เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 446

ตอนที่446ไม่ต้องพูด​ ไม่ให้โอกาสแล้ว2

“นี่เป็นโอกาสดีในการเรียนรู้ของเธอยิ่งกว่านั้นการสอบตุลาการของเมืองAก็ใกล้เข้ามาแล้ว เธอเก็บเกี่ยวประสบการณ์สักหน่อย มันช่วยเธอในอนาคตเธอได้”

กู้ฮอนครุ่นคิดอยู่นาน อีกด้านที่หยินปู้ฝันพูด ว่าสามารถเรียนรู้ได้มากมายจากคดีนี้；แต่อีกด้านเธอก็รู้สึกสงสัยว่า โครงการ‘หยิง’ที่ทุกคนต่อสู้แย่งชิงในตอนนั้น ในวันนี้มันถูกเผาจนเป็นแบบไหนแล้ว

*

ครึ่งชั่วโมงต่อมา กู้ฮอนก็นำของที่จัดเสร็จแล้วขึ้นไปไว้บนรถของหยินปู้ฝัน

เธอล้วงโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋า แล้วโทรหาลั่วเฉียว “ฮัลโหลลั่วเฉียว วันนี้ฉันจะออกไปทำงานที่เมืองS รบกวนให้เธอไปที่บ้านฉัน แล้วช่วยดูเด็กทั้งสองคนให้หน่อยได้ไหม”

“ไปเมืองSหรือ ได้สิ” ลั่วเฉียวหัวเราะตอบทางโทรศัพท์ “เธอวางใจได้ เมื่อถึงมือหญิงสาวคนนี้แล้ว รับรองว่าลูกทั้งสองของเธอจะตัวอ้วนๆขาวๆ ปลอดภัยไร้กังวล”

กู้ฮอนยิ้มมุมปาก “ทำไมฟังดูแล้ว เหมือนเธอจะไปเลี้ยงจิ้งหรีดสองตัวเลย”

ลั่วเฉียวพูดขึ้นมาทางโทรศัพท์ “เห้ๆ ใช่แล้ว หยินปู้ฝันก็ไปกับเธอด้วยใช่ไหม”

“อืม”

“จิ๊ๆ……หนุ่มเหงาและหญิงหม้ายในต่างจังหวัด ถ่านไฟเก่าต้องลุกไหม้ขึ้นมาแน่นเลย……ยิ่งกว่านั้นไม่มีเจ้าบ้าเป่หมิงมาขวางด้วย พี่สาวแอบไปเริงร่าให้เต็มที่เลยนะ……” ลั่วเฉียวยิ้มชั่วร้าย

“พอเลย ฉันจะไปทำธุระที่ต่างจังหวัด เธออย่าก่อเรื่องวุ่นวายล่ะ ระวังฉันจะบอกให้อาฮัวของเธอไปหา……” กู้ฮอนกลั้นหัวเราะ พอนึกถึงเรื่องเจ้าเล่ห์ของลั่วเฉียวกับฉิงฮัว เธอก็อดหัวเราะไม่ได้

“เห้ๆๆ เธออย่าพูดถึงสุนัขแก่ตัวนั้นกับฉันได้ไหม อารมณ์เสียจริงๆ” ลั่วเฉียวพอพูดถึงไอ้บ้านั่น ก็ร้องโวยวายเสียงดัง “ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันทำงานก่อนนะ ขอให้พวกเธอทั้งสองคน‘ไปทางตะวันตก’

ลั่วเฉียวหัวเราะคิกๆแล้ววางสายไป

กู้ฮอนจ้องหน้าจอโทรศัพท์ เด็กบ้าลั่วเฉียว ยังจะมาขอให้เธอกับหยินปู้ฝัน‘ไปทางตะวันตก’

