สรุปเนื้อหา บทที่ 57 – เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น
บท บทที่ 57 ของ เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย โอหยางวิ่น อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ลู่ฝานใช้แรงทั้งหมด ในที่สุดก็เอากระบี่ออกมาได้
กระบี่ยาวประมาณสี่ฟุตกว่า กว้างหนึ่งฟุตกว่า ตัวกระบี่หนาและหนัก ไม่มีลวดลาย เห็นภาพหยินหยางเล็กๆ แบบรางๆ บริเวณด้ามกระบี่ เมื่อกระแทกลงบนพื้น ลู่ฝานเห็นพื้นยุบลงไป
นี่เป็นกระบี่ที่ทำจากวัสดุอะไรกัน ถึงหนักได้ขนาดนี้
สายตาของหวูเฉินโดนกระบี่ดึงดูด เขายื่นมือไปคว้า ฝ่ามือเพิ่งสัมผัสโดนตัวกระบี่ หวูเฉินชักมือกลับอย่างรวดเร็ว เหมือนจับโดนสายฟ้า
"หินเต่างูดำทลายชี่!"
หวูเฉินพูดอย่างตกใจ และดูกระบี่เล่มนี้อย่างละเอียด
มีลำแสงอยู่บนมือ หวูเฉินสัมผัสเบาๆ ตรงด้ามกระบี่ ทันใดนั้นมีแสงปรากฏขึ้นบนภาพหยินหยาง
บนตัวกระบี่ มีตัวอักษรลอยขึ้นมา
"กระบี่หนักไม่คม ไหวพริบต้องเรียบง่าย!"
ลู่ฝานโดนตัวอักษรเหล่านี้ดึงดูดเอาไว้ ตัวอักษรขนาดใหญ่ เหมือนกระบี่หนักกระแทกลงบนใจเขา เมื่อมองตัวอักษรเหล่านี้ ลู่ฝานรู้สึกพูดอะไรไม่ถูก มหัศจรรย์มาก ยากที่จะเข้าใจได้
"กระบี่ดี เป็นกระบี่ดีจริงๆ"
หวูเฉินหัวเราะออกมาเสียงดัง
"ลู่ฝาน นายโชคดีจริงๆ แค่กระบี่เล่มนี้ เหนือกว่าอุกกาบาตจิตเย็นเป็นหมื่นเป็นพัน"
ลู่ฝานพูดอย่างไม่เข้าใจ "อาจารย์ กระบี่เล่มนี้ มีอะไรพิเศษเหรอครับ ผมรู้สึกเพียงแค่มันหนักมากเท่านั้น"
หวูเฉินชี้กระบี่แล้วพูดว่า "ถูกแล้วที่รู้สึกหนัก นายดูด้ามกระบี่สิ รู้สึกคุ้นหรือเปล่า"
ลู่ฝานยื่นมือไปสัมผัสด้ามกระบี่ รู้สึกคุ้นจริงๆ
หวูเฉินยิ้มแล้วพูดว่า "ดีมาก แต่ก่อนหน้านี้ เอากระบี่มาให้ฉันก่อน ให้ฉันเอาอุกกาบาตจิตเย็น ใส่เข้าไปในด้ามกระบี่ มีอุกกาบาตจิตเย็นอยู่ ประสิทธิภาพการฝึกฝนของกระบี่เล่มนี้ จะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น"
ลู่ฝานพยักหน้าอย่างเข้าใจ หวูเฉินพลิกมือ หยิบกระบี่ขึ้นมา
กระบี่ที่หนักจนน่ากลัว เมื่ออยู่ในมือหวูเฉิน ราวกับไม่มีน้ำหนักเท่าไร ลู่ฝานแอบตกใจเบาๆ ตามคาด พละกำลังของอาจารย์แข็งแกร่งกว่าเขาเยอะมาก ผู้ฝึกชี่ที่มีพละกำลังร่างกายแข็งแกร่งขนาดนี้ ลู่ฝานอยากเห็นจริงๆ ถ้าอาจารย์อยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ จะเป็นอย่างไร
ลู่ฝานเอาอุกกาบาตจิตเย็นให้หวูเฉินทั้งหมด และตั้งหม้อไฟบุ๋นเอาไว้ ลู่ฝานเดินมาอีกด้านอย่างสนใจ เริ่มดูอย่างละเอียด ว่าในสมบัติที่กวาดมา ยังมีของอื่นหรือเปล่า
พูดขึ้นมา สมบัติของรังมังกรก็ดูยากจนข้นแค้น นอกจากอุกกาบาตจิตเย็นกับกระบี่หนัก อย่างอื่นล้วนเป็นหินแวววาวระยิบระยับ
หินแวววาวระยิบระยับพวกนี้ ส่วนใหญ่เป็นแร่ที่ใช้ไม่ได้ ส่วนอย่างอื่นยังมีแก้วหินจากสัตว์อสูร รวมไปถึงเหรียญทอง ลู่ฝานหาอยู่นาน ก็ไม่เจอสมบัติอะไรอีก
ว่างไม่มีอะไรทำ ลู่ฝานเอาสุนัขที่นอนนิ่งอยู่บนพื้นขึ้นมา
แม้สุนัขไม่มีแรง แต่ยังจ้องมองลู่ฝาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...