เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 57

ลู่ฝานใช้แรงทั้งหมด ในที่สุดก็เอากระบี่ออกมาได้

กระบี่ยาวประมาณสี่ฟุตกว่า กว้างหนึ่งฟุตกว่า ตัวกระบี่หนาและหนัก ไม่มีลวดลาย เห็นภาพหยินหยางเล็กๆ แบบรางๆ บริเวณด้ามกระบี่ เมื่อกระแทกลงบนพื้น ลู่ฝานเห็นพื้นยุบลงไป

นี่เป็นกระบี่ที่ทำจากวัสดุอะไรกัน ถึงหนักได้ขนาดนี้

สายตาของหวูเฉินโดนกระบี่ดึงดูด เขายื่นมือไปคว้า ฝ่ามือเพิ่งสัมผัสโดนตัวกระบี่ หวูเฉินชักมือกลับอย่างรวดเร็ว เหมือนจับโดนสายฟ้า

"หินเต่างูดำทลายชี่!"

หวูเฉินพูดอย่างตกใจ และดูกระบี่เล่มนี้อย่างละเอียด

มีลำแสงอยู่บนมือ หวูเฉินสัมผัสเบาๆ ตรงด้ามกระบี่ ทันใดนั้นมีแสงปรากฏขึ้นบนภาพหยินหยาง

บนตัวกระบี่ มีตัวอักษรลอยขึ้นมา

"กระบี่หนักไม่คม ไหวพริบต้องเรียบง่าย!"

ลู่ฝานโดนตัวอักษรเหล่านี้ดึงดูดเอาไว้ ตัวอักษรขนาดใหญ่ เหมือนกระบี่หนักกระแทกลงบนใจเขา เมื่อมองตัวอักษรเหล่านี้ ลู่ฝานรู้สึกพูดอะไรไม่ถูก มหัศจรรย์มาก ยากที่จะเข้าใจได้

"กระบี่ดี เป็นกระบี่ดีจริงๆ"

หวูเฉินหัวเราะออกมาเสียงดัง

"ลู่ฝาน นายโชคดีจริงๆ แค่กระบี่เล่มนี้ เหนือกว่าอุกกาบาตจิตเย็นเป็นหมื่นเป็นพัน"

ลู่ฝานพูดอย่างไม่เข้าใจ "อาจารย์ กระบี่เล่มนี้ มีอะไรพิเศษเหรอครับ ผมรู้สึกเพียงแค่มันหนักมากเท่านั้น"

หวูเฉินชี้กระบี่แล้วพูดว่า "ถูกแล้วที่รู้สึกหนัก นายดูด้ามกระบี่สิ รู้สึกคุ้นหรือเปล่า"

ลู่ฝานยื่นมือไปสัมผัสด้ามกระบี่ รู้สึกคุ้นจริงๆ