พระเจ้า ใครไม่รู้จักภาพยนตร์เรตเอกซ์เรื่อง《ไปทางตะวันตก》

หยินปู้ฝันกำลังขับรถ เขามองกู้ฮอนที่นั่งอยู่ด้านหลังด้วยกระจกหลัง “น้องเสี่ยวเฉียวหรือ เหอะๆ มีเรื่องอะไร เธอถึงต้องทำหน้าแบบนี้”

กู้ฮอนเม้มปาก แล้วส่ายหัว “ไม่มีอะไร……”

ด้วยความสัมพันธ์ของเธอกับหยินปู้ฝันในตอนนี้ ให้ทำเรื่องตลกอย่างไปทางตะวันตกคงจะไม่เหมาะสมอย่างมาก

เธอเหลือบตาลง และกดเบอร์โทรศัพท์บ้าน บอกลูกๆทั้งสองคนเสียหน่อย……

*

บริษัทเป่หมิง ห้องท่านประธาน

“เจ้านาย ทีมสืบสวนพิเศษได้ออกเดินทางไปเมืองSแล้วครับ นึกไม่ถึงเลยว่าโครงการ‘หยิง’ที่ได้รับความสนใจอย่างมาก วันนี้จะถูกเผาจนเละเทะแบบนี้ น่าเสียดายจริงๆ……” ร่างสูงของฉิงฮัวยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงานของเป่หมิงโม่

ถูกเผาก็ดี……” เป่หมิงโม่กวาดตามองเอกสารอย่างรวดเร็ว เขาเซ็นชื่อพลางฟังฉิงฮัวรายงาน

“หา” ฉิงฮัวตกใจ “ยังไงเจ้านายก็ทุ่มเทไปไม่น้อยเลยนะครับ……”

“อืม” เขาดูเวลา “ถ้าพวกเราไปนำทีมด้วยตัวเอง นายว่ายังไง”

“ถ้าเจ้านายไปด้วยตัวเอง งั้นเรื่องคงจัดการได้ง่ายขึ้นครับ” ฉิงฮัวตะลึง “หรือว่า เจ้านายจะไปจัดการคดีไฟไหม้โครงการ‘หยิง’ที่เมืองSหรือครับ”

เป่หมิงโม่ลุกขึ้นจากเก้าอี้หนังตัวใหญ่ทันที เก็บแฟ้มเอกสาร แล้วเปิดหน้ากระดาษA4ที่เขียนว่า【ข้อตกลงการแต่งงานแทน】 “ช่วงนี้นายช่วยกลับไปดูแลลูกชายสองคนที่บ้านให้ฉันด้วยนะ”

“เจ้านายจะไปจริงๆหรือครับ”

“อืม” เขาพูดเสียงต่ำ เดินไปพลางพูดว่า “ใช่แล้ว ลั่วเฉียวก็น่าจะไป ฉิงฮัว อย่าพูดว่าฉันไม่ให้โอกาสนายนะ รักษามันไว้ดีๆล่ะ”

“หา” พอฉิงฮัวได้ยินคำว่าลั่วเฉียว หน้าเขาก็ซีดทันที “ความหมายของเจ้านายคือ คุณลั่วเฉียวก็จะไปดูแลคุณชายน้อยทั้งสองคนแทนคุณกู้ฮอนเหมือนกัน แล้วคุณกู้ฮอนล่ะครับ”

“เธออยู่ที่เมืองS”

เป่หมิงโม่พูดทิ้งท้าย แล้วรีบออกไปจากที่ทำงานทันที……

ฉิงฮัว มิน่าเจ้านายถึงเปลี่ยนความคิดจะไปเมืองS และยังดูท่าทางรีบร้อนขนาดนี้อีก……

*

เมืองS ใช้เวลาขับรถมาจากเมืองAประมาณสี่ถึงห้าชั่วโมง

ถ้าพูดว่า เมืองAเป็นมหานครที่รวมเอาวัฒนธรรม เศรษฐกิจ การเมืองและความเป็นสากลเอาไว้ด้วยกัน