เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 419

ซิงยวนตอบกลับด้วยสีหน้าปกติ:"ฉันได้ทำผิดกฎระเบียบไปแล้ว จะลงโทษฉันยังไงก็ได้ ฉันยอมรับได้อยู่แล้ว ถ้าไม่ได้จริงๆ ฉันก็จะเข้าไปในเทือกเขาฉิงเทียนหนึ่งปี เพื่อช่วยสถาบันบุกเบิกพื้นที่ แต่ไม่มีใครเคยพูดว่าห้ามเอาแท่นค่ายกลของคณะตัวเองให้ลูกศิษย์ไม่ใช่เหรอ?"

เมื่อท่านผอ.เจอคำพูดเหล่านี้ ทำให้เขาพูดอะไรไม่ออกเลย

ด้านล่าง หลังจากเอี๋ยนชิงเอาแท่นค่ายกลออกมา ทำให้ค่ายกลของคณะหยินหยางเคลื่อนไหวทันที

ค่ายกลหยินหยางขนาดใหญ่ค่อยๆหดตัวลงมา สุดท้ายแล้วหดจนเหลือแค่รัศมีหนึ่งฟุต และพลังของมันก็น่ากลัวมากๆและพุ่งใส่ศิษย์พี่ใหญ่

ถึงแม้ศิษย์พี่ใหญ่จะเป็นนักบู๊แดนปราณชีวิต ถึงแม้พลังธาตุดินจะมีพลังป้องกันตัวที่แข็งแกร่งมากๆ แต่มันก็เทียบพลังของค่ายกลป้องกันของคณะหยินหยางไม่ได้อยู่แล้ว

มันคือค่ายกลป้องกันของคณะหยินหยาง ถ้าไม่สามารถป้องกันพลังของนักบู๊แดนปราณชีวิตได้ มันคงเป็นเรื่องตลกมากๆ

ศิษย์พี่ใหญ่โดนปราณหยินหยางกระแทกจนกระอักเลือด ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยเลือดสด

ร่างกายของศิษย์พี่ใหญ่สั่นเทา แต่ก็ไม่ได้ล้มลงกับพื้น

ศิษย์พี่ใหญ่จ้องหน้าเอี๋ยนชิงจากนั้นก็กดฝ่ามือไปที่พื้นดิน

"ไฟโทสะของพื้นดิน!"

เมื่อเอี๋ยนชิงเห็นท่าไม่ดี เขาก็ใช้ค่ายกลโจมตีศิษย์พี่ใหญ่อีกครั้ง

ทุกคนมองเห็นปราณหยินหยางกลายร่างเป็นสัตว์ร้าย กระแทกร่างกายของศิษย์พี่ใหญ่จนปลิวออกไป และตกไปอยู่ด้านหลังของลู่ฝาน

จู่ๆเอี๋ยนชิงก็กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เพราะพื้นดินที่สั่นสะเทือน มีหนามแหลมๆอันหนึ่งพุ่งใส่เอี๋ยนชิงทันที

ทุกคนมองเห็นได้อย่างชัดเจน ร่างกายของเอี๋ยนชิงโดนแทงทะลุทั้งหมด วิชาของศิษย์พี่ใหญ่นั้นไม่ธรรมดาเลย เกือบจะสังหารเอี๋ยนชิงสำเร็จ

เอี๋ยนชิงรีบเอาค่ายกลหยินหยางมาหมุนรอบตัวเอง มีปราณหยินหยางที่บริสุทธิ์มากๆค่อยๆซ่อมแซมร่างกายของเขา

เมื่อทำแบบนี้ ทำให้อาจารย์หลายๆคนทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว

"นี่ยังเรียกว่าการประลองอีกเหรอ?นี่เป็นการประลองระหว่างนักเรียนจริงๆเหรอ?ใช้ค่ายกลของคณะต่อสู้กับคนอื่นๆ มันไร้ยางอายมากเกินไปแล้ว"