ตอนที่121 การแม่ลูกตามหากันจนเจอ2
ชายคนนี้ทำไมทำกิริยาเลวร้ายไร้ความเป็นคนต่อหน้าลูกได้เช่นนี้
ลูกของเขา.........เป่หมิงซือเฉิง
กู้ฮอนก็ได้มองไปยังลูกชายตัวเองที่อยู่ในห้องโดยสารนั้น
เด็กชายคนนั้นก็เหมือนกับกำลังมองเธอด้วยตาที่กะพริบ ๆ เหมือนกับมองเธออะไรสักอย่าง
หน้าอกนั้นก็มีความหมายใจไม่สะดวก หัวสมองก็สับสนไปหมด เหมือนกับกำลังจับความว้าวุ่นอยู่ในใจ
นี่.......นี่ก็ได้หรือ ?
เป็นเขาหรือ ?
ห้าปีที่แล้วคนที่อยู่กับเธอในห้องมืดนั้นคือ เป่หมิงโม่ ?
แล้วเป่หมิงซือเฉิงที่อยู่ในรถคันนี้ ก็คือลูกชายที่หายไปเมื่อห้าปีก่อนหรือเนี่ย ?
พอคิดถึงตรงนี้ กู้ฮอนก็เหมือนถูกสตั๊นท์ เหมือนกับถูกเข็มนั้นทิ่มแทงไปยังจิตใต้สำนึกของเธอเลยทีเดียว
เธอนั้นไม่กล้าจะตัดสิน เพียงแค่เอามือนั้นสัมผัสไปยังกระจกเบา ๆ จมูกและหัวของเธอนั้นก็เริ่มเหมือนจะร้องไห้ออกมา
ลูกชายที่คิดถึงมาห้าปี ทันใดนั้นก็มาอยู่ตรงหน้าเธอ ณ ตอนนี้
ในใจนั้นสับสนจนไม่อาจจะใช้คำอะไรมาบรรยายได้
เพียงแค่พูดออกมาอย่างอ่อนน้อมว่า “เป่หมิงโม่ ลูกชายคุณ น่ารักจริง ๆ ”
“หึ...”เสียงของจมูก หรือว่าในห้าปีที่ผ่านมานั้นมีแต่ผู้หญิงคนอื่นนั้นชมเช่นนี้
แต่ผู้หญิงเหล่านั้นก็ได้ใช้ลูกชายของเขานั่นแหละเป็นสะพานในการเข้าใกล้ตัวเขามากยิ่งขึ้น
เขานั้นรู้สึกถึงความผิดหวัง ไม่คิดว่ากู้ฮอนจะเป็นเช่นนี้ด้วย
เลยพูดออกไปอีกว่า “อย่าไปทำร้ายความคิดของลูกชายผม ตระกูลเป่หมิง ไม่ใช่จะแต่งเข้ามาง่าย ๆ ดีที่สุดก็ล้มเลิกมันไปซะ”
แล้วก็ได้มองไปยังกู้ฮอน หลังจากนั้นเป่หมิงโม่ก็ได้เปิดประตูรถแล้วก็ได้เอาตัวมุดเข้าไปในรถ
ปั้งงงงง
เสียงประตูรถที่ปิด ทำให้กู้ฮอนมีความตกใจ
“เหวยยยยยยยย” เสียงที่ขึ้นหัวของกู้ฮอน
หลังจากนั้น เสียงรถ“ฟิ่ววววววว” เป่หมิงโม่ก็จากไป.....
เธอนั้นก็ได้เพียงแต่ยืนอยู่ตรงนั้น เหมือนกับสายลมที่พัดพาดอกไม้มา แต่กลับไม่อาจจะตามสายลมกับดอกไม้นั้นไป
ตอนที่รถคันนั้นได้ออกห่างจากสายตาเธอไป เธอนั้นก็ได้พูดออกมาว่า “เฉิงเฉิง”
เหมือนกับรู้สึกถึงอะไรสักอย่าง หน้าอกเธอนั้นเหมือนกับมีดอกไม้ที่งดงามผุดขึ้นมา
อีกหัวมุมซอยหนึ่ง ก็เกิดรถชนกัน ทำให้คนนั้นไปดูกันมากมาย
เห็นคุณยายท่านหนึ่งล้มบนพื้น มือและเขานั้นมีรอยบาดแผลเต็มไปด้วย
รถขายของนั้นถูกชนจนของนั้นเสียหายหมด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