เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2200

แม่น้ำดาราซึ่งถูกลืมเลือน เป็นสถานที่ต้องห้ามของเขาชิงเซียว ศิษย์ทั่วไปไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาที่นี่

สำนักจิ่วเซียวมียอดเขาลึกลับอยู่เก้าลูก หลายปีก่อนยามที่สำนักจิ่วเซียวอยู่บนจุดสูงสุด เหล่าศิษย์บนยอดเขาทั้งเก้าต่างมีทักษะความสามารถเป็นของตนเอง แม้จะเกิดในสำนักเดียวกัน แต่เคล็ดวิชากลับแตกต่าง กระบวนท่าไร้ซึ่งขอบเขต หนึ่งในเหตุผลนั้นก็คือความแตกต่างระหว่างยอดเขาทั้งเก้าและการเปลี่ยนแปลงการสืบทอด

แม้สำนักจิ่วเซียวในตอนนี้จะล่วงลงมาอยู่จุดต่ำสุด แต่สายเลือดเสินหวงยังคงรักษาประเพณีดั้งเดิมในตอนนั้นของสำนักจิ่วเซียวไว้

บนยอดเขาแต่ละลูกล้วนมีสถานที่เฉพาะ ซึ่งเอาไว้ฝึกอบรมศิษย์ที่พิเศษ เพียงแต่สถานที่หรือสมบัติเหล่านี้มีบางแห่งเท่านั้นที่ยังใช้งานอยู่ เช่นตำหนักหยุนหยาบนเขาหลางเซียว แต่บางแห่งกลับไม่มีศิษย์คนไหนกล้าเข้าไป เช่นแม่น้ำดาราซึ่งถูกลืมเลือนบนเขาชิงเซียวแห่งนี้

ที่เรียกว่าถูกลืมเลือนนั้นไม่ได้แปลว่ามันไม่มีอยู่หรือสูญเสียประสิทธิภาพไปแล้ว แต่แค่ไม่มีใครกล้าเข้าไปเท่านั้น

แม่น้ำดารานี้ ลู่ฝานเองก็เคยได้ยินชื่อมาก่อน ในหมู่ผู้ฝึกชี่ของสิ่งนี้ใช้สำหรับตื่นรู้เคล็ดวิชา รวมถึงใช้ฝึกควบแน่นพลังชี่

เช่นจวนของเซียนสือฟาง ซึ่งด้านในมีตำหนักดวงดาวอยู่ ตอนนี้กลายเป็นสถานที่เฉพาะของเจ้าดำไปแล้ว เพราะปกติยามพักผ่อนมันก็มักจะเข้าไปนอนที่นั่น!

แต่แม่น้ำดาราที่ตกทอดมาของสำนักจิ่วเซียวจะเป็นอย่างไรนั้น?

เกรงว่าคนที่รู้คงไม่ยอมพูด ส่วนคนที่ไม่รู้ในใจก็คงมีแต่ความหวาดกลัว

เมื่อบินทะลุผ่านป่าไม้มาแถบหนึ่ง ลู่ฝานก็มาถึงแม่น้ำดารา

แม่น้ำสายนี้ดูกว้างใหญ่และเปล่งประกาย ทั่วทั้งผืนน้ำราวกับเป็นท้องฟ้าในยามราตรี สีของมันดำสนิทเหมือนสีของน้ำหมึก แต่กลับมีประกายระยิบระยับ ราวกับเป็นหมู่ดาวที่ลอยอยู่เต็มผืนฟ้าจริง ๆ

ริมฝั่งมีแผ่นหินขนาดใหญ่ตั้งอยู่ ด้านบนเขียนตัวอักษรขนาดใหญ่ไว้

“เต๋าในเต๋า ต้าเต๋าดวงดาวนับพันส่องแสง”

“น้ำในน้ำ น้ำสีนิลไหลหลั่งหมื่นปี”

ลู่ฝานเหลือบมองเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยขึ้นพร้อมรอยยิ้ม “เป็นไปได้ถึงแปดส่วนที่สถานที่แห่งนี้จะเป็นแม่น้ำต้าเต๋าสายหนึ่ง ส่วนที่บอกว่าเด็ดหมู่ดาว เกรงว่าคงต้องเข้าไป ปล่อยให้ต้าเต๋าเข้าสู่ร่างกาย จากนั้นก็ต้องกลั่นเอาแก่นพลังที่ดีที่สุดของต้าเต๋าออกมาสินะ!”

ทันใดนั้นเจดีย์เสวียนเก้ามังกรก็ปรากฏตัวขึ้น “เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ฉันว่าไม่น่าใช่ แม่น้ำดาราแห่งนี้มีพลังต้าเต๋าอยู่ไม่ผิดแน่ แต่ถ้าคิดจะกลั่นเอาพลังต้าเต๋าออกมา เช่นนี้มันคงยากเกินไป น่าจะให้หาของบางอย่างในนี้มากกว่า เพราะกว่าจะตื่นรู้จริง ๆ คงต้องใช้เวลานานมากแน่ ๆ!”

ลู่ฝานตอบกลับ “หาของงั้นเหรอ? ดูเหมือนจะเป็นไปได้ เดี๋ยวลงไปดูก็รู้แล้ว!”

