เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า นิยาย บท 485

ตอนที่ 485 หาตัวไม่พบ

ผู้ครองแคว้นเล็กทั้งหลายพากันส่งคนไปสอบถามความจริงจากข่าว หลังจากรู้แน่ชัดว่าไม่ใช่ข่าวลือ ซ้ำยังได้ยินว่าอีกสามวันให้หลังเป็นวันที่เฟิ่งเซียวจะขึ้นครองราชย์ ต่างก็สั่งให้คนเตรียมของขวัญชิ้นใหญ่ ส่งไปให้ราชวงศ์เฟิ่งหวง

เพราะระยะทางห่างไกล อีกทั้งไม่มีเรือเหาะ จะส่งของขวัญภายในสามวันจึงเป็นไปไม่ได้ พวกเขาส่งคนไปก็เพื่อแสดงน้ำใจเท่านั้น ส่วนการเยี่ยมเยือนแสดงความยินดีแน่นอนว่าต้องเลือกไปวันอื่นแทน

สามวันต่อมาเฟิ่งเซียวขึ้นครองราชย์เป็นผู้ครองแคว้น แทบจะยินดีกันทั่วแคว้น ราษฎรร่วมเฉลิมฉลอง เพราะเดิมเฟิ่งเซียวเป็นทหารผู้ภักดี ซ้ำยังพิทักษ์แคว้นแห่งนี้มาหลายปี ยามนี้เขาขึ้นครองตำแหน่งผู้ครองแคว้น พวกชาวบ้านจึงแซ่ซ้องสรรเสริญเป็นธรรมดา

ภายในเมืองแห่งหนึ่ง มู่หรงอี้เซวียนผู้สวมชุดคลุมสีขาวจันทร์เห็นประกาศราชสำนักที่แปะบนป้ายประกาศ ก็ตกใจเล็กน้อยอย่างอดไม่ได้

เขาจากไปแล้ว ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของพวกเขา และไม่คิดจะไปถามว่าสุดท้ายท่านพ่อเขาเป็นเช่นไร แต่ตลอดทางที่เดินมาสองสามวันนี้ ไม่ว่าที่ไหนๆ ภายใต้การป่าวประกาศจากราชสำนัก ข่าวก็แพร่ไปรวดเร็วยิ่ง แม้เขาไม่ตั้งใจถามยังรู้เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนั้นได้

สำหรับการกระทำของตระกูลเฟิ่ง เขาหาข้อผิดพลาดไม่ได้เลย ถึงอย่างไรพวกเขาก็ไม่ได้ฆ่าท่านพ่อ หนำซ้ำตายไปคนอื่นๆ ในตระกูลกลับไม่มีอันตราย ผลลัพธ์เช่นนี้ดีเกินความคาดหมายของเขาแล้ว เขาจะไม่เคียดแค้นที่ตระกูลเฟิ่งช่วงชิงแคว้นของตระกูลมู่หรงไป และบีบให้พ่อเขาต้องตาย

หากไม่ใช่เพราะสิ่งที่พ่อเขาทำในวันนั้น ตระกูลมู่หรงจะตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ได้อย่างไร? เรื่องแบบนี้หากเปลี่ยนเป็นคนอื่นต้องถอนรากถอนโคนตระกูลมู่หรงไม่เหลือแน่ แต่คนตระกูลเฟิ่งกลับไม่ทำ จุดนี้เขาซาบซึ้งใจอย่างยิ่ง

ราชวงศ์เฟิ่งหวง นี่คือแคว้นราชวงศ์ของตระกูลเฟิ่งแล้ว อันที่จริงเดิมทีควรเป็นของตระกูลพวกเขา หากไม่มีตระกูลเฟิ่งพิทักษ์มาหลายต่อหลายรุ่น แผ่นดินนี้คงถูกควบรวมกับแคว้นเล็กแคว้นอื่นไปนานแล้ว คนตระกูลเฟิ่งทุ่มเทมากมายเพียงนั้น พวกเขาควรค่าที่จะมีทุกอย่างในตอนนี้

“กลายเป็นองค์หญิงราชวงศ์เฟิ่งหวงแล้ว ไม่รู้ว่าจากนี้นางคิดจะทำเช่นไร?” เขาพึมพำเบาๆ ในใจยังคงปล่อยวางนางไม่ได้

อาจเพียงเพราะไม่ได้มา ดังนั้นใจจึงคิดถึงเสมอ

เวลาเดียวกันนี้ ภายในเมืองอวิ๋นเยวี่ย เฟิ่งเซียวย้ายเข้าพระราชวัง ทิ้งจวนตระกูลเฟิ่งเดิมไว้ให้เฟิ่งจิ่ว เปลี่ยนเป็นคฤหาสน์ส่วนตัวของนาง แน่นอนว่าภายในพระราชวังก็มีตำหนักสำหรับนางด้วย แต่เทียบกับพระราชวังแล้ว นางเหมือนจะชอบพำนักอยู่ในจวนมากกว่า

เพราะแบบนี้เอง เฟิ่งเซียวอยากจะพบหน้านางก็ยากอยู่บ้าง ถึงอย่างไรอยากพบลูกสาวหลังจัดการราชกิจเสร็จกลับได้รับแจ้งว่านางไม่อยู่ในวังแทน คิดๆ แล้วใจก็หดหู่

เฟิ่งเซียวแตกต่างจากผู้ครองแคว้นอื่นๆ แม้กลายเป็นผู้ครองแคว้นราชวงศ์เฟิ่งหวง แต่วังหลังยังคงว่างเปล่า คิดๆ แล้วก่อนหน้านี้ภายในจวนตระกูลเฟิ่งก็ไม่เคยพาผู้หญิงมาสักคน หลังจากกลายเป็นผู้ครองแคว้นจึงไม่น่าจะเลือกผู้หญิงสักกลุ่มเข้าวังหลังเป็นแน่ ยิ่งไปกว่านั้น ในใจเขามีเพียงแม่ของลูกสาวมาแต่ไหนแต่ไร…

เจ้าตำหนักยมราชก็เหมือนกับเฟิ่งเซียว หลังจากเฟิ่งเซียวเข้าวัง ตลอดมาก็หาตัวเฟิ่งจิ่วไม่พบ ทุกครั้งที่ไปหานางที่จวนตระกูลเฟิ่ง คนในจวนจะบอกว่านายท่านไปที่วัง พอไปถึงวังเฟิ่งเซียวก็จะบอกว่าลูกสาวตนอยู่ที่จวน

ทำให้เขาที่วิ่งไปมาสองรอบหาคนไม่พบ ถึงขั้นไม่เคยเห็นนางปรากฏตัว หากไม่รู้ว่านางไม่มีทางออกไปในเวลาที่เฟิ่งเซียวยังนั่งบัลลังก์ราชวงศ์เฟิ่งหวงได้ไม่มั่นคง เขาต้องสงสัยจริงๆ แน่ว่านางแอบหนีไปแล้วหรือไม่?

ส่วนเฟิ่งจิ่ว ไม่มีใครรู้เลยว่าช่วงนี้นางหลบอยู่ในห้วงมิติ…

………………………………………………….

ตอนที่ 486 ไม่ซ่อนแล้วหรือ?