เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 418

สีหน้าของเอี๋ยนชิงแย่มากๆ แม้แต่แสงสีทองที่อยู่บนร่างกายก็ไม่ค่อยเสถียร

หานเฟิงรู้สึกแปลกใจมากๆ เขามองเอี๋ยนชิงแล้วพูด:"ฉันบอกแล้วว่าอย่าหักโหมตอนกลางคืนมากจนเกินไป น้ำแตกเยอะเกินไปมันไม่ดีต่อสุขภาพ เอี๋ยนชิง ร่างกายของคุณอ่อนแอเกินไปแล้ว แกกลับไปบำรุงที่บ้านจะดีกว่า"

คำพูดของหานเฟิงถูกแพร่กระจายผ่านกระจกจำภาพ ทำให้ลูกศิษย์ของคณะอื่นๆได้ยินอย่างชัดเจน

มีเสียงหัวเราะดังขึ้นจากคณะอื่นๆ มีเพียงผู้หญิงที่ใสซื่อบริสุทธิ์เท่านั้น ถึงไม่เข้าใจความหมายของคำพูดเหล่านี้

ยกตัวอย่างเช่น หลิงเหยาและคนอื่นๆจากคณะสงบใจ พวกเธอรู้สึกงงมากๆ หานเฟิงกำลังพูดอะไรกันแน่

อะไรคือ น้ำแตกเยอะเกินไป มันไม่ดีต่อสุขภาพ?

มีเพียงศิษย์พี่ใหญ่อย่างหมิงจู เธอสีหน้าแดงก่ำและด่าหานเฟิงอยู่ในใจ

ม่านเหยียนและคนอื่นๆที่อยู่ข้างๆ พวกเขามองหน้าหมิงจูด้วยความอยากรู้

แต่หมิงจูกลับส่ายหัวและพูด:"ฉันก็ไม่เข้าใจ พวกเธออย่ามองหน้าฉันแบบนี้"

ด้านในคณะหยินหยาง เอี๋ยนชิงรู้สึกโกรธมากๆจนใกล้จะบ้าคลั่งแล้ว

"ฉันจะฉีกปากของแกให้เป็นชิ้นๆ"

เอี๋ยนชิงตะโกนออกมาและพุ่งเข้าไปหาทั้งสามคน

ร่างกายของเขากลายเป็นสีทองและเคลื่อนไหวรวดเร็วมากๆ

หานเฟิงโจมตีด้วยกระบี่ทันที ฉู่เทียนก็ฟันดาบลงไปเหมือนกัน

วิชาของทั้งสองคนเพิ่งจะโจมตีออกมา จากนั้นก็มีแสงสีทองสองอันโจมตีโดนหน้าอกของพวกเขาสองคน

เลือดสดสาดกระเซ็น หานเฟิงกับฉู่เทียนล้มลงกับพื้นพร้อมๆกัน แต่พลังของพวกเขาสองคนก็โจมตีออกไป ด้านหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นนรกที่น่ากลัวมากๆ

รังสีกระบี่และรังสีของดาบโจมตีออกไป ทำให้ร่างกายของเอี๋ยนชิงถูกบีบออกมา

ร่างกายของศิษย์พี่ใหญ่พองโตขึ้นมาหลายเท่า เขาได้เปิดร่างทองครองธรรมแล้ว

ฝ่ามือวชิระ!

ฝ่ามือโจมตีออกมา ถึงแม้เอี๋ยนชิงอยากจะหลบหนี แต่ก็หนีไม่ได้

อาจารย์อี้ชิงพูดด้วยรอยยิ้มเบาๆ:"ทำไม คิดว่ามีเพียงคณะหยินหยางของพวกคุณมีเท่านั้นเหรอ คณะหนึ่งเดียวของพวกเรามีบ้างไม่ได้เหรอ?"

ซิงยวนกำหมัดของตัวเองไว้แน่น จู่ๆเขาก็รู้สึกได้แล้ว ตอนนี้สถานการณ์ผิดปกติ

ตอนนี้ ซิงยวนตะโกนออกมาทันที

"ไอ้โง่ รีบเอาสิ่งนั้นออกมาได้แล้ว!"

เสียงตะโกนครั้งนี้ ดึงดูดสายตาของครูที่ปรึกษากับอาจารย์ทุกคนทันที การทำผิดกฎระเบียบอย่างนี้ ทำให้ท่านผอ.ขมวดคิ้วทันที

"ซิงยวน แกคิดจะทำอะไร?"

ซิงยวนไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่เอี๋ยนชิงที่อยู่ด้านล่างนั้น เมื่อได้ยินเสียงตะโกนนี้ เขาเข้าใจทันที จากนั้นเขาก็พยายามพ่นสิ่งของบางอย่างออกมาจากปากตัวเอง

สิ่งที่เขาพ่นออกมาคือปราณหยินหยาง และในปราณหยินหยางนั้น มีป้ายเล็กๆอันหนึ่งอยู่

ตอนนี้ ท่านผอ.ใช้มือตบหน้าโต๊ะและยืนขึ้นทันที

"ซิงยวน แกทำเกินไปแล้ว แกเอาแท่นค่ายกลของคณะหยินหยางให้เอี๋ยนชิงได้ยังไง!"