กล่าวจบลู่ฝานก็กระโดดลงไปทันที

พริบตาเดียวเงาร่างของเขาก็หายไปในแม่น้ำดารา

“ช่างใจกล้าจริง ๆ ทีนี้ก็คงต้องดูว่าเขาจะขึ้นมาได้รึไม่!”

ผู้อาวุโสห้ายิ้มพร้อมพูดขึ้น

ด่านครั้งนี้เขาเป็นคนคิด พลังในแม่น้ำดาราน่าสะพรึงกลัวขนาดไหนมีเพียงเขาที่รู้ดีที่สุด!

สาเหตุที่เขาเอาด่านที่ห้ามาไว้ในแม่น้ำดารานี้ ก็เพราะเขาเห็นว่ามีพลังขจัดสิ่งชั่วร้ายและพลังต้าเต๋าแห่งกาลเวลาไหลวนอยู่ในแม่น้ำดารา

คนที่ไม่เคยลงไปในแม่น้ำดาราไม่มีทางรู้แน่นอน ในเสี้ยววินาทีที่ลงไปในแม่น้ำดาราแล้ว ไม่ว่าคุณจะมีวิทยายุทธมากขนาดไหน พละกำลังเป็นอย่างไร ขอเพียงคุณตื่นรู้ในด้านพลังต้าเต๋าแล้ว ไม่ต้องถึงแดนที่แน่นอน พลังขจัดสิ่งชั่วร้ายจะลบล้างวิทยายุทธของคุณออกไปทั้งหมด ก่อนที่จะเข้าสู่พลังต้าเต๋าแห่งกาลเวลาในแม่น้ำดารา จากนั้นก็ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะหายไป กลายเป็นแสงดวงดาวเล็ก ๆ ในแม่น้ำดาราแทน

ถูกต้อง เดิมทีแม่น้ำดาราแห่งนี้ไม่ได้เป็นแค่สถานที่มหัศจรรย์ที่เอาไว้ฝึกฝนเหล่าศิษย์เท่านั้น

แรกเริ่มมันเคยเป็นวัตถุศักดิ์สิทธิ์อันไร้เทียมทานของเจ้าสาขาท่านหนึ่งในสำนักจิ่วเซียว พลังต้าเต๋าแห่งกาลเวลาเองก็เป็นสิ่งที่เจ้าสาขาสำนักจิ่วเซียวท่านนี้เข้าใจอย่างลึกซึ้งมาตลอดชีวิต ยามศิษย์ธรรมดาลงไป พวกเขาทำได้แค่ลอยอยู่บนผิวน้ำ ให้เนื้อหนังได้สัมผัสกับน้ำในแม่น้ำดาราเล็กน้อยและรับรู้ถึงพลังต้าเต๋าแห่งกาลเวลาเท่านั้น การกระโดดลงไปเช่นนี้ เป็นวิธีฆ่าตัวตายอย่างไม่ต้องสงสัย ซึ่งเรื่องนี้ไม่มีใครบอกลู่ฝานอย่างแน่นอน!

ผู้อาวุโสห้าลำพองใจเป็นอย่างยิ่ง เขามั่นใจในด่านที่ตนเองตั้งขึ้นครั้งนี้เต็มสิบเลยทีเดียว

ผู้อาวุโสห้าหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะหันไปพูดกับผู้อาวุโสรอง “หากผ่านไปสามชั่วยามแล้วเขายังไม่ขึ้นมา รบกวนผู้อาวุโสรองช่วยลงมืองมเขาขึ้นมาด้วยเถอะ เขาจะได้ไม่ต้องตายจริง ๆ สายเลือดจิ่วเซียวจะได้ไม่ต้องสิ้นสุดเพียงเท่านี้!”

เห็นได้ชัดว่าผู้อาวุโสแต่ละท่านต่างเห็นเห็นพ้องต้องกันในการจัดการลู่ฝาน ขอเพียงเขาพ่ายแพ้เท่านี้ก็พอ ส่วนที่จะทำให้เขาตายนั้นผู้อาวุโสแต่ละท่านเลิกคิดไปแล้ว ไม่ใช่แค่เพราะสิ่งที่ลู่ฝานแสดงให้เห็น แต่เป็นเพราะท่าทีของผู้อาวุโสใหญ่ด้วย

ผู้อาวุโสรองไม่ได้ตอบกลับ เขายังแอบรู้สึกว่าผู้อาวุโสห้านั้นดีใจเร็วเกินไป ไม่ต่างกับผู้อาวุโสแปดและผู้อาวุโสเก้าในช่วงก่อนหน้านี้

กลวิธีที่ดูเหมือนทางตันเช่นนี้ สุดท้ายแล้วก็ถูกลู่ฝานพลิกสถานการณ์กลับมาได้อยู่ดี เด็กหนุ่มคนนี้ไม่สามารถมองเขาตามหลักเหตุผลทั่วไป ไม่แน่ว่าเมื่อเจอกับสถานการณ์เช่นนี้แล้วเขาอาจมีวิธีแก้ไขจริง ๆ ก็ได้