ตอนที่304 เข้าอกเข้าใจ2
ดวงตาสีนิลของเขาหม่นลงทันที
“เพราะอะไร?” เขาถามด้วยน้ำเสียงแหบต่ำอย่างอึดอัดใจ
“เพราะ ฉันจะไม่ยอมเปิดโอกาสให้คุณขึ้นโรงขึ้นศาลอีกแล้ว!” นัยน์ตาเย็นชาของเธอมองเข้าไปในดวงตาดำขลับของเขา อากาศที่เย็นเยือกนี้ค่อยๆ หยุดนิ่งลงไปราวต้องมนต์......
ชายหนุ่มเพิ่งเข้าใจสาเหตุที่เธอ จงเกลียดจงชังเขามากถึงเพียงนี้ ว่าเป็นผลพวงจากการที่เขากับเธอเคยมีคดีฟ้องร้องเรื่องลูกชายนั่นเอง......
“แล้วคุณเคยคิดไหมว่าทำไม ผมถึงต้องขึ้นโรงขึ้นศาล?”
เธอนิ่งงันไปสักพัก “เพราะคุณต้องการแย่งหยางหยางไปไง!”
” งั้นเหรอ?” ดวงตาลุ่มลึกของเขาจดจ้องลงไปในดวงตาสุกใสของเธอ “คุณคิดว่า ลูกมีความสำคัญกับผมขนาดนั้นเชียวเหรอ?”
เธอหรี่ตาลง “แน่นอนว่าลูกไม่ได้มีความสำคัญกับคุณขนาดนั้น! แต่สำหรับฉัน ลูกคือชีวิตของฉัน!”
“แล้วทำไมผมต้องแย่งลูกกับคุณ?”
“เพราะคุณต้องการชีวิตของฉัน!” เธอพูดโพล่งออกมาแทบไม่ต้องคิดเลย
“ชีวิตของคุณมีค่าเท่าไหร่? มากพอที่ให้ผมลำบากลำบน เหนื่อยระโหยโรยแรงแบบนี้ไหม?”
“......” เธอพูดอะไรไม่ออก
เขาเงียบไป และยอมปล่อยข้อมือของเธอในที่สุด “เธอลองคิดดูดีๆ”
เขาพูดพร้อมเอายาคุมกำเนิด ที่เขาบีบจนแทบจะละเอียดกลายเป็นผงนั้น ยัดใส่มือของหญิงสาวไป
จากนั้น หันหลังเดินกลับไปที่รถ โดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามองเธอเลย
รถยนต์พุ่งทะยานจากไป......
เธอยืนนิ่งงันอยู่ท่ามกลางอากาศที่หนาวเหน็บ มองดูรถของชายหนุ่มที่ค่อยๆ กลืนหายเข้าไปในฝูงรถที่วิ่งไปมานั้น ก้มมองดูกล่องยาคุมกำเนิดในมือที่ยับยู่ยี่นั้น......
เขาบอกว่า ให้เธอลองคิดดูดีๆ ??
เธอจะคิดอะไรได้อีก?
2ปีก่อน เขาแย่งหยางหยางไปจากเธอจริงๆ!
2ปีหลังจากนั้น เขาก็ยังมาแย่งชุดราตรีเทพธิดาแห่งแสงจันทร์ไปจริงๆ!
พอคิดใคร่ครวญถึงจุดนี้ เรียวนิ้วของหญิงสาวก็กำแน่นขึ้น ก่อนจะตวาดเสียงทุ้มต่ำออกมาเพื่อระบายความโกรธที่สุมอกของเธอออกมา
“เป่หมิงโม่ คุณจะให้ฉันคิดอย่างไรได้อีก? เห็นได้ชัดว่าคุณไม่อยากให้ฉันใช้ชีวิตแบบปกติสุข!!”
*
ท่านโม่ขับรถไปคนเดียวอย่างเงียบๆ
นิ้วมือเย็นเยือกล็อกพวงมาลัยรถไว้อย่างแน่นหนา
ในหัวมีภาพเหตุการณ์ตอนที่เธอกินยาคุมกำเนิดผุดขึ้นมา ทำให้หวนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อหลายปีก่อน
คุณแม่นั่งอยู่ตรงโต๊ะเครื่องแป้ง และได้หยิบยาออกมาจากลิ้นชัก พร้อมเปิดออกอย่างเงียบๆ ก่อนจะกินยานั้นลงไป
“หรูเจี๋ย คุณกำลังกินอะไร?” คุณพ่อเดินมาถาม
คุณแม่รีบเก็บกล่องยาอย่างรวดเร็ว แต่ก็ช้าไปเสียแล้ว
คุณพ่อแย่งกล่องยาจากมือแม่ ก่อนจะถามอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น “ยาคุมกำเนิด? หรูเจี๋ยทำไมคุณถึง......”
“ไม่ทำไมหรอกค่ะ ก็แค่ไม่อยากมีลูกเพิ่ม” คุณแม่ดูสงบและไม่สะทกสะท้านเลย
“แต่บ้านเรามีแค่เฟยหย่วนกับโม่เองนะ ผมอยากมีลูกสาวเพิ่มอีกคน” คุณพ่อพูดด้วยสีหน้าที่ว้าวุ่นใจ
“เป่หมิงเจิ้งเทียน อย่ามาบังคับฉัน!” คุณแม่พูดขึ้นอย่างเดือดดาลทันควัน “เดิมทีโม่ก็เกิดมาเพราะความผิดพลาด! ฉันไม่ได้อยากคลอดเขาออกมาตั้งแต่แรก! เพราะคุณ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ฉันก็ไม่ต้องใช้ชีวิตอย่างทุกทรมานอย่างทุกวันนี้หรอก คุณไปซะ คุณไปให้พ้นซะ......”
คุณพ่อมองดูคุณแม่สักพัก สุดท้ายก็เดินถอนหายใจจากไปอย่างจนปัญญา......
แต่เขา ร่างเล็กๆ ที่แอบยืนอยู่ข้างประตู
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