เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2059

ความคิดเข่นฆ่าเผยออกมาอย่างชัดเจน ตอนนี้ความอาฆาตบนตัวลู่ฝานเหมือนด้ามมีดของจริง ฟาดฟันไปตามสายลมอยู่บนตัวผู้ฝึกชั่วร้ายเหล่านี้

พวกเขาฟังออกว่าลู่ฝานไม่ได้ล้อเล่น

เริ่นหยู่ หวงฝู่อู่ เย่หนานเทียนที่อยู่ด้านหลัง ตกตะลึงกับการแสดงออกของลู่ฝานตอนนี้

เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นลู่ฝานท่าทางโหดแบบนี้

ตอนนี้จั่วหยุนตงแอบพูดในใจว่า “มิน่าล่ะถึงได้เป็นเจ้าสำนักในบรรดาผู้ฝึกชั่วร้าย ความอาฆาตนี้คือของแท้แน่นอน”

พวกองครักษ์เกราะปีศาจตกใจกับคำพูดของลู่ฝาน

การแสดงออกของลู่ฝานไม่ต่างจากพวกผู้อาวุโสของจิตใจเต๋าสำนักมาร รวมถึงพวกราชาปีศาจเลย

ด้วยเหตุนี้ พวกองครักษ์เกราะปีศาจจึงไม่สงสัยตัวตนของลู่ฝานเลย

พวกเขาเงียบครู่หนึ่ง สุดท้ายพากันหลีกทางให้

ลู่ฝานส่งเสียงหึอย่างแรง จากนั้นพาพวกหนานกงสิงเดินเข้าไป

“ลู่ฝาน นายใช่ผู้ฝึกชั่วร้ายหรือเปล่า!”

เริ่นหยู่ยืนด้านหลังลู่ฝานแล้วพูดเสียงเบา

คำถามของเขาคือคำถามที่คนอื่นอยากถาม

คนอื่นพากันมองลู่ฝาน รอคำตอบของลู่ฝาน

ลู่ฝานตอบอย่างราบเรียบว่า “ผู้ฝึกชั่วร้ายคือศัตรูของฉัน!”

เริ่นหยู่พยักหน้าแล้วถอนหายใจอย่างโล่งอก

อย่างอื่นโกหกกันได้ แต่ความเคียดแค้นในคำพูดของลู่ฝานไม่สามารถโกหกได้จริงๆ

วิทยายุทธของคนในที่นี้ไม่ได้ด้อยเลย แล้วก็ไม่ได้โง่ด้วย ฟังออกอยู่แล้วว่าลู่ฝานพูดจริงหรือโกหก

พวกเขาค่อนข้างเชื่อลู่ฝาน ไม่งั้นคงไม่มาอยู่ที่นี่หรอก

หนานกงสิงพูดเสียงเบาว่า “สหายลู่ฝาน ทำยังไงต่อ องครักษ์เกราะปีศาจพวกนั้นตามเราอยู่!”

เมื่อได้ยิน ลู่ฝานหันไปมองด้านหลัง

เป็นไปตามคาด องครักษ์เกราะปีศาจพวกนั้นตามหลังพวกเขา แต่ไม่กล้าเข้าใกล้มาก แต่ประกายสีแดงนัยน์ตากลับจ้องพวกเขาเขม็ง

ลู่ฝานหันมาพูดกับสิบสาม “ขวางพวกเขาไว้ ถ้ากล้าเข้ามาฆ่าเลย!”

สิบสามรีบชะงักฝีเท้าลง กระบี่ปรากฏในมือ มององครักษ์เกราะปีศาจที่ยังเดินตามมาด้วยสายตาเย็นชา

จู่ๆ องครักษ์เกราะปีศาจคนหนึ่งเดินจนห่างจากสิบสามเพียงสิบก้าว

แสงสีแดงแวบขึ้นนัยน์ตาสิบสาม สะบัดกระบี่ เพลิงสีม่วงพร้อมกลิ่นเลือด ฟันเอวผู้ฝึกชั่วร้ายคนนี้จนขาดเป็นสองท่อน

สิบสามที่เกิดจากผู้ฝึกชั่วร้ายซึ่งแตกต่างจากพวกลู่ฝาน ตอนนี้เขาปล่อยพลังตัวเองออกมาอย่างไม่เกรงกลัว

เขาเป็นผู้ฝึกชั่วร้ายอยู่แล้ว ไม่ต้องกลัวว่าจะโดนจับได้

การแสดงออกอย่างแข็งแกร่งของสิบสาม ทำให้องครักษ์เกราะปีศาจคนอื่นชะงักฝีเท้าทันที

ทันใดนั้นพวกองครักษ์เกราะปีศาจเล็งอาวุธไปทางสิบสาม

แต่ลู่ฝานยังพาคนอื่นเดินขึ้นไปเรื่อยๆ เหมือนไม่เห็น

เดินขึ้นไปทีละขั้น สิบสามหายตัวไปจากมุมอย่างรวดเร็ว

“สหายลู่ฝาน ไม่สนใจเขาเลยเหรอ ผู้ฝึกชั่วร้ายเยอะขนาดนั้น เขารับมือไหวเหรอ”

หนานกงสิงถามด้วยสีหน้ากังวล

ลู่ฝานตอบกลับอย่างราบเรียบ “ฉันเชื่อเขา คนพวกนี้ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของสิบสาม”