สรุปตอน บทที่ 990 – จากเรื่อง เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดย โอหยางวิ่น
ตอน บทที่ 990 ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า โดยนักเขียน โอหยางวิ่น เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ลู่ฝานยิ้มอย่างได้ใจ อารมณ์ดีเป็นอย่างมาก
ขณะนั้นจู่ๆ มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ลู่ฝานโบกมือไปมาให้สิบสาม สิบสามรีบเปิดประตูทันที
นึกว่ามีเด็กที่ไหนมาถามอีก ผลปรากฏว่าเมื่อเปิดประตู สิ่งที่ปรากฏในสายตาคือตาเฒ่าซูและคนอื่น คนที่นำมาเป็นผู้อาวุโสที่ไม่เคยเจอมาก่อน
“พวกนายคนไหนคือลู่ฝาน!”
ผู้อาวุโสโม่กวาดตามอง
ลู่ฝานลุกขึ้นแล้วพูดว่า “ผมเอง ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสคือ......”
เฮ่อจงรีบพูดว่า “ลู่ฝาน ท่านนี้คือโม่กุย ผู้อาวุโสโม่แห่งเจดีย์ยา วันนี้เขาอยากมาเจอนายน่ะ”
ลู่ฝานชี้ตัวเองแล้วพูดอย่างสงสัย “เจอผมเหรอ”
จู่ๆ ผู้อาวุโสโม่ใช้จมูกดมฟุดฟิดกลางอากาศ แล้วพูดว่า “เมื่อกี้มีคนเพิ่งกลั่นยาเหรอ พลังฟ้าดินนี้รุนแรงมาก!”
เซียวเฮ่ากับอูลี่คุนหันไปมองลู่ฝานทันที เฮ่อจงกับคนอื่นก็มองลู่ฝานอย่างประหลาดใจ
สงป้าเทียนพูดเสียงดังว่า “ลู่ฝาน เมื่อกี้นายคงไม่ได้กลั่นยาใช่ไหม อย่าบอกนะว่าแท้จริงแล้วนายคือผู้ฝึกชี่”
ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ไม่ใช่ครับๆ พวกคุณเข้าใจผิดแล้ว เมื่อกี้ผมเพิ่งทำความเข้าใจได้ วิทยายุทธก้าวหน้าขึ้นเท่านั้นครับ!”
ผู้อาวุโสโม่พยักหน้าพูดว่า “ไม่เหมือนกฎพลังชี่ทั่วไปที่กลั่นยาจริงๆ ลู่ฝาน ดูเหมือนพรสวรรค์ของนายบนเส้นทางวิถีบู๊ ก็ไม่เลวเหมือนกันสินะ!”
ลู่ฝานพูดอย่างนอบน้อมว่า “ผู้อาวุโสชมเกินไปแล้วครับ”
ผู้อาวุโสโม่เดินเข้ามา ค่อยๆ ลากเก้าอี้ตัวหนึ่งมานั่ง
มองลู่ฝานด้วยรอยยิ้ม ผู้อาวุโสโม่พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ได้ยินว่านายเป็นนักบู๊ แต่กลับสอนศิษย์คนอื่นกลั่นยา มีเรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ”
ผู้อาวุโสโม่เงียบอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “นายเคยเรียนกลั่นยาไหม”
ลู่ฝานพยักหน้าพูดว่า “เคยครับ”
“อาจารย์เป็นใคร ทำไมถึงไม่เข้าสู่วิถียาล่ะ”
ผู้อาวุโสโม่ถาม
ลู่ฝานครุ่นคิดแล้วตอบว่า “ขอโทษด้วยครับ อาจารย์ผมห้ามบอกครับ”
ผู้อาวุโสโม่พยักหน้า ลุกขึ้นแล้วพูดว่า “ดูเหมือนฉันคิดมากเอง นายก็แค่นักบู๊ทั่วไปเท่านั้น อย่ามากก็มีความเข้าใจด้านการกลั่นยาอยู่บ้าง ในเมื่อเคยเรียนมา งั้นการกระทำของนายก็ไม่ได้สอนศิษย์ผิดๆ หวังว่าต่อไปนายพยายามอย่าทำเกินไปก็พอ”
ลู่ฝานพูดว่า “ความสามารถมีจำกัด จะทำเกินไปคงไม่ได้หรอกครับ ผู้อาวุโสวางใจได้เลย”
ผู้อาวุโสโม่ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “น่าเสียดาย น่าเสียดาย! ฉันนึกว่าวันนี้จะได้เจออัจฉริยะที่แตกต่าง ไม่แน่อาจเป็นอัจฉริยะที่เปลี่ยนแปลงทั้งโลกฝึกชี่ แต่นายทำให้ฉันผิดหวังมาก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า
อ่านถึง 2276 แล้ว อยากอ่านต่อช่วยแนะนำหน่อยครับ ว่าอ่านต่อได้ทางช่องทางไหน...
รอนานมากครับเมื่อไรจะแปลต่อครับ...
มีใครรู้วิธีอ่านต่อมั้ยครับ ผมอ่านถึง2276เป็นรอบที่3แล้ว ก็ยังไม่มีต่อเลย จะหาอ่านต่อได้างช่องทางไหนบ้างครับ...
เจ้าของนิยายเนี่ยมันวิปริตหรือเปล่าวะเขียนๆอยู่แล้วก็จบแบบงงหลายเรื่องแล้ว...
ปู่เชี่ยไรเรียกหลานตัวเองว่านาย นิยายย้อนยุคมึงแปลซะ ทันสมัยเลย ไอ้เวร...
ช่องทางซื้ออ่านก็ไม่มี...
2276จบค้างเลยมาต่อเร็วๆนะ...
รออ่าน2277...
เสียดายมาก อ่านมาถึงหน้า 2276 มา2รอบแล้ว กำลังสนุกเลย ช่วยแปลตาอให้หน่อยนะครับ...
ถ้าไม่แปลต่อเรื่องต่อไปก็คงเหมือนเรื่องนี้หรือเปล่าครับไม่จบสักเรื่อง...