เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2060

ธิดาเทพแห่งไฟเริ่มสั่นไปทั้งตัว เซียนบู๊ผู้ยิ่งใหญ่ เจ้าสำนักผู้ฝึกชั่วร้าย ผู้แข็งแกร่งโดยกำเนิด กลับตกอยู่ในสภาพแบบนี้ นัยน์ตาธิดาเทพแห่งไฟเต็มไปด้วยความเคียดแค้น

แต่ตอนนี้ชีวิตอยู่ในกำมือคนอื่น เธอทำได้แค่กัดฟันสะกดกลั้นเอาไว้เท่านั้น

เพื่อเอาชีวิตรอด เธอไม่กล้าอาละวาดใส่ลู่ฝานอีก เพราะเธอรู้ว่าลู่ฝานฆ่าเธอได้จริงๆ

พลังในมุกเวิ้งว้างทำให้เธอหวาดผวามาก

คนที่อาศัยวิชาพิเศษของจิตใจเต๋าสำนักมารเข้าสู่การเป็นเซียนบู๊แบบเธอ แตกต่างกับคนที่ค่อยๆ เรียนรู้และตระหนักไปทีละก้าวและทะลุระดับแบบลู่ฝานมากอยู่แล้ว

บวกกับลู่ฝานมีปราณชี่ พลังแห่งโลก รวมถึงวิชาควบคุมฟ้า พลังที่แข็งแกร่งจนถึงขั้นวิปริตแบบนี้ ธิดาเทพแห่งไฟจะสู้เขาได้ยังไง

ธิดาเทพแห่งไฟกัดฟันพูดว่า “นายอยากรู้อะไร”

ลู่ฝานพยักหน้า ต้องแบบนี้สิ

ถ้าไม่ใช่เพราะมีเรื่องต้องถามเธอ ลู่ฝานคงกำจัดเธอทิ้งไปนานแล้ว

อยู่ต่อก็กินพื้นที่ มุกเวิ้งว้างของเขาไม่ใช่คุกขังเดี่ยวของธิดาเทพแห่งไฟสักหน่อย

“บอกฉันมาว่ากระจกกำจัดมารทรงพลังเที่ยงธรรมอยู่ไหน”

ลู่ฝานพูดเข้าประเด็นสำคัญทันที จ้องตาธิดาเทพแห่งไฟเขม็ง ถ้าเธอกล้าโกหกแม้แต่น้อย ลู่ฝานจะให้เธอได้สัมผัสกับรสชาติของอาการตกใจจนขวัญหนีดีฝ่ออีกครั้ง

ธิดาเทพแห่งไฟเงียบครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ถ้าฉันบอกว่ามันอยู่ไหน นายจะปล่อยฉันไปไหม”

ลู่ฝานพูดว่า “เธอรู้อยู่แล้วว่าเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้”

ธิดาเทพแห่งไฟพูดว่า “แล้วทำไมฉันต้องบอกนายด้วย!”

ลู่ฝานขมวดคิ้วเบาๆ ง้างมือขึ้นอีกครั้งแล้วพูดว่า “เธอถามมากเกินไปแล้ว เธอยังไม่รู้สภาพตัวเองตอนนี้ใช่ไหม เธอไม่มีสิทธิ์มาต่อรองกับฉัน!”

ลู่ฝานพูดพลางจะกดฝ่ามือลงอีกครั้ง

ธิดาเทพแห่งไฟเห็นท่าไม่สู้ดี จึงรีบพูดเสียงดังว่า “เดี๋ยว ฉันบอกแล้วๆ นายอย่าฆ่าฉัน!”

ลู่ฝานชะงักฝ่ามือกลางอากาศ มองธิดาเทพแห่งไฟแล้วพูดว่า “ทางที่ดีเธอพูดอะไรที่เป็นประโยชน์หน่อย ไม่งั้นค่อยหาของไปเรื่อยๆ ก็ได้ แต่ฉันจะฆ่าเธอก่อน!”

ลู่ฝานขี้เกียจเสียเวลากับธิดาเทพแห่งไฟแล้ว เขารีบพูดว่า “ฉันจะนับถึงสามแล้วต้องได้ยินคำตอบ 1 2......”

“3” ยังไม่ทันพูดจบ ธิดาเทพแห่งไฟพูดเสียงดังว่า “ใช้ออร่าปีศาจเปิดค่ายกล ประตูอากาศเวิ้งว้างอยู่บนเตียงฉัน!”

