เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 2219

เหรินเฟยเยี่ยนพูดพลางกะพริบตาให้ลู่ฝาน เผยให้เห็นความงามทั้งหมด รอยยิ้มสดใส ทำให้รู้สึกสดชื่นเพลิดเพลินใจ

ถ้าพูดจากใจ เหรินเฟยเยี่ยนเป็นสาวงามจริงๆ แต่ลู่ฝานเห็นสาวงามมาเยอะแล้ว สาวงามที่ชอบเขาก็มีมากมาย ดังนั้นจึงเห็นเป็นเรื่องปกติไปแล้ว

ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบว่า “ได้ อย่าว่าแต่มื้อเดียวเลย สิบมื้อยังได้”

เหรินเฟยเยี่ยนยิ้มแล้วพูดว่า “ได้ใจสุดๆ เอียงหูมาสิ ฉันจะบอกให้ว่าทำลายธาตุยังไง!”

ลู่ฝานจำใจต้องเอียงหัวไปหา ท่าทางสนิทสนมของทั้งสองคน ทำให้ศิษย์สายเลือดเสินหวงที่อยู่รอบๆ เห็นแล้วถอนหายใจ

เฮ้อ! ศิษย์พี่ลู่ฝานสุดยอดไปเลย ขนาดศิษย์พี่เหรินเฟยเยี่ยนยังตามจีบเลย น่าอิจฉาจริงๆ

เฮ้อ! สายตาศิษย์พี่เหรินเฟยเยี่ยนสูงส่งมาก ต้องเป็นคนแบบศิษย์พี่ลู่ฝานเธอถึงจะมอง มิน่าล่ะก่อนหน้านี้ถึงไม่ถูกใจใครในสายเลือดเสินหวงเลย

เฮ้อ! ถ้าสองคนนี้อยู่ด้วยกัน คนอื่นคงไม่มีโอกาสเลยสักนิด

ในบรรดาศิษย์สายเลือดเสินหวง ใครสู้ลู่ฝานได้บ้าง

แม้ไปกันเป็นกลุ่ม ก็คงโดนลู่ฝานซัดกลับมาทีละคน

แม้คนจำนวนมากโมโห แต่ก็ทำได้แค่ยอมรับ

ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่เอาไหน แต่คู่ต่อสู้แข็งแกร่งเกินไป!

ลมหายใจอ่อนโยน กลิ่นกายทำให้รู้สึกสดชื่น เหรินเฟยเยี่ยนกระซิบข้างหูลู่ฝานเบาๆ ว่า

“อยากผ่านด่านของปู่รอง นายต้องทุ่มสุดตัว!”

ลู่ฝานอ้าปากเบาๆ มองเหรินเฟยเยี่ยนอย่างประหลาดใจ

นี่เรียกว่าเตือนเหรอ นี่คือวิธีผ่านด่านในตำนานเหรอ

สีหน้าลู่ฝานเหมือนโดนล้อหลอก เรื่องนี้ไม่ต้องบอกเขาก็รู้!

เหรินเฟยเยี่ยนหัวเราะได้ใจ “ฉันนึกว่านายฉลาดเป็นกรดจริงๆ ซะอีก ปัญญาและความกล้าหาญไร้เทียมทาน คิดไม่ถึงว่าจะโดนผู้หญิงอย่างฉันหลอก ฮ่าๆ ไม่รู้แหละ ฉันบอกสิ่งที่ฉันรู้แล้ว นายต้องเลี้ยงข้าวฉันสิบมื้อ ฉันจำไว้แล้ว สู้ๆ นะศิษย์พี่ลู่ฝาน!”

พูดจบ เหรินเฟยเยี่ยนก็เหาะไปไกล ก่อนไปยังขยิบตาให้ลู่ฝานอีก

ลู่ฝานไม่รู้จะร้องไห้หรือหัวเราะดี หลอกให้เขาเลี้ยงข้าวสินะ!

แต่คิดไปคิดมาก็ถูก แม้แต่ลู่ฝานยังรู้ว่าด่านที่แปดต้องยากมากแน่ๆ เหรินเฟยเยี่ยนจะรู้วิธีผ่านด่านได้ยังไงล่ะ

คิดดูก็เข้าใจได้ เหรินเฟยเยี่ยนหลอกเขา

เสียงเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้นในตัวเขา

“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ฉันว่าแล้ว พอเจ้านายเจอสาวสวยแล้วเสียเปรียบตลอด เหมือนเจอสาวสวยแล้วปฏิกิริยาตอบสนองของเจ้านายช้าลงนิดหน่อย นี่เป็นคำสาปอะไรบางอย่างหรือเปล่า”

ลู่ฝานตอบกลับอย่างราบเรียบ “ไอ้เก้า หุบปาก!”

เขายู่เซียว เป็นภูเขาที่งดงาม วิวทิวทัศน์สวยงาม

พวกผู้อาวุโสอยู่บนยอดเขา ครั้งนี้พวกเขาไม่อยู่กลางอากาศแล้ว แต่เลือกที่จะเข้ามาชมใกล้ๆ

เพราะสองด่านสุดท้าย คือโอกาสสุดท้ายที่พวกผู้อาวุโสจะกู้หน้ากลับมาได้

ด่านสุดท้ายของเก้าด่านสุดยาก ผู้อาวุโสใหญ่เป็นคนกำหนดขึ้นมา ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขา

พวกเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผู้อาวุโสใหญ่จะทำอะไร ยอมให้ลู่ฝานเป็นเจ้าสำนักหรือเปล่า ไม่มีใครรู้เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของผู้อาวุโสใหญ่ ยังไงแล้วถ้าพวกเขาอยากขัดขวางลู่ฝาน นี่คือโอกาสสุดท้าย

พวกผู้อาวุโสยืนเรียงหน้ากระดาน นอกจากผู้อาวุโสสามที่สลบอยู่กับผู้อาวุโสเก้าที่หายไปไหนไม่รู้ ผู้อาวุโสคนอื่นพากันจ้องลู่ฝาน

ส่วนพวกศิษย์สายเลือดเสินหวงที่ตามมาก็พากันลอยลงมา ครั้งนี้ไม่มีใครห้ามพวกเขา เหมือนครั้งนี้พวกเขาสามารถดูใกล้ๆ ได้

ลู่ฝานกลายเป็นลำแสง ร่วงลงมาตรงหน้าผู้อาวุโสทุกคน แล้วเงยหน้ามองรอบๆ