เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า นิยาย บท 563

ตอนที่ 563 คนที่ฆ่าเจ้านามว่าเหลิ่งซวง

“แคว่ก!”

เสียงเสื้อผ้าฉีกขาดดังมาจากด้านใน ผู้ฝึกตนสองคนด้านนอกมองหน้ากันแล้วยิ้มขึ้นมา

ทว่าภายในห้อง ชายคนนั้นกำเศษผ้าที่ฉีกมาจากบนร่างเหลิ่งซวง ถือไว้ตรงจมูกพลางสูดดมลึกๆ สายตาจับจ้องผิวขาวราวหิมะที่เผยออกมา สีหน้าลุ่มหลง “เสื้อผ้าที่คนงามใส่ก็หอมนัก”

เหลิ่งซวงใบหน้าไร้อารมณ์ ท่าทางไม่สะทกสะท้าน เสื้อผ้าบนร่างถูกเปลี่ยน ไม่มีแม้แต่อาวุธให้ใช้ มิเช่นนั้นเมื่อครู่คงไม่แค่ฟันคอ แต่จะเอาชีวิตเขาเสีย!

ทว่าหากเปลี่ยนเป็นนายท่าน เชื่อว่าแค่ลงมือคนผู้นี้ก็ตายแล้ว นายท่านสังหารคนได้โดยไม่ต้องใช้อาวุธ ดูท่านางยังต้องเรียนรู้วิธีสังหารคนจากนายท่านอีกมาก

“คนงาม มาเล่นด้วยกันอีก ข้าไม่เชื่อหรอกว่าเจ้าจะใจเย็นเช่นนี้ไปได้ตลอด” ชายคนนั้นพูดจบก็จู่โจมเหลิ่งซวงอีกครั้ง นางหยิบแจกันข้างตัวขึ้นมาโยนออกไปทันที ชายคนนั้นหลบออกไป แจกันตกแตกบนพื้น

เหลิ่งซวงเข้าไปเผชิญหน้าโดยไม่หลบเลี่ยง สองคนสู้กันไม่กี่กระบวนท่า เสื้อตรงไหล่ซ้ายของนางก็โดนฉีกขาดอีกครั้ง เสื้อบนร่างคล้ายถูกชายคนนั้นฉีกดึงลง เผยให้เห็นผิวขาวราวหิมะผืนใหญ่ แม้แต่เนินอกยังวับๆ แวมๆ ร่างกายยืนได้ไม่มั่นคงจึงล้มลงไปตรงเศษแจกัน แขนถูกเศษแจกันบนพื้นบาดจนเลือดไหล

“ดูเจ้าสิ ทำไมถึงไม่ระวังเช่นนี้ บาดเจ็บแล้วล่ะสิ?” ชายคนนั้นขมวดคิ้ว เห็นผิวขาวเนียนโดนบาดจนเลือดออกก็มีสีหน้าทุกข์ใจโดยพลัน แต่แววตากลับจ้องภาพงดงามที่เนินอก กลืนน้ำลาย อีกทั้งหายใจแรงขึ้นหลายส่วน

เหลิ่งซวงเงยหน้าขึ้นเห็นเขาเดินมา เวลาต่อมา ร่างพลันกระโดดขึ้นและพุ่งไปทางชายคนนั้น เขาหัวเราะเบาๆ คล้ายไม่สนใจ ยื่นมือออกไปกอดนางไว้โดยไม่หลบหลีก ทว่าในเวลานี้เอง ร่างกายเขากลับแข็งทื่อ เบิกตาโตอย่างไม่อยากจะเชื่อ

เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากตรงลำคอ เส้นเลือดโดนตัดขาด ชายคนนั้นใช้มือกุมไว้ แต่ก็หยุดเลือดที่ทะลักออกมาราวน้ำพุไม่ได้ เขาปล่อยเหลิ่งซวงไปพลางโงนเงนถอยหลัง ถลึงตาโตชี้ไปทางนาง

เหลิ่งซวงโยนเศษแจกันเปื้อนเลือดในมือทิ้ง มองชายคนนั้นอย่างเย็นชา พลางกระชับเสื้อผ้าบนร่างให้เรียบร้อย “จำไว้ คนที่ฆ่าเจ้ามีนามว่าเหลิ่งซวง”

“ตุบ!”

ร่างชายคนนั้นล้มลงไป จนกระทั่งตายก็ไม่อาจตายตาหลับ อย่างไรเขาก็ไม่นึกว่าผู้ฝึกพลังเร้นลับตัวเล็กๆ ที่ตนไม่เคยเห็นอยู่ในสายตาจะสังหารผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังผู้สง่างามเช่นเขาได้

เขาจะรู้ได้อย่างไร สิ่งที่เหลิ่งซวงเรียนจากเฟิ่งจิ่วคือวิธีฆ่าคนอย่างไรโดยไม่มีอาวุธติดมือ ขอแค่มีของมีคม ก็สามารถคร่าชีวิตคนได้ทุกเมื่อ!

เหลิ่งซวงคว้าถุงฟ้าดินมาจากชายคนนั้นอย่างรวดเร็ว จากนั้นค้นหาถุงฟ้าดินของตัวเองด้านใน และคว้ากริชออกมา เวลานี้เอง ผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังด้านนอกรู้สึกผิดแปลกจึงผลักเปิดประตูเข้ามา

เมื่อได้กลิ่นคาวเลือดในห้อง และยังเห็นชายคนนั้นที่ล้มอยู่กลางห้องด้านนอก ม่านตาของผู้ฝึกตนทั้งสองหดลง พลันโจมตีไปทางเหลิ่งซวง

เหลิ่งซวงปลิดชีพผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังคนนั้น และสบโอกาสที่ศัตรูไม่ทันระวัง ใช้ความไขว้เขวเป็นโอกาสในการฆ่า แต่สองผู้ฝึกตนกลับเข้าสู้ซึ่งหน้า นางไม่อาจต้านทานจิตสังหารที่โหดเหี้ยมในทุกกระบวนท่าของพวกเขาได้

“ตุบ!”

นางถูกหนึ่งคนในนั้นโจมตี ร่างกายเหมือนจะเสียสมดุลและกระเด็นออกไปนอกห้อง เดิมทีนึกว่าจะตกลงบนพื้น ไม่นึกเลยว่าจะมีคนรับไว้

………………………………………………….

ตอนที่ 564 แสงไฟยามวิกาล