เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 352
ตอนที่ 352 โทรศัพท์ในห้องนอน2
ทั้งสองมีความเข้าขากันอย่างธรรมชาติ
หยางหยางพยักหน้า กดเบอร์ไปแล้วพูดไป “ล้อเล่นได้ไง ใครจะยอมให้ไอ่พ่อคนนั้นได้หมั้นกับคนอื่นแบบเงียบ ๆ ได้ยังไงกันเล่า”
ผ่านไปครู่เดียว สายก็โทรติดแล้ว
ต่อมา ในห้องนั้นก็มีแต่เสียงของหยางหยางกระซิบกับโทรศัพท์นั้น……
“ฮัลโหล อาสามเหรอ......โหย ๆ ยังไม่หลับเหรอเนี่ย......”
“.….. อ่อ ๆ ตอนนี้ข้างล่างอามีคนอยู่เหรอครับเนี่ย......อั๊ยหยา สาวจากร้านไหนเอ่ย เล่าให้ฟังหน่อยสิครับ......”
“แฮะ ๆ ไม่ใช่สาวจากร้านเหรอครับ ...... โหย ๆ งั้นเป็นดาราคนไหนนะเนี่ย ต้องรู้จักแน่ ๆ เลย”
“อะไร โอ๊ย ๆ ...... ต้องรอผมโตถึงจะเข้าใจอีกแล้วเหรอครับเนี่ย......”
“อั๊ยหยา รบกวนอาแบบนี้รู้สึกเกรงใจจังเลยแหะ......”
“คืองี้นะครับ...... พรุ่งนี้ต้องประชุมผู้ปกครอง......”
“ก็ ๆ ๆ …... ไอ่พ่อคนนั้นไม่ว่างเหรอครับ แล้วเขาจะไปทำอะไรเนี่ย......”
“อ๋อ ๆ พรุ่งนี้เขามีประชุมสำคัญเหรอครับ ถึงมาไม่ได้”
(หยางหยางกรอกตาขาวมองบน เพราะอาสามดันมาโกหกว่างานหมั้นของพ่อนั้นเป็นงานประชุมสำคัญ)
หยางหยางแกล้งทำเมินหัวเราะแล้วพูดต่อ......
“.….. ถ้างั้นคุณอาว่างมาแทนเขาหน่อยไหมครับ ประชุมผู้ปกครองของผมก็สำคัญมากเลยนะครับ...... อะไรนะ อาก็ไม่ว่างงั้นเหรอ”
“.….. ไม่เอาน่า คุณแม่ผมก็ไม่ว่างด้วย......”
“อะไรนะครับ อาถามว่าแม่ทำไมไม่ว่างเหรอ...... อ๋อ ๆ เพราะคุณแม่ผมพรุ่งนี้ต้องแต่งงานสิครับ......”
(หยางหยางแกล้งพูดแบบเป็นเรื่องธรรมดา เหมือนกำลังถามไถ่สภาพอากาศกันอยู่)
เหมือนหยางหยางได้ยินเสียง ‘ผรึบ’ จากโทรศัพท์นั้น......
“ฮัลโหล อาสาม อาชนอะไรเหรอครับเนี่ย ตกใจทำโทรศัพท์หล่นเหรอ......”
“อะไรนะครับ แม่ผมจะแต่งงานกับใครงั้นเหรอ อั๊ยหยา อาอยากรู้ไปทำไมครับเนี่ย......คงไม่มีทางแต่งกับไอ่พ่อนกของผมหรอก......”.
“อั๊ยหยา ก็เป็นคนที่อาไม่รู้จักหรอก......เป็นคนรวยแน่นอนสิครับ......”
“ไม่พูดแล้ว ๆ …... ไหน ๆ อาก็ไม่ว่างมาประชุมแล้ว ผมไปหาคนอื่นดีกว่า......”
“อ้อ ๆ ลืมบอกไป พรุ่งนี้ผมต้องเป็นคนถือแหวนงานแต่งนะครับ เดี๋ยวถึงเวลาผมจะถ่ายรู้สวย ๆ ส่งให้ดูนะครับ......”
“บายนะครับอาสาม...... เพลา ๆ นะ ‘ทำงาน’ อย่ากระทบเอวมากไปนะครับ”
หยางหยางวางสายด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แล้วค่อย ๆ คลานกลับมานอน
เฉิงเฉิงลืมตากว้างในห้องมืดนั้น คิ้วยังขมวดไว้กำลังสงสัยอยู่ “เธอว่าตอนนี้อาสามยังมีกะจิตกะใจ ‘ทำงาน’ อยู่เหรอ”
“แฮะ ๆ ดู ๆ แล้วจากที่เมื่อกี้เขาตกใจจนทำมือถือหล่น คงจะไม่มีกะจิตกะใจแล้วมั้ง......”
“อื้ม งั้นรีบนอนเถอะ” เสียงของเฉิงเฉิงยังคงเงียบดั่งสายน้ำ
ผ่านไปสักครู่ ในห้องก็เงียบลงอีกครั้ง
แต่ผ่านไปไม่นาน เสียงของหยางหยางก็ลอยขึ้นอีกครั้ง......
“นี่ ๆ เป่หมิงซิเฉิง พรุ่งนี้ช่วยลากับโรงเรียนวันนึงสิ”
เฉิงเฉิงหยุดไปครู่นึง แล้วพูดเสียงบ่นออกมา “ฉันไม่ว่าง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เดิมพันรักยัยตัวแสบ