ตอนที่203 สร้อยคอกลับคืนสู่เจ้าของ2
“อือ.....” เสียงพึมพำในลำคออย่างเบื่อหน่าย พร้อมจะมุดหัวน้อยๆ เข้าไปในหมอนแล้วหลับต่ออย่างไม่แยแส
ปังปังปัง!
เสียงเคาะดังลั่นขึ้นมาอีกระลอก!
เธอกัดฟันกรอดกระโดดขึ้นนั่งบนเตียงด้วยความไม่สบอารมณ์ สวมรองเท้าแตะ เดินไปทั้งที่ผมเผ้ารุงรัง ไปยังประตูเจ้าปัญหานั่นอย่างโมโหสุดขีด
ผ่าง~
ทันทีที่เปิดประตู เธอยังคงปรือตาอยู่ด้วยความง่วงอยู่นั้น แต่กลับต้องตะลึงกับสิ่งที่คล้ายช้างแมมมอธตัวมหึมา
ไม่สิ ต้องเรียกว่า เด็กโข่งที่สวมชุดนอนลายช้างแมมมอธถึงจะถูก
กู้ฮอนกลืนน้ำลายก่อนจะตวาดใส่ว่า” หยินปู้ฝัน! มาปลุกคนอื่นแต่เช้าทำไม ปัญญาอ่อน!”
หยินปู้ฝันยืนเท้าสะเอว อย่างไม่สนใจชุดนอนลายช้างแมมมอธแสนแบ๊วของตัวเอง ยิ่งไปกว่านั้น ชุดนอนนั้นดูไม่พอกับตัวเขาเลย แขนเสื้อขากางเกงก็ดูสั้นกว่าที่มันควรจะเป็นอยู่ไม่น้อย
เขามองกู้ฮอนตั้งแต่หัวจรดเท้า“โอ้โหเจ๊ รบกวนหวีผมก่อนมาเปิดประตูหน่อยก็ดีนะ ดูตาเจ๊สิบวมตุ่ยเชียว”
กู้ฮอนเบื่อที่จะสนใจไอ้บ้านี่ ตั้งแต่ที่เธอย้ายเข้ามา จนกล้าเป็นเพื่อนบ้านกับเขา ก็เข้ามาวอแวกับสองแม่ลูกไม่หยุด!
“หยินปู้ฝัน ฉันให้เวลานาย3วินาที” พูดจบเธอก็เตรียมจะปิดประตู
หยินปู้ฝันรีบยื่นเท้าไปขวางที่ขอบประตูเพื่อไม่ให้เธอปิดมัน” เดี๋ยวๆๆ ผมมีเรื่องด่วนจริงๆ นะ”
เขาพูดพร้อมชูหนังสือพิมพ์ในมือขึ้นมา
“นี่ หนังสือพิมพ์ของเช้านี้” เขาชี้ไปที่คอลัมน์ที่อยู่ด้านข้างของหนังสือพิมพ์ก่อนจะถามขึ้นว่า “ผู้หญิงในรูปคือคุณใช่มั้ย?”
กู้ฮอนมองปราดเดียว แล้วแหวกผมเผ้าที่ยุ่งเหยิงราวกับรังนกนั่น รีบแย่งหนังสือพิมพ์จากมือของหยินปู้ฝัน เบิกตามองรูปนั้นอย่างไม่เชื่อสายตา
รูปในหนังสือพิมพ์ คือเหตุการณ์ตอนที่เป่หมิงโม่หยิบทัพพีตบหน้าหลิวเจ๋อเฉิง ที่ร้านอาหารฉงชิ่งเมื่อวานนี้
ในรูป ประกอบไปด้วยรูปด้านหลังของศีรษะ และแผ่นหลังของเป่หมิงโม่ รูปที่ก้มหน้าลงของฉิงฮัว แต่รูปของเธอกับหลิวเจ๋อเฉิงนั้น กลับเป็นรูปที่เห็นหน้าด้านข้างอย่างชัดเจน
พระเจ้าช่วย.....
เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ อย่างวิตก!
ทำไมงานเข้าแต่เช้าเลยเนี่ย?
และที่น่ากลัวไปกว่านั้นคือการพาดหัวข้อข่าว (ผู้จัดการดาราดังSosoดูตัวสาวปริศนา โดนกระทืบปางตาย)
มันก็จริงที่ว่าข่าวนี้สามารถไปปรากฏอยู่บนหน้าหนังสือพิมพ์ได้ ทั้งหมดเป็นเพราะSoso!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