ตอนที่277 คืนของเพชรแสนหวาน
จู่ๆ เข้าทางจุดเต้นรำ ก็เกิดการตอบสนองขึ้น
ขณะที่ผู้คนวี๊ดและเสียงปรบมือก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่ใส่หน้ากากสุนัขจิ้งจอกสีเงินเสื้อที่แผ่วบางและรัดสัดส่วนได้อย่างชัดเจนพร้อมเดินเข้ามาด้วยส้นสูง.....
ผู้หญิงคนที่เป็นที่น่าจับตามองที่สุดในงาน!
โดยเฉพาะเพชรที่อยู่บนคอหล่อนนั้นออร่าเปร่งประกายไปทั่วยั่วยวน
มีสิ่งที่ยั่วยวนกว่าเพชรนั้นก็คือตัวผู้หญิงนั้นเองรูปร่างสัดส่วนที่เพอร์เฟคและน่าค้นหา.....
จนทำให้ชายทั้งหลายหลงไหลไปกันมากมาย
ทุกคนมองเสี่ยวหน้าของหล่อนไม่ชัดแต่ริมฝีปากที่อวบอิ่มทาด้วยลิปสติกสีแดงกุหลาบที่ยั่วยวนทำให้คนอดไม่ได้ที่อยากพุ่งขึ้นไป!
ไม่คิดว่าลูกสาวของโม้จิ่งเฉิงจะงานดีขนาดนี้!
ไม่ใช่มีแค่เพชรที่ราคาไม่อาจเอื้อมยังมีนางแบบที่หุ่นทำให้หลายคนเลือดกำเดาจะไหลเรียงกัน!ถ้าได้รักกับผู้หญิงแบบนี้ถึงตายก็ไม่เสียดายไรแล้วแหละ....
หญิงสาวกระตุกยิ้มเต้นรำตามจังหวะเพลงเบาๆชั่งมีเสน่ห์และน่าดึงดูดมากมาย
....
ใครกันแน่ที่หล่อนจะเลือก
หล่อนจะเอาเพชรนี้มอบให้ใครกัน?
ผู้ชายแต่ละคนตื่นเต้นและเร่าร้อน....
หญิงสาวได้หันมาสบตา—
“เห้ยยย~”ชูหยุนเฟิงอดไม่ได้ที่จะผิวปากด้วยความตื่นเต้น“เป่หมิงเอ้อเธอว่าสาวสวยนั้นมองมาทางฉันใช่มั้ย...”
เป่หมิงโม่รู้สึกสายตานี้เป็นสายตาที่คุ้นเคยมาก่อน!
ต่อด้วย หญิงสาวค่อยๆขยับเดินเข้าใกล้มาเรื่อยๆ—-
“ฮ่าๆ เป่หมิงเอ้อ หล่อนเลือกฉันแน่นอน!เธอดูสิเข้าใกล้เรื่อยๆแล้ว มายก้อดดดแข็งแล้วๆ....”
ชูหยุนเฟิงตื่นเต้นมากตอนที่หญิงสาวกำลังจะเข้าใกล้เขาโยนไม้กวาดในมือเตรียมต้องรับหญิงสาว ใครจะไปคาดคิด—-
สิ่งที่คาดไม่ถึงเกิดขึ้น!
ในขณะที่ทุกคนคิดว่าชูหยุนเฟิงโชคดีกำลังจะได้เพชรและหญิงสาว—-
ไม่คิดว่าหญิงสาวเดินผ่านชูหยุนเฟิงและไปเกี่ยวเนคไทของเป่หมิงโม่——
ชูหยุนเฟิงหน้าแตก!
ในสายตาของผู้คนเห็นหญิงสาวที่เกี่ยวเนคไทของเป่หมิงโม่ยิ้มอย่างยั่วยวนและค่อยๆพากันเดินไปที่เวที...
เป่หมิงโม่เหมือนโดนอะไรบังคับตัวให้เดินไปอยู่เหมือนกับเขาไม่มีชีวิตเหมือนดั่งโดนผู้ล่าที่แสนสวยและยั่วยวนกำลังล่าเหยื่อ
มือเป่หมิงโม่ยังจับแก้วไวน์ไว้อยู่
สายตาที่คุ้นเคยทำให้ใจเขาที่หยุดเต้นมาตลอดสองปีเต้นขึ้นอีกครั้ง...
แสงไฟสอดส่องหน้ากากของหญิงสาวบังหมดนอกจากริมฝีปากที่อวบอิ่มที่ดึงดูดตาเขา!
