เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 315
ตอนที่315 หนุ่มน้อยเฉิงเฉิงโหดเหี้ยมจริงๆ 1
หัวใจของเธอบีบรัดแน่น น้ำเสียงสะอื้น: “ฉันจะบอกอะไรให้ชูหยุนเฟิง ฉันตัวหนักมาก และถ้านายอุ้มฉันแล้วก็ต้องรับผิดชอบชีวิตของฉันในอนาคตด้วย……”
“หา” พอชูหยุนเฟิงได้ยิน ก็รู้สึกเข่าอ่อนทันที “ฮอน ฮอนฮอน……เธอคงไม่ได้เอาจริงใช่ไหม……”
เรื่องที่เธอพูดว่าพวกเราไปเดทกันเมื่อครู่นี้ เขาคิดว่าเธอพูดออกมาด้วยความโกรธ
เธอคงไม่ได้เอาจริงหรอกนะ
ยังไงฮอนฮอนก็เป็นแม่ของลูกเป่หมิงเอ้อ ถ้าเขาชูหยุนเฟิงยอมรับ เป่หมิงเอ้อคงไม่ปล่อยเขาไปแน่……
“ชูหยุนเฟิง เมื่อก่อนนายชอบฉันมากไม่ใช่หรือไง แล้วยังพูดว่าฉันมาหาเธอได้ตลอดเวลา……แล้วก็ยังพูดว่าให้ฉันไปเป็นเถ้าแก่เนี้ยไนต์คลับของนาย……ชูหยุนเฟิงนายมันไม่รักษาคำพูด……” เธอตวาดเสียงต่ำ หยิบกระเป๋าหนังขึ้นมา แล้วทุบไปบนตัวเขาอย่างแรงสองสามครั้ง
ชูหยุนเฟิงพูดไม่ออก……
ทันใดนั้นเอง ก็มีบอดี้การ์ดชุดดำในท่าทางคุ้มกันสองคนโผล่พรวดออกมาเหมือนผี
ชูหยุนเฟิงโบกมือให้พวกเขา ส่งสัญญาณให้พวกเขาถอยไป
เป็นถึงคุณชายรองตระกูลมาเฟีย มาถูกผู้หญิงใช้กระเป๋าหนังตีอยู่บนถนน เป็นเรื่องขายหน้าไม่น้อย……
“ใช่ๆๆ เป็นความผิดของฉันทั้งหมด……ขอโทษนะฮอนฮอน……เรื่องเป่หมิงเอ้อหมั้นกับเฟยเอ๋อ ฉันเองก็ยอมรับว่ามีส่วนผิด……ฉันขอโทษจากใจจริงนะฮอนฮอน……” ชูหยุนเฟิงขอร้อง
กู้ฮอนมองชูหยุนเฟิงอย่างตกใจ เธอหยุดชะงัก สูดลมหายใจเข้าลึก แล้วหรี่ตาเล็กลงเล็กน้อย: “เขาจะไปหมั้นกับใครมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน นายไม่มีอะไรต้องขอโทษฉัน นายมันคนขี้ขลาด ไม่แปลกใจเลยที่นายเป็นคุณชายรองชูเอ้อ สรุปแล้วกล้าเดทกับฉันไหม”
“กล้า……” คำว่า‘กล้า’ของชูหยุนเฟิง พูดแบบเสียงแผ่วมาก……
ในตอนนั้นเอง ก็มีรถลีมูซีนสีดำคันหนึ่งขับมาที่ประตูโรงพยาบาล
มีเสียงปี๊นๆสองครั้ง แล้วหยุดตรงหน้าพวกเขา
ประตูรถถูกเปิดออก ขาเล็กๆก้าวออกมา……
“แม่……” ร่างของเฉิงเฉิงปรากฏขึ้นตรงหน้ากู้ฮอน
ทั้งตัวยังคงสวมชุดสูทสไตล์อังกฤษ ทรงผมหวีอย่างเรียบร้อย
