เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 479

ตอนที่479 ลุกขึ้น!

เมื่อเห็นเขาไม่ตอบอะไรสักพัก เธอก็กระแอมเสียงอย่างกระอักกระอ่วน แล้วพูดว่า:“ฉันรู้ว่าคำขอนี้ของฉัน นายอาจจะไม่เห็นด้วย แต่ว่าเป่หมิงโม่ ยังไงสัปดาห์หน้าจะจะแต่งงานแล้ว นายกับเฟยเอ๋อของนายกำลังจะสร้าง......ครอบครัวที่มีความสุข......ในตอนนั้น พวกนายก็จะมีลูกของพวกนาย......”

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ความเจ็บจี๊ดก็วาบผ่านใจของเธอ เธอยิ้มอย่างดูแคลน “ถ้าเป็นแบบนี้ เฉิงเฉิงกับหยางหยางอยู่กับฉันจะดีกว่า เผื่อไปรบกวนชีวิตหลังแต่งงานของพวกนาย......”

ทันใดนั้น เธอรู้สึกว่าหัวไหล่เธอถูกเขาบีบอย่างแรง อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

น้ำเสียงเย็นชาของเขาลอยมาข้างๆหู——

“อย่าได้คิด!”

คำพูดที่เรียบง่ายดูแรง ตัดความคิดของเธออย่างถี่ถ้วน

“หญิงสาว อย่าได้คืบเอาศอกนะ!”คำพูดไม่กี่คำที่ทุ้มต่ำของเป่หมิงโม่แฝงไปด้วยความไม่พอใจอย่างมาก!

คำพูดของเธอในเมื่อกี้ ทำให้ปลุกไฟไร้นามบนตัวเขาออกมา!

นิ้วมือที่เรียวยาวบีบคลึงหน้าอกที่ยกสูงของเธอแรงๆราวกับเป็นการทำโทษ......

“อ๊ะ......”เธอกัดปากครางเจ็บ

ใครจะรู้ เปิดปากก็ถูกเขาประกบอีกครั้ง......

ในห้องที่มืดนั้นค่อยๆมีกลิ่นของชะมดที่ชวนหลงใหลลอยมา

อุณหภูมิสัมผัสผ่านผิวทุกชั้นของเธอ เขาไม่ให้โอกาสเธอต่อต้านหรือหลบหนีเลย ต้องการอย่างเร่งรีบ......

หลังจากไม่นาน ก็มีเสียงที่เย็นชาวาบผ่านหูของเธออีกครั้ง——

“ไม่มีลูกแน่นอน!”

“หืม?”เธอตะลึง ไม่ทันได้ตอบสนอง

ครั้งนี้ กลิ่นไอที่เย็นชาของเธอกวาดผ่านปากเธอเบาๆ ทุกคำพูด: “ผมกับเฟยเอ๋อจะไม่มีลูกแน่นอน!”

เขาพูดอย่างแน่วแน่

ถึงขั้นเขาสามารถแน่ใจได้ว่า แม่ของลูกของเขา นอกจากผู้หญิงคนนี้แล้ว จะไม่มีคนที่สองในชีวิตนี้!

อีกอย่าง พี่น้องทั้งสามของตระกูลเป่หมิง ทุกคนต่างเป็นพ่อเดียวกันแต่แม่คนละคน เขาไม่อยากให้ลูกของเขามีพี่น้องแบบนั้นอีก

ถ้าหากมี ก็ต้องเป็นพี่น้องสายเลือดเดียวกันเท่านั้น!

ใจของกู้ฮอนสั่นอย่างไร้สาเหตุ พยายามระงับความพอใจที่ไม่รู้สาเหตุ เธอเริ่มปวดหัวอีกแล้ว

เมื่อเป็นแบบนี้ ผู้ชายคนนี้ให้ตายก็ไม่ยอมปล่อยเฉิงเฉิง?

ก็เริ่มตึงขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ เธอเบ้ปาก “นายจะมีลูกหรือไม่มีกับผู้หญิงคนไหนเกี่ยวอะไรกับฉัน?ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ฉันฟัง!”

สายตาเขาหมองลง “ฉะนั้น คุณไม่ต้องเป็นห่วงชีวิต‘หลังแต่งงาน’ของผม!”

‘หลังแต่งงาน’ เขาพูดออกมาอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน

ดูเหมือนไม่เต็มใจมาก

คำพูดของเขาดูเหมือนเป็นหินก้อนใหญ่ ทับบนหัวใจของเธอจนหายใจไม่ออกทันที

“ใครเป็นห่วงนาย!”แม้ว่าจะรู้เรื่องที่เขาจะแต่งงาน แต่พอได้ยินมาจากปากของเขาแล้ว กลับเจ็บราวกับมีเข็มทิ่มแทง

“ผมแค่เตือนคุณ ไม่ว่ายังไง ต้องมีลูกชายคนหนึ่งอยู่กับฉัน!แต่จะเลือกคนไหนนั้น สิทธิ์อยู่ที่เธอ!”

