เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 258
ตอนที่258 การต่อสู้ระหว่างลูกผู้ชาย
ป่ายมู่ซีรีบเข้ามาพยุงตัวซูยิ่งหวั่นไว้ แล้วมองหน้าเป่หมิงโม่อย่างไม่พอใจมาก “เป่หมิงเอ้อ คุณเมาแล้วทำกับผู้หญิงแบบนี้เหรอ”
“มู่ซี อย่า......” ซูยิ่งหวั่นสะบัดมือของป่ายมู่ซีออก แล้วรีบเข้าไปข้าง ๆ เป่หมิงโม่ กุมมือเขาไว้ สีหน้าแสดงออกถึงความเป็นห่วงเขามา “โม่ คุณดื่มมากไปแล้ว ไป ฉันจะส่งคุณกลับบ้านนะ”
เป่หมิงโม่ดื่มจนใบหน้าสีคมเข้มของเขากลายเป็นสีแดง ตาเยิ้มจนแทบจะลืมตาไม่ไหว ท่าทางเขาไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเมามากแค่ไหน เขาจ้องไปที่ป่ายมู่ซี แล้วพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “ข้าจะทำกับใครยังไง มันคือความสุขของข้า ทำไมเหรอ นายอกหักเหรอ ไอ่ป่ายเอ้ย เราเป็นพี่น้องกันมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว นายนั่นแหละที่ไม่ใช่ลูกผู้ชาย”
ป่ายมู่ซีขมวดคิ้ว “นายว่าใครไม่ใช่ผู้ชายนะ”
“ว่านายนั่นแหละ” สีหน้าท่าทางเยาะเย้ยไม่เกรงใจ ในสายตาที่มึนเมาแต่มีอารมณ์ที่ดูถูกเหยียบหยามไม่น้อย “เอะอะจะให้ข้าทะนุถนอมยิ่งหวั่น เอะอะก็เรียกเขา ‘อาซ้อ’ คิดเหรอว่าข้าไม่รู้ ว่านายแอบชอบเธอมานานหลายปีแล้ว นายมันผู้ชายกระจอก ถ้าตอนนั้นนายบอกข้าสักคำว่าชอบเธอ ข้าจะยกให้นายอย่างไม่มีข้ออ้างใดอยู่แล้ว”
ผั๊ว......
ทันใดนั้น ป่ายมู่ซีทนฟังไม่ได้แล้วชกหน้าอันหล่อเหลาของเป่หมิงโม่เข้าไปอย่างจัง
เป่หมิงโม่ถูกชกเข้าที่หน้าอย่างจัง เขาแทบจะล้มทั้งยืน ริมฝีปากมีเลือดไหลออกมา
“โม่…...” ซูยิ่งหวั่นตะโกนเรียกชื่อเขาด้วยความตกใจ
สีหน้าของป่ายมู่ซีโกรธจนลุกเป็นไฟ “เป่หมิงเอ้อ อุตส่าห์จริงใจกับนายมาตลอด แต่นายกลับพูดคำพูดแบบนี้ออกมา ต่อให้ข้าเคยชอบยิ่งหวั่น แต่มันก็คือเรื่องอดีต นายเคยพูดเองว่าจะไม่ทำให้ผู้หญิงคนนี้ต้องเสียใจ นายเคยสัญญาว่าต่อให้ไม่ได้แต่งงานกับเธอนายก็จะดูแลเธอไปตลอดชีวิต แล้วทำไมตอนนี้ เพียงแค่ผู้หญิงที่ชอบหลานชายของนายคนเดียว มันทำให้นายต้องทิ้งยิ่งหวั่นไปเลยเหรอ นายใช่ลูกผู้ชายหรือเปล่า”
“หยุดพูดเถอะมู่ซี” ซูหยิ่งหวั่นพยายามห้ามเขา
เมื่อพูดถึง ‘เขาชอบผู้หญิงที่ชอบหลานของตัวเอง’ อารมณ์ของเป่หมิงโม่ก็ลุกเป็นไฟแล้วร้องไห้ฟูมฟายออกมา
และทันใดนั้น เขาชกไปที่หน้าของป่ายมู่ซีอย่างรุนแรง......
ผั๊วะ......
กำปั้นกระแทกเข้ากับหน้าผากของป่ายมู่ซีอย่างไร้ความปราณี
“นายไม่เห็นเหรอว่าในหนังสือพิมพ์นั้นพูดถึงข้ากับหยิ่งหวั่นยังไง นายไม่รู้เหรอว่าคนทั้งโลกเขาพูดกันว่าโครงการ ‘หยิง’ กำลังจะกลายเป็นงานสถาปัตยกรรมที่โรแมนติกที่สุดในโลก นายไม่เห็นเหรอสายตาที่อิจฉามากมาย ข้าต้องทำยังไงวะ ถึงจะเรียกว่า ‘ไม่ทำให้เธอต้องเสียงใจ’ หา......”