ร่างกายของกู้ฮอนเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เธอไม่สนเรื่องความเย็นใต้เท้า และรีบก้าวเท้าไปอย่างรวดเร็ว——
ผลุบ เธอดึงเฉิงเฉิงเข้ามากอดไว้แน่น……
“ลูกรัก……” เธอเอาหน้าฝังเข้าไปในคอของลูกชาย สูดกลิ่นหอมอ่อนๆบนตัวของลูกชายอย่างแรง และน้ำตาก็เริ่มไหลออกมาทันที……
เธอไม่รู้ตัวเลยว่า ตอนที่กอดลูกชายอยู่นั้น ร่างกายของเธอกำลังสั่นเทา รู้สึกแน่นที่หน้าอกและลำคอ……
เธอคิดถึงลูกชายมาก มากจนปวดกระดูกไปหมด……
ที่จริงแล้วตอนที่รู้ว่าเป่หมิงโม่จะหมั้นกับเฟยเอ๋อนั้น ราวกับว่าทั้งร่างกายของเธอถูกดูดเลือดออกไปจนหมด……
มันหมายความว่า สิ่งที่เธอสูญเสียไปนั้นไม่ใช่เพียงแค่ชุดราตรีแสงจันทร์……
ให้ตายเถอะ เป่หมิงเอ้อต้องคลั่งแน่ๆ……
ชูหยุนเฟิงรู้สึกว่า ยังไงก็ต้องแอบบอกเรื่องนี้ให้เป่หมิงเอ้อรู้สักหน่อย ไม่อย่างนั้นลูกชายคงได้พาแม่หนีไป แล้วเขาคงได้กอดเฟยเอ๋อร้องไห้แน่……
“……”
กู้ฮอนตัวสั่น
ในฤดูอันหนาวเหน็บนี้ รอยยิ้มของเฉิงเฉิงเป็นเหมือนแสงฤดูใบไม้ผลิที่สดใสส่องเข้ามาในหัวใจของเธออย่างอบอุ่น
เธอพูดอะไรไม่ออก มองลูกชายด้วยสายตาไม่น่าเชื่อ: “เฉิง……ลูกบอกว่า……ให้แม่ไปแต่งงาน แต่งกับใครล่ะ”
ในระยะเวลาอันสั้น เธอเริ่มมองหาคนจะแต่งงานด้วยแล้วหรือ
“แม่ ตอนนี้หยางหยางไปอยู่ที่บ้านของคุณอาปู้ฝันแล้ว ถ้าไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้น คุณอาปู้ฝันคงยินดีที่ได้เป็นเจ้าบ่าวของแม่ เป็นพ่อคนใหม่ของผมและหยางหยาง……”
กู้ฮอนตาโต เธอเพิ่งจะรู้ข่าวการหมั้นของเป่หมิงโม่ และยังไม่ค่อยเข้าใจอะไรเลย แค่ช่วงเวลาอันสั้นทำไมเด็กทั้งสองคนถึงเริ่มช่วยเธอเร็วขนาดนี้
แต่ว่า……“ปู้ฝันหรือ” เธอเพิ่งจะปฏิเสธหยินปู้ฝันไป……
เฉิงเฉิงพยักหน้า ใบหน้าเล็กดูจริงจัง: “สองปีมานี้คุณอาปู้ฝันมักจะแอบมาหาผมกับหยางหยางอยู่บ่อยๆ ดูออกเลยว่า คุณอาปู้ฝันกำลังรอแม่มาตลอด” เฉิงเฉิงเพิ่งจะพูดจบ ดวงตาสดใสก็เห็นชูหยุนเฟิงหยิบโทรศัพท์ออกมาอย่างเงียบๆ——
“อาชูเอ้อ” เฉิงเฉิงเรียกชูหยุนเฟิงช้าๆ ถึงแม้น้ำเสียงจะดูสงบ ไม่ช้าจนเกินไป แต่มีความกดดันอย่างรุนแรงแฝงอยู่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