เขาพูดตั้งแต่แรกแล้วว่า ลูกชายสองคน ให้เธอเลือกหนึ่งในสอง ไม่ว่าคนไหนอยู่กับเธอ เขาเห็นด้วยหมด

“......”เธอกัดริมฝีปาก น้ำเสียงเศร้า “เป่หมิงโม่ นายรู้ว่าพวกเขาเป็นฝาแฝด ไม่ว่าจะเลือกคนไหน เป็นการแยกพวกเขาออกจากกันอย่างโหดร้าย......”

เขากลับตอบกลับด้วยเสียงเย็นชา “คุณก็รู้ ทำไมต้องขโมยไปคนหนึ่งจากผมเมื่อเจ็ดปีก่อน?คุณเป็นคนที่ทำให้พวกเขาแยกจากกันตั้งแต่แรก และตอนนี้ผมก็แค่ให้พวกเขากลับมาอยู่ด้วยกันเท่านั้น!”

เธออึ้งไปครู่หนึ่ง น้ำเสียงสั่นคลอน “ฉัน......”

ก็จริง เจ็ดปีก่อนคือเธออารมณ์ชั่ววูบ คือเธอที่เห็นแก่ตัว คือเธอที่จากเลือดเนื้อของตัวเองไปไม่ได้ ก็เลยเหลือลูกคนหนึ่งอยู่เคียงข้างตัวเอง

ถามจริงมีคุณแม่คนไหนที่ยอมจากลูกที่ตัวเองตั้งท้องมาสิบเดือนไป?

ตอนนั้นคือเธอจำใจต้องทำจริงๆ......

คิดไปสักพัก กู้ฮอนรู้ว่าตัวเองไม่สามารถเปลี่ยนการตัดสินใจของเป่หมิงโม่ได้

ยิ่งกลัวว่าเขาจะผิดคำพูดไม่ให้ลูกกับเธอสักคน ดังนั้นก็เลยจำใจต้องยอม แต่ปากกลับไม่ท้อถอย “......เป่หมิงโม่ ฉันเตือนนายนะ ถ้าหากนายกับเฟยเอ๋อของนายกล้าทารุณลูกฉันละก็ พวกนายก็เตรียมตัวมีคดีความได้เลย!ฉันจะฟ้องจนพวกนายไม่มีใส่แม้แต่กางเกงใน!”

เขาขมวดคิ้ว มุมปากกระตุกยิ้มขึ้นมาไม่ถูกที่ถูกเวลา กลั้นเสียงไว้ ล้อว่า “ปกติคนทั่วไปเขาจะฟ้องกันจนบ้านล้มละลายไม่ใช่เหรอ?”

“บ้านล้มละลายจะพอได้ไง!สำหรับคนที่ยอมไม่เอาเงิน แต่กลับเอาหน้าแบบนายมาว่าละก็ ต้องฟ้องจนแม้แต่กางเกงในก็ไม่มีใส่ถึงจะทำให้นายรู้สึกอับอาย!”เธอพูดฮึดฮัด คดีความที่ขึ้นศาลในสองปีก่อน ยังคงแพ้จนเธอเจ็บใจ!

เกลียดที่เขามีอำนาจและเงินมหาศาล เล่ห์เหลี่ยมเยอะ และเกลียดที่ตอนนั้นตัวเองไม่เอาไหน หลงเข้ากับดักของผู้ชายคนนี้อย่างโง่ๆ!

หลงใหลในตัวเขา และสูญเสียตัวเอง สุดท้ายกับรับการกระทบที่รุนแรง!

ครั้งนี้ ทำเพื่อลูกๆ เธอจะไม่อ่อนแออีกต่อไป!

“ใช่เหรอ?”สายตาที่อยู่ในความมืดนั้นก็หมองลง

เผยรอยยิ้มบางที่เธอมองไม่เห็น กำมือเรียวเล็กของเธอด้วยมือใหญ่ทันที มาตรงระหว่างเอวที่แข็งแกร่งของเขา——

“ที่แท้กู้ฮอนของฉันเด็ดเดี่ยวแน่วแน่ได้แค่นี้เองเหรอ......”

กู้ฮอนราวกับว่าแตะโดนอะไรสักอย่าง นิ้วมือตกใจ ท่าทีจะดึงมือกลับไป แต่กลับถูกเขากำไว้แน่นๆ

“ทะ ทำไม!ไม่ได้เหรอ?”เธอเม้มปากประชด หัวใจกลับเต้นขึ้นมารัวๆ

เจอผีนะสิ ผู้ชายคนนี้ยิ้มได้ชวนขนลุกจริงๆ!

“ได้!”เป่หมิงโม่ตอบอย่างฉับไว น้ำเสียงทุ้มต่ำลอยออกมาจากลำคอเขา น่าฟังเป็นพิเศษ

แต่ก็ฟังจนใจเธอสั่นสะเทือน

นั่นไง เขาจับมือน้อยๆของเธอแน่น เข้าใกล้ตัวเอง ยิ้มอย่างคลุมเครือ——

“จริงๆ ไม่ต้องรอให้คุณบอกผม ตอนนี้ผมก็ทำตามที่คุณปรารถนาได้!”