เขาชกไปหลายหมัด และทุก ๆ หมัดนั้นเข้าตัวของป่ายมู่ซีหมด
ป่ายมู่ซีก็โต้กลับเขาอย่างไม่นิ่งเฉย
ทั้งสองแลกหมัดกันอย่างเมามัน……
ซูหยิ่งหวั่นได้แต่ยืนร้องไห้อยู่ข้าง ๆ “หยุดสู้กันได้แล้ว โม่...... มู่ซี...... ฉันขอร้องหยุดสู้กันได้แล้ว……”
แต่อย่างไรก็ตาม ด้วยความโกรธและอารมณ์ร้อนของชายทั้งสอง ก็ไม่ได้หยุดต่อสู้กันเพราะเธอ
เขาแลกกันหมัดต่อหมัด
ป่ายมู่ซีหลบกำปั้นของเป่หมิงโม่ไปแล้วตะโกนพูดไป “ก็ใช่ไง นายมันบ้าไปแล้ว นายเป็นคนดัง คนทั้งโลกคิดว่านายที่เป็นเป่หมิงโม่นั้นเป็นคนดี เป็นผู้ชายที่โรแมนติก เอะอะก็ออกสื่อกับคนนี้คนนั้น นายจะให้หยิ่งหวั่นเอาหน้าไปไว้ไหน นายสร้างภาพไปด้วย แต่อีกมุมของชีวิตนายมันเหี้ยแค่ไหน ดูสภาพนายตอนนี้สิ เมาเหล้าเอะอะใส่อารมณ์ ใช้กำลังอย่างเดียว ไอ่เป่หมิงเอ้อที่ปกติแล้วเป็นคนใจเย็น เป็นคนที่น่าให้ความเคารพมันหายไปไหนแล้ววะ”
ผั๊วะ......
เป็นอีกหมัดที่เกือบทำให้จมูกของป่ายมู่ซีหัก
“ข้าเมาแล้วหาเรื่องแล้วจะทำไม ข้าจะใช้ชีวิตแบบไหนมันเกี่ยวอะไรกับนาย” เป่หมิงโม่ชกไปที่ใบหน้าของเขาอย่างไม่ยั้งมือ เหมือนเก็บกดมานานหลายเดือน......
“กว่าสิบปีแล้ว ที่นายเป่หมิงเอ้อพรากความสาวของยิ่งหวั่นไป นายจะทำร้ายเธอแบบนี้ไปอีกนานเท่าไหร่” ป่ายมู่ซีตะโกน “ผู้หญิงคนนั้นมันหนีไปกับหลานชายของนายเป่หมิงยี่เฟิงไปแล้ว ทำไมนายถึงไม่เคยยอมรับความจริงสักที ผู้หญิงเลว ๆ แบบนั้นมันคู่ควรให้นายไปคิดถึงทุกวันเหรอ เมื่อไหร่จะตื่นจากฝันสักที มองให้ชัดเจนหน่อยคนที่อยู่ข้างนายมาตลอดคือยิ่งหวั่นนะเว้ย”
ผั๊วะ......
เขาเหมือนบ้าไปแล้ว ทุกกำปั้นของเป่หมิงโม่ชกลงไปที่ร่างกายของป่ายมู่ซี......
“หุบปากไปซะ ข้าไม่เคยจมอยู่กับผู้หญิงเลว ๆ คนนั้น นับประสาอะไรถึงต้องคิดถึงมันทุกวัน มันจะไปไหนกับใครยังไงก็เรื่องของมัน อย่าเอ่ยถึงผู้หญิงที่สมควรตายคนนั้นอีก......”
พรึ่บ ผั๊วะ พรึ่บ ผั๊วะ......
ทั้งสองต่อสู้กันอย่างเมามันกันอีกครั้ง……
อาจเป็นเพราะฤทธิ์ของการดื่มเหล้า ความอึดอัดของทั้งสองที่สะสมมายาวนานก็ได้ปลดปล่อยออกมา......
“โม่…... มู่ซี...... ฉันขอร้อง หยุดสู้กันได้แล้ว......” ซูยิ่งหวั่นล้มนั่งลงข้างถนนและร้องไห้อย่างขมขื่น จะให้เธอรู้สึกอย่างไร ตลอดสามเดือนที่ผ่านมา ต่อหน้าสื่อทั้งหลาย แม้ว่าโม่จะกอดเขาไว้แล้วบอกประกาศกับทุกคนว่าเธอคือผู้หญิงของเขา แต่คำว่า ‘ความรัก’ ที่เธอได้จากเขานั้น มันช่างเย็นชาเหลือเกิน
“เป่หมิงเอ้อ วันนี้ข้าจะต่อยให้นายตื่นจากความจริง......”
“สู้ข้าให้ได้ก่อน”
พรึ่บ ผั๊วะ......
การต่อสู้ระหว่างชายทั้งสองคนนี้ ในที่สุดป่ายมู่ซีล้มลงกับพื้นและจนเขาลุกขึ้นไม่ไหวอีก......
เสื้อของเป่หมิงโม่เต็มไปด้วยคราบเลือด เขาหายใจหอบเหนื่อยมาก ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์นี้ หมัดทุกหมัดที่ชกไปที่ป่ายมู่ซีนั้น เพื่อจะบ่งบอกถึงการที่ไม่ยอมแพ้และไม่ให้ใครเหยียบย่ำตัวเองได้......
ผั๊วะ......
จู่ ๆ เป่หมิงโม่ก็ชกไปที่กำแพงอย่างแรง
เสียงดังสนั่นจนทำให้ซูยิ่งหวั่นตกใจ น้ำตาไหลพรากออกมา “โม่…...คุณอย่าทำร้ายมู่ซีอย่าทำร้ายตัวเองอีกเลย......”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