ลู่ฝานส่งสายตาให้หนานกงสิง

หนานกงสิง เริ่นหยู่และคนอื่นรีบเหาะขึ้นไปบนเตียงทันที

พวกเขาดูอย่างละเอียดครู่หนึ่ง เริ่นหยู่ชี้หัวเตียงแล้วพูดว่า “ตรงนี้มีตราประทับหนึ่งอัน ตรงนี้ก็มี เป็นค่ายกลจริงๆ แต่เหมือนต้องเปิดด้วยออร่าปีศาจ อีกทั้งยังเป็นวิธีพิเศษด้วย”

ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “ดีมาก เมื่อกี้เธอรักษาชีวิตตัวเองไว้ได้แล้ว ตอนนี้เธอคงบอกฉันได้แล้วใช่ไหมว่าเปิดยังไง!”

ธิดาเทพแห่งไฟกัดฟันพูดว่า “ถ้าฉันช่วยนายเปิดประตูอากาศเวิ้งว้าง นายก็จะฆ่าฉัน ฉันคงบอกนายไม่ได้หรอก!”

ลู่ฝานพูดว่า “เธอคิดแบบนั้นเหรอ งั้นฉันบอกเธอแบบนี้แล้วกัน ถ้าเธอบอกฉันว่าเปิดประตูอากาศเวิ้งว้างยังไง ฉันอาจฆ่าหรือไม่ฆ่าเธอก็ได้ โอกาสเป็นตายยัง 50-50 แต่ถ้าเธอไม่บอกฉันตอนนี้ เธอต้องตายแน่นอน เธอจะยอมเดิมพันหรือจะตายตอนนี้ล่ะ ให้เราเสียเวลาเพิ่มขึ้นนิดหน่อย!”

ธิดาเทพแห่งไฟเงียบครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ยอมอ่อนข้อ

“ออร่าปีศาจคือการแปรพลังทั้งสามพลัง ได้แก่ เลือด ศพ พิษให้เป็นค่ายกลท้องฟ้า พื้นดิน คน รวมพลังเพื่อเปิดค่ายกล แตะทั้งสี่ด้าน เซ่นไหว้ด้วยเลือด!”

เริ่นหยู่พูดเสียงดังว่า “เลือดใคร? ต้องเป็นเลือดของเธอหรือเลือดใครก็ได้”

ธิดาเทพแห่งไฟตอบว่า “ขอแค่เป็นเลือดก็พอ”

เริ่นหยู่มองตราประทับอย่างละเอียดอีกครั้ง จากนั้นพยักหน้าแล้วพูดว่า “เธอไม่ได้โกหก ใช้วิธีนี้ได้”

ลู่ฝานพยักหน้า “ดีมาก เมื่อกี้เธอรักษาชีวิตตัวเองไว้ได้อีกแล้ว ฉันจะไม่ฆ่าเธอชั่วคราว!”

หวงฝู่อู่พูดว่า “ไม่ได้ก็ไม่ได้ ให้ฉันลองดูหน่อย”

พูดจบ หวงฝู่อู่ก็เริ่มใส่ออร่าปีศาจเข้าไปในเตียง

เริ่นหยู่พูดเสียงดังว่า “ฉันยังทำไม่ได้เลย นายจะทำอะไรได้ ฉันว่านาย......”

เริ่นหยู่ยังพูดไม่ทันจบอีกแล้ว เขาเห็นแสงค่ายกลสว่างขึ้นอีกครั้ง พลังของหวงฝู่อู่กระเด็นกลับมาเหมือนกัน

เสียงโอดโอยดังขึ้น หวงฝู่อู่กระเด็นถอยหลังออกไป ก้นกระแทกลงบนหัวเริ่นหยู่

ทุกคนพูดอะไรไม่ออกครู่หนึ่ง เอาล่ะ ผู้ฝึกชี่สองคนนี้เล่นเสร็จแล้ว

หวงฝู่อู่ก่นด่าออกมาเช่นกัน “ไอ้ค่ายกลบ้า ต้องมีอะไรผิดปกติแน่ๆ”

เริ่นหยู่ตะโกนเสียงดังว่า “นายนั่งอยู่บนหัวฉัน!”

ลู่ฝานส่ายหน้าแล้วเดินเข้ามาพูดเสียงเบาว่า “ให้ฉันลองดูหน่อย”

จากนั้นลู่ฝานพูดกับเจดีย์เสวียนเก้ามังกรในใจ “ไอ้เก้า เมื่อกี้ได้ยินแล้วใช่ไหมว่าแก้ค่ายกลยังไง เปิดมันซะ!”

เสียงเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้นทันที

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ นี่แค่เรื่องกล้วยๆ เท่านั้น”

พูดพลาง แสงสว่างขึ้นในมือลู่ฝาน

พลังแวบผ่านไป แสงค่ายกลบนเตียงกะพริบทันที ประตูบานหนึ่งปรากฏออกมาอย่างรวดเร็ว

หวงฝู่อู่กับเริ่นหยู่ถึงกับอึ้ง

เมื่อจั่วหยุนตงเห็นภาพนี้ เขายิ้มแล้วพูดว่า “ดูเหมือนพวกนายเทียบกับลู่ฝาน พวกนายยังใช้ไม่ได้นะ!”