เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 392

ลู่ฝานยกกระบี่หนักขึ้นมา เขาไม่ได้คิดอะไรมากแล้ว ในเมื่ออีกฝ่ายกล้าฝึกฝนชั่วร้ายเพื่อจัดการเขา งั้นก็จัดการเขาให้เผยธาตุแท้ออกมา

พุ่งออกไป กายทองไฟอาบพุ่งขึ้นมา กระบี่มังกรเพลิงคำราม

ลั่วหยู่มองลู่ฝานถือกระบี่พุ่งเข้ามาอย่างตกใจ ให้ตายเถอะ โดนฝ่ามือโลหิตของเขาไปแล้ว กลับไม่เป็นอะไรเลย เป็นไปไม่ได้ๆ!

หรือว่าไม่โดนฝ่ามือของเขา เป็นไปไม่ได้!

ลั่วหยู่สะบัดพัดในมืออย่างต่อเนื่อง มีเข็มบินอันบางเล็กพุ่งออกมา

เข็มบินพวกนี้ บางจนไม่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่า ไม่รู้ซ่อนเข็มบินเยอะขนาดนี้เอาไว้ในพัดได้ยังไง

น่าเสียดาย ลู่ฝานไม่ได้ใช้ตามอง เขาไม่จำเป็นต้องใช้ตามอง

ลู่ฝานจ้องเข็มบิน แล้วพุ่งเข้าไป เข็มบินที่ร่วงลงบนตัวเขา โดนเสื้อปราณที่ปกคลุมตัวต้านทานเอาไว้ มีเพียงไม่กี่อันที่แทงเข้ามาได้ แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรร่างกายเขาได้ กายทองไฟอาบบวกกับวิชาราชันมังกรที่ยังไม่สมบูรณ์ ซึ่งลู่ฝานศึกษาออกมา ทำให้ร่างกายของเขาไม่ต่างกับเฉียวเซวียนสักเท่าไร

ต้านทานเข็มบินจนมาถึงหน้าลั่วหยู่ เสียงมังกรคำรามดังสนั่น

ใบหน้าลั่วหยู่บิดเบี้ยว เสื้อผ้าขาด พลังปราณแตกสลาย ไม่มีความเป็นธรรมชาติอีกแล้ว

กัดปลายลิ้นอย่างแรง เลือดสารจำเป็นพ่นออกมาจากปากลั่วหยู่

"รวมตัว!"

ทันใดนั้น พลังปราณสีเลือดปกคลุมร่างกายลั่วหยู่เอาไว้ ต้านทานกระบวนท่าของลู่ฝานเอาไว้

กระบี่หนักฟันลงบนพลังปราณสีเลือด เกิดเสียงเหล็กกระทบกันดังขึ้น

"เกราะ!"