณชี่เข้าไป พลังแห่งวิถีพลุ่งพล่าน

ทันใดนั้นธิดาเทพแห่งไฟร้องโหยหวน เงากระจายเหมือนหมอกควัน ตัวเธอดูโปร่งใสขึ้นเยอะ

ลู่ฝานพูดว่า “ตอนนี้พูดกันดีๆ ได้หรือยัง”