เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 391

เสียงระเบิดดังขึ้นข้างหูตลอดเวลา ลู่ฝานถอยไปด้านหลัง อากาศระเบิดที่ไร้รูปร่าง นักบู๊ทั่วไปมองไม่เห็น ด้วยเหตุนี้นักเรียนที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งผู้ชม จึงเห็นลู่ฝานถอยหลังไม่หยุดอย่างไม่มีเหตุผล

สีหน้าของลู่ฝานเคร่งขรึมขึ้นเรื่อยๆ พลังปราณบนตัวเริ่มสั่น เหมือนจะแตกได้ตลอดเวลา

ลั่วหยู่ที่ซ่อนตัวอยู่ ปล่อยพลังปราณของตัวเองออกมาอย่างผ่อนคลาย เขาไม่รีบร้อนแม้แต่น้อย การเป็นนักบู๊อาวุธลับ เขามีความอดทนมาก

นักบู๊มากมาย ที่โดนเขาค่อยๆ ฆ่าให้ตายช้าๆ ดูเหมือนตอนนี้ลู่ฝานก็แค่ชื่อเสียงจอมปลอม แค่กระบวนท่าง่ายๆ ของเขายังทำลายไม่ได้ ยังจะมีฉายาว่าอัจฉริยะอีกเหรอ

ลั่วหยู่เกิดความดูหมิ่นขึ้นในใจ แต่ขณะนั้น เขารู้สึกถึงอันตรายกำลังมาถึง

เขารีบยกพัดในมือขึ้นมาบังหน้า

ตู้ม!

เสียงระเบิดดังสนั่น ลั่วหยู่ที่กำลังซ่อนตัวอยู่ ถูกระเบิดออกมา

ระเบิดที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ทำให้เสวียนเฟิงที่ยืนดูเรื่องสนุกอยู่บนลานประลอง ถึงกับตกใจ

เขาไม่รู้ว่าลู่ฝานโจมตีกลับตั้งแต่เมื่อไร เขารูม่านตาขยายด้วยความตกตะลึง

ความเร็วของลู่ฝาน ตอนที่ลั่วหยู่โดนระเบิดออกมา เขายกกระบี่พุ่งเข้าไป

กระบี่ฆ่าพิชิตฟ้า ฆ่าหกตัว!

ลั่วหยู่โดนระเบิดจนน่าเวทนามาก เพิ่งลุกขึ้นยืน ก็เงยหน้าเห็นตัวอักษรคำว่าฆ่า พุ่งเข้ามาหกตัว

ขณะกำลังตกใจ ลั่วหยู่สะบัดพัดในมือ แสงเยือกเย็นพุ่งออกมาจากพัด ต้านทานตัวอักษรคำว่าฆ่า ที่มีพลังปราณยู่เต็มเปี่ยม

ลั่วหยู่หางตากระตุก เขาพลิกข้อมือ พลังปราณทั้งตัวทะลักออกมา

กระบี่หนักของลู่ฝาน ฟันลงบนพัดของเขาอย่างแม่นยำ

ทั้งสองคนปะทะกัน ลู่ฝานรู้สึกเหมือนตัวเองฟันลงบนดอกฝ้าย พลังปราณประหลาด ดูดพลังของเขาไปเกือบครึ่ง