เขาจำริมฝีปากนี้ได้ เขาจำทุกสิ่งทุกอย่างของผู้หญิงคนนี้ได้แต่แค่——
ผู้หญิงที่เหมือนกระต่ายอ่อนแอไร้เดียงสาใสซื่อแบบนี้ทำไมกลายเป็นสุนัขจิ้งจอกที่ยั่วยวนเซ็กซี่แบบนี้ได้!
ไม่เจอสองปีหล่อนเปลี่ยนไปแล้ว เปลี่ยนไปเป็นคนที่เขาไม่คุ้นเคย?
ในขณะที่เขาเผลอหล่อนได้จิบไวน์คำหนึ่งอมไว้แล้วก็ทำสิ่งที่ทุกคนตะลึง—-
หล่อนจับให้เขาเงยหน้าแล้วยืดตัวจูบที่ริมฝีปากเขาลงไป....
ซึดดด...
ทุกคนต่างพากันส่งเสียง
เป่หมิงโม่อึ้ง
หญิงสาวคนนี้ไม่ให้เวลาคิดกับเขาก็ได้ใช้ลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเขาทำให้เขาเสียหลัก.....
ริมฝีปากที่ประจวบกันอยู่หญิงสาวค่อยๆเอาไวน์ที่หล่อนอมไว้ส่งไปในปากของเขาอย่างเจ้าเล่ห์และจูบลงไปอีกจนทำให้เขากลืนลงไปหล่อนถึงดันตัวออกมา—
เขา เย็นที่ริมฝีปาก
หล่อน ยิ้มกริ่ม
แล้วก็หล่อนค่อยๆเกี่ยวไปที่เนคไทเหมือนเดิมค่อยๆพาเขาไปยังทางออกของเวที...
พิธีกรไม่อดที่จะจับไมค์พูดขึ้น:“ว้าว ขอแสดงความยินดีกับคุณผู้ชายหน้ากากหมาป่านะครับ ยินดีที่ได้รับเพชรที่เลอค่า...และหวังว่าจะเป็นคืนที่สวยงามนะครับ....ฮ่าๆ..”
ชูหยุนเฟิงมองตาปีบๆเห็นเป่หมิงโม่เกี่ยวออกไป:เป่หมิงเอ้อสุดยอดโว้ย สองปีที่ไม่แตะต้องผู้หญิง รอบนี้ดันเปิดฉากอย่างอลังสุดๆ !
สายตาผู้ชายทั้งหลายที่มองด้วยความอิจฉาตาร้อนเป่หมิงโม่กับผู้หญิงที่เซ็กซี่ได้หายไปจากงาน...
ทุกคนก็ได้เต้นอีกครั้ง ทุกอย่างกลับมาปกติ...
แต่ ใครก็ไม่สังเกตไวน์ที่อยู่บนมือเป่หมิงโม่นั้นไปอยู่ไหนแต่ก็ยังมีกลิ่นที่หอมจนน่าหลงไหล...
หญิงสาวเกี่ยวเนคไทค่อยๆเดินตามทางเดิน
ยิ้มเมื่อถึงห้อง419—
ตูบ
ปิดประตู
ในห้องอบอุ่น
กลิ่นที่หลงใหลฟุ้งเต็มไปหมดกระตุ้นโดนตัวเขา!
เขานิ่งค้าง กลิ่นหอมของไวน์ที่ยั่วยวนตะกี้ยังมีกลิ่นติดอยู่ ทำให้ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายเขาแข็ง!
ให้ตายเถอะ!
เขารีบถอนหน้ากากทิ้ง
รีบกอดเอวของหล่อนดันติดกำแพง
เสียงแหบๆที่มีเสน่ห์ เป่หมิงโม่พูดกล่าว“ว่าไงนางมารยาน้อย ไม่เจอสองปี ไปเป็นลูกสาวโม้จิ่งเฉิงเมื่อไหร่?”
พูดไปพร้อมถอนหน้ากากหล่อนออก!
ใบหน้าที่เนียนใส ทำให้เขาใจสั่นอีกครั้ง!
โดยเฉพาะดวงตาที่สะอาดสะอ้านเหมือนดาวบนฟ้าที่เปร่งประกายแสง ทำให้เขาตื่นตัว....
แน่นตัว
หล่อนยิ้ม หน้าตาของหล่อนเหมือนเดิมที่เพิ่มเติมที่ความยั่วยวนที่เพิ่มขึ้นจึงดึงดูเขาเป็นอย่างมาก.....
หล่อนไม่เกรงว่าเขาจะจำหล่อนได้และได้พูดขึ้น—
“ไม่เจอสองปี สบายดีมั้ย!”
