เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 275
ตอนที่275 สุดท้ายแม่ลูกก็ต้องพรากจากกัน
“ปู้ฝัน จริงแล้วฉันโกรธเธอ โกรธที่ว่าเธอดีกับฉันและหยางหยางมากจากขึ้นศาลรอบที่แล้วมันทำให้ฉันรู้ว่าทำหน้าของการเป็นแม่ได้ห่วยแตกมาก เป่หมิงโม่มีอนาคตที่ดีกว่าให้ลูกได้ ตอนนี้ฉันไม่เหลือไร เหลือแค่ลูกในท้อง และฉันก็จะไม่มีแรงไปสู้ไรกับเขาอีก...”
“ฮอนฮอนเธอจะทำอะไร อย่าทำให้ฉันตกใจได้มั้ย!”ฮอนฮอนยิ่งนิ่งเท่าไหร่เขายิ่งกังวลเท่านั้น
กู้ฮอนยิ้ม“ฉันแค่เหนื่อย อยากพัก”
“ฉันเข้าใจงั้นเธอพักผ่อนอย่าทำอะไรบ้าๆ!”ถึงจะแพ้แต่เราก็ยังสามารถเรียกร้องและตอนนี้ฉันหาสคดีที่เขายังปิดไม่มิดเพื่อจะทำให้เราได้โอกาสอีกครั้ง...”
“ปู้ฝัน ช่างเถอะ”ถึงให้หยางหยางกลับมาหาฉัน แล้วไง?ให้เขามาใช้ชีวิตยากลำบาก?ดูฉันสิที่ผ่านมานี้ เป่หมิงโม่ถูกแล้วแหละหยางหยางมีทางเลือกเยอะกว่าและเฉิงเฉิงก็ยังมีหยางหยางอยู่ข้างๆอีกก็จะมีความสุขมากฉันคิดชัดเจนแล้ว ห้ามเห็นแก่ตัว ....แต่ลูกในท้องนี้คงต้องใช้ชีวิตลำบากกับฉันแล้วแหละ...”
“ฮอนฮอน.....”ปู้ฝันรีบเดินมาตรงหน้าหล่อน “เธอจะปล่อยลูกๆไปจริงๆหรอ...”
กู้ฮอนส่ายหัว “ไม่ ฉันไม่เคยคิดจะปล่อย”
“แต่เธอ.....”ปู้ฝันรู้สึกเขาไม่เข้าใจฮอนฮอน “เธอเป็นแบบนี้ทำให้ฉันกังวลนะ...”
กู้ฮอนหายใจเข้าลึกๆ “ปู้ฝัน ฉันขอบคุณมากๆนะที่ดูแลฉันกับหยางหยาง แต่ฉันก็จะพึ่งเธอไม่ได้....”
“ไม่ —-ปู้ฝันรีบพูดแทรก จับมือหล่อนไว้แน่นๆ“ฮอนฮอนเธอหมายความว่าอะไร?ไม่พึ่งฉันต่อไปแล้ว?”
“ผู้ฝันปล่อยมือ ได้มั้ย?”
“ฉันไม่ปล่อย ....”
“เธอเป็นแบบนี้ ทำให้ฉันไปก็ไม่สบายใจ.....”
“เธอจะไป?”ปู้ฝันอึ้งทำไมต้องไปเธอรู้ฉันไม่แคร์ความสัมพันธ์เธอกับเป่หมิงโม่กับลูก เธอรู้ว่าฉันไม่แคร์....”
ปู่ฝัน ร้องไห้ ร้องไห้เหมือนเด็ก.....
หล่อนส่ายหัว เช็ดน้ำตาให้ปู้ฝัน “ปู้ฝัน เธอรู้ดีที่สุดไม่ใช่หรอว่าพวกเราจะเป็นคนรักไม่ได้ ?”
“ฮอนฮอน....”
น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมา
สุดท้ายเขาก็ต้องอยู่เห็นฮอนฮอนเดินจากไป....
หล่อนอาจจะพูดถูก ตั้งแต่เขารู้ว่าหล่อนเป็นคนรักของเป่หมิงโม่ ก็รู้แล้วว่าเขากับหล่อนเป็นคนรักกันไม่ได้....
สุดท้าย ทุกอย่างก็เป็นความฝันของเขารักเพียงฝ่ายเดียว
แค่นั้น.....
*
กลางคืน
ตั้งแต่เขาชนะในการขึ้นศาลเรื่องนั้นเสร็จ ที่บ้านก็บรรยากาศครึม เงียบ
เงียบปางตาย
“คุณหนูเฉิงเฉิงคุณหนูหยางหยาง ขอร้องละ อย่าอดอาหารเลย...”พูดจนปากจะแตกทั้งสองก็ไม่กินเลย
เฉิงเฉิงนอนอยู่บนเตียงอย่างไม่มีแรง ปากซีด
หยางหยางมองบนรอบนี้ไม่ว่าจะหิวยังไง“ถ้าไม่มีแม่ เราก็จะหิวให้ตายเลย!”
คุณท่านเป่หมิง เป่หมิงเจิ้งเทียนและเจียงฮุ่ยซินถอนหายใจอยู่ด้านนอก
“คุณหมอมายัง! รีบไปเร่ง!”เจียงฮุ่ยซินพูด
“คุณหมอบอกรถติดน่าจะถึงสายหน่อย”
“เป่หมิงโม่ละบอกเขายัง?”
“โทรไม่ติด...”
“คุณท่านเป่หมิงโมโหมาก:“ลูกเวรนี่ เอาลูกกลับมาแล้วก็ไม่สนใจไรเลยหรอ!”
“เจิ้งเทียนจะทำไง จะให้น้ำเกลือกับทั้งสองก็ไม่ใช่วิธี....“เจียงฮุ่ยซินพูด ลูกๆได้กลับมาบ้านเป่หมิงแต่ใจลูกๆก็ยังอยู่ที่แม่...
ท่านเป่หมิงคิดสักพัก ได้ตัดสินใจ—
“ฮุ่ยซิน เธอเรียกให้กู้ฮอนมา เรียกหล่อนมาพูดให้เด็กๆ”
เจียงฮุ่ยซินค้าง:“เจิ้งเทียน...”
“อย่าลังเล! ไปทำสะ!”
*
เรื่องที่หยางหยางกับเฉิงเฉิงอดอาหาร เจียงฮุ่ยซินก็ไม่มีทางเลือก ไปหากู้ฮอน
ตอนนี้กู้ฮอนเก็บกระเป๋าเสร็จแล้ว
“เธอ.....”เจียงฮุ่ยซินรู้สึกแปลกใจ นี้เธอเก็บของ “จะไปจากที่นี่แล้วหรอ?”
กู้ฮอน “ใช่ ก็เหมือนที่เธอหวังไง”
“....”เจียงฮุ่ยซินคิดไรไม่รู้เต็มไปหมดอีกใจก็อยากให้ไปอีกใจก็เรื่องหยางหยางกับเฉิงเฉิง?”
กู้ฮอนยิ้ม ถาม“ทำไมจะให้โอกาสหรอ?”
เจียงฮุ่ยซินพูดไม่ออก
กู้ฮอนหันหลังไปเก็บของต่อ
เจียงฮุ่ยซินค่อยๆพูดขึ้น“เด็กสองคนนั้น ตั้งแต่รู้ว่าเธอแพ้ ก็อดอาหารหลายวันมาก ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ฉันกลัวพวกเขาเกิดเรื่อง...”
กู้ฮอนกระตุก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