ลู่ฝานไม่มีเวลาสนใจความเจ็บบนแขน ใต้เท้าของเขาเกิดสายลม เปลวไฟบนตัวพุ่งขึ้นมา
หมัดไฟถล่มเขา
หมัดปะทะกับมีดสั้นที่เข้ามาโจมตีพอดี ลู่ฝานรู้สึกถึงแรงหมุนอันรุนแรง ผ่านหมัดของเขา เข้ามาในเส้นลมปราณ
สั่นไปทั้งตัว ลู่ฝานรู้สึกชัดเจนอีกครั้งว่า ปราณในชั้นสุดยอดกับปราณในชั้นหนึ่งยังต่างกันราวฟ้ากับเหว
ครั้งนี้ ลูฝ่านกระแทกกับกำแพงหินอย่างแรง เหมือนจะรวมเข้าไปในกำแพงหิน
เด็กผู้หญิงโดนหมัดของลู่ฝานชกใส่ จนถอยหลังไปหลายก้าว มีดสั้นที่ก่อตัวจากพลังปราณ ที่อยู่ในมือ เริ่มเลือนราง
ลู่ฝานรู้สึกมีอะไรที่ลำคอ เลือดกำลังจะพุ่งออกมา แต่เขาฝืนกลืนเลือดลงไป
แสงเพลิงบนตัวหายไป มีเพียงปราณชี่ที่ไหลเวียนอยู่หนึ่งชั้น
เด็กผู้หญิงมองลู่ฝานอย่างละเอียด แล้วพูดว่า "พลังปราณของนายอ่อนแอขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่าจะต้านทานการโจมตีของฉันได้ ไม่เลวเลยนี่ เฮ้อ ทำไมพลังปราณของนาย ถึงเป็นแบบนี้"
เมื่อเห็น "พลังปราณ" บนตัวลู่ฝานดูผิดปกติ เด็กผู้หญิงจึงรีบเดินเข้ามา
สายตาลู่ฝานกำลังมองไปทั่วถ้ำ ตอนนี้พละกำลังของเขา คงสู้เด็กผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ โอกาสเพียงอย่างเดียว คือรีบหาอุกกาบาตจิตเย็นให้เจอ แล้วรีบหนีไป
ทันใดนั้น ลู่ฝานเห็นหินสีฟ้ากองเล็กๆ ในกองสิ่งของแวววาวระยิบระยับ
ไม่ต้องสงสัยเลยว่านี่คืออุกกาบาตจิตเย็น
ลู่ฝานสูดหายใจลึก ตอนนี้เด็กผู้หญิงเดินมาตรงหน้าเขาแล้ว
ทันใดนั้น ลู่ฝานเด้งตัวออกมา ยกมือ ปล่อยหมัดออกไป
หมัดถล่มเขาทำลายล้าง!
ราวกับเด็กผู้หญิงคิดไม่ถึง ว่าลู่ฝานยังมีแรงโต้กลับ ระหว่างตื่นตระหนก เธอกลายเป็นเศษเงา ด้านหน้าลู่ฝานกลายเป็นเด็กผู้หญิงที่เหมือนกันสองคน
หมัดชกได้เพียงอากาศ ลู่ฝานชะงักกลางอากาศ
เศษเงาหายไป เด็กผู้หญิงหมุนตัว เอามีดสั้นออกมา แต่ขณะนั้น เท้าของลู่ฝานเหยียบลงบดมีดสั้นของเธอ อย่างคาดไม่ถึง
ต้องการโอกาสนี้แหละ ออกหมัดเพื่อการโจมตีกลับของเด็กผู้หญิง
เมื่อเห็นโอกาสเหมาะ จึงยืมแรงนี้ ลู่ฝานพุ่งออกไปเหมือนสายฟ้า
มาอยู่บนอุกกาบาตจิตเย็น ลู่ฝานคว้าขึ้นมาหนึ่งอัน กำลังจะใช้แรงพุ่งออกไปจากโพรงถ้ำ แต่ขณะนั้น เขารู้สึกว่าอุกกาบาตจิตเย็น ที่คว้าอยู่ในมือซ้าย หยิบขึ้นมาไม่ได้ เหมือนติดอะไรบางอย่าง
ลู่ฝานเก็บแรงเอาไว้ หยุดลงบนกองสมบัติ
เมื่อหันไปมอง เห็นสุนัขตัวเล็ก ที่มีขาหน้าสั้น กอดอุกกาบาตจิตเย็นเอาไว้แน่น แยกเขี้ยวยิงฟันใส่ลู่ฝาน
ลู่ฝานอึ้งไป สุนัขตัวเล็กแค่นี้ คิดไม่ถึงว่าจะมีแรงเยอะขนาดนี้ อีกอย่างสุนัขขาหน้าสั้นตัวนี้ เขาเคยเห็น นี่ไม่ใช่สุนัขที่เจอตอนฝึกฝนที่เขาซีซาน ก่อนงานเทศกาลเซ่นไหว้ไม่ใช่เหรอ ดูเหมือนมันจะโตขึ้นไม่น้อย บนตัวมีแสงสีดำอยู่หนึ่งชั้น
ลู่ฝานกำลังตกใจ มีแรงลมโจมตีมาด้านหลังอีกครั้ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...
เปลี่ยนชื่อเว็บไซต์อีกครั้งเป็นครั้งที่3นับแต่ได้เข้ามาอ่าน สัญญานของการไปต่อ...
พยายามชำระเงินจากทั่ให้บนprofile จำนวน$4.99 แต่ไม่สำเร็จ ทดลองจ่ายเงินซื้อสินค้าออนไลน์ก็ผ่าน ซึ่งแสดงว่าcardไม่มีปัญหา บอกได้ไหมว่ามีปัญหาที่ไหน หรือว่ายังไม่ได้แปลเพิ่ม จึงยังไม่ต้องจ่าย มีข้อสงสัยมากมาย ชี้แจงสักหน่อยได้ไหม...
รอจนหมดหวัง...
อ่านถึง2276ครบ2รอบแล้วครับ ไม่แปลต่อแล้วเหรอ...