เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 292

อาจารย์อู๋โฉวไม่พูดอะไรมาก แต่มีรอยยิ้มบนใบหน้า

ต่อไปเมื่อคณะหนึ่งเดียวต่อสู้ไปถึงคณะกระบี่และคณะหยินหยาง เธอจินตนาการสีหน้าของเสวียนเจินกับซิงยวนได้เลย

ต้องหลากหลายอารมณ์แน่นอน!

ลู่ฝานเดินกลับมา ศิษย์พี่ใหญ่ถามอย่างเป็นห่วง

"ศิษย์น้องลู่ฝาน อาการนายเป็นไงบ้าง"

ลู่ฝานยิ้มแล้วพูดว่า "วางใจเถอะศิษย์พี่ใหญ่ ทุกอย่างอยู่ในการควบคุม"

ศิษย์พี่ใหญ่อมยิ้มแล้วพยักหน้า จากนั้นสะบัดก้นที่มีไขมันลุกขึ้นยืน

"รอบสุดท้ายแล้ว รีบทำให้จบ จะได้กลับคณะเร็วๆ"

คณะสงบใจเหลือเพียงเยียนหรานคนเดียว

เยียนหรานเห็นฝ่ายตรงข้ามมีคนอ้วนเต็มไปด้วยไขมันเดินออกมา เธอมีความมั่นใจอยู่บ้าง

เหมือนเจ้าอ้วนคนนี้ไม่เคยลงมือเลย บอกว่าเป็นคนคณะหนึ่งเดียว แต่ไม่เคยมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับคณะสงบใจ พละกำลังต้องแย่แน่นอน จึงไม่ได้ออกมาสู้

มองพลานุภาพของศิษย์พี่ใหญ่อย่างละเอียด เหมือนคนธรรมดาทั่วไปไม่มีผิด

ทุกคนที่เป็นนักบู๊ ยังไงก็ต้องมีพลานุภาพเฉียบคมอยู่บ้าง ถึงเป็นคนที่เก็บงำพลานุภาพอย่างลู่ฝาน มองดูดีๆ ก็ยังเห็นพลานุภาพเฉียบคมของลู่ฝาน

แต่เจ้าอ้วนตรงหน้า กลับไม่มีอะไรเลย

เหมือนคนที่ไม่เคยฝึกพลังปราณมาก่อน!

ครูยักคิ้วหลิ่วตาให้ศิษย์พี่ใหญ่ เหมือนเขาก็ไม่รู้ชื่อของศิษย์พี่ใหญ่เหมือนกัน

ศิษย์พี่ใหญ่จับพุงแล้วพูดว่า "อู๋เหวยคณะหนึ่งเดียว"

ครูพยักหน้าพูดว่า "อู๋เหวยคณะหนึ่งเดียวสู้กับเยียนหรานคณะสงบใจ รอบสุดท้ายตัดสินแพ้ชนะ"

นักเรียนคณะสงบใจยืดคอออกมา เพื่อจะดูอย่างละเอียด

"อู๋เหวยคือใคร"

"ไม่รู้ ไม่เคยได้ยินมาก่อน เป็นนักเรียนใหม่ของคณะหนึ่งเดียวเหรอ"