เขาเริ่มไม่ได้สติรู้สึกเวียนๆหัวและก็ยังจับเอวหล่อนไม่ปล่อยและได้ยื่นมือไปจับเพชรที่ลนคอหล่อน
เขายิ้ม พูด:สาวน้อยเธอใช้มารยาอะไรถึงทำให้โม้จิ่งเฉิงยอมเสียเพชรนี้ไป?”
หล่อนยิ้มกริ่มเอามือไปแตะที่ปากเขา
“ฉูว....”พูดอย่างอ่อนโยน “ที่รักเธอว่าบรรยากาศแบบนี้เราน่าจะทำอะไรกันดี?”
พูดๆอยู่หล่อนก็ลูบคลำหน้าคอเขาไปมาและหยอกล้อที่แกนกลางของเขาที่พองตัว....
ซี๊ด
เขาถอนหายใจ!
ใจสั่น แค่เวลาสองปี ผู้หญิงนี้เหมือนเปลี่ยนไปอย่างคนละคน เข้าใจการใช้ทุกผู้หญิงมาจี้จับจุดอ่อนผู้ชาย!
เขากัดฟัน รีบจับสะโพกหล่อนรัดเข้าหาตัวเองแน่นๆ—
“ให้ตายเถอะ! ไปไม่บอกกันสักคำ พอกลับมาก็ทำให้ฉันลุกเป็นไฟ!”
พูดถึงเมื่อก่อน สิ่งที่หล่อนทำ ก็คือทำให้เขาโมโห
งั้นเวลานี้หล่อนกำลังหยอกล้อกับความอยากของเขา!
“เหอะๆ...”หล่อนยิ้ม งั้นให้ฉันช่วยมั้ยคะ?”
หล่อนยืดตัวไปจูบที่ต้นคอเขา
กลิ่นกายของหล่อนกระตุ้นให้เขาอยาก ค่อยๆจับบีบอกที่สวยงามแล้วพูด“ในเมื่อเธอพูดก่อน ฉันก็จะสนองให้?”
กอดเอวหล่อนแล้วดันตัวหล่อนไปที่เตียงใหญ่—
กดทับหล่อนอยู่ใต้ร่าง จูบอย่างกระหาย....
หล่อนยิ้มทุกอย่างไปนามแผนที่หล่อนวางยิ้มพูด:
“ รอก่อนสิ.... เราหาอะไรมาเล่นก่อนมั้ย....”
?
เขาเงยหน้าจากอกหล่อนเขาส่ายหัว ทำไมจู่ๆคืนนี้เขาเมาง่ายแบบนี้?
และผู้หญิงใต้ร่างนี้ชั่งยั่วยวนเหลือเกินทำให้เขาอดไม่ได้และไม่คิดว่าจะมาเจอหล่อนอีกครั้งใสสถานการณ์แบบนี้—-
ผู้หญิงที่ทำให้เขามีความสุขความทุกข์และอยากเอา!
ตอนนี้ในสมองเขามีแต่จับผู้หญิงคนนี้มาเอาให้สะใจแล้วค่อยๆชำระความอยากในตลอดสองปีนี้!
“ใช่ ยั่วยุเล่นก่อนไงละ!”
หล่อนหัวเราะ ทำให้เขาใจคันยิบๆ
และหล่อนก็ดันเขานอนราบกับเตียงแล้วเดินไปที่ลิ้นชักจุดเทียนหอมขึ้นหล่อนยิ้มกริ่ม——
หล่อนอีกผ้าบางของหล่อนจนเห็นบีกีนี่สีเงินค่อยๆเดินขึ้นไปหาเขา...
รูปร่างที่ยั่วขนาดนั้นเขาทำให้อดใจไม่ไหว
หล่อนยิ้มแล้วแกะเนคไท...
กระดุม
เข็มขัด
กางเกง
จนเหลือแค่บ็อกเซอร์ที่ราคาแพง....
และหล่อนได้เอาเศษผ้ามามัดมือเขา!
เขาตื่นเต้น!
นางมารยาน้อยนี้จะเอาแบบเรียกอารมณ์แบบนี้เลยหรอ?
งั้นโครตเสี่ยว เขาเกือบกดหล่อนลงไปเหมือนทุกครั้ง!
“ที่รัก อย่ารีบสิ....เรามาดื่มกันก่อน...”
หล่อนยิ้มแล้วเดินไปที่ลิ้นชักอีกครั้งเอาเหล้าขวดหนึ่งออกมา
เขามองการกระทำของหล่อน“เหมือนหล่อนเตรียมการนี้ไว้แต่เช้า....”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