เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 598

ตอนที่ 598 แพะรับบาป

เจียงฮุ่ยซินรู้สึกสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมากะทันหัน เธอจึงจับแขนของเป่หมิงยันอย่างแรงอีกครั้ง “รีบพูดสิ คุณพ่อของลูกอยู่ที่ไหนกันแน่!”

เป่หมิงยันในตอนนั้นหน่วยตาแดงระเรื่อ เขาไม่พูดอะไร เพียงแค่ยื่นมือชี้ไปทางห้องลิฟต์โดยสาร

เจียงฮุ่ยซินล้วนเข้าใจหมดแล้ว นัยน์ตาของเธอพลันมืดลงหมดสติสลบลงไปบนพื้น

“ท่านนางเป่หมิง!”

เป่หมิงยันเห็นคุณแม่ล้มลงบนพื้นก็รีบพยุงเธอขึ้นมา

จากนั้นก็เอ่ยกับเหล่าลี่ว่า “รีบส่งคุณแม่ผมไปโรงพยาบาลเร็วเข้า!”

*

เมื่อเป่หมิงยันและพวกเขาจากไปไม่นานนัก รถตำรวจและรถพยาบาลก็เปิดไซเรนวิ่งมาถึง

รถหลายคันขับตรงเข้าไปในชั้นใต้ดินที่สองของลานจอดรถที่เป็นสถานที่เกิดเหตุในทันที

ฉิงฮัวพาเหล่าตำรวจมาจนถึงห้องลิฟต์โดยสาร

ไม่นาน ประตูก็ถูกแงะให้เปิดออก

ฉิงฮัวเดินออกมาด้วยท่าทางจริงจัง เขามองเป่หมิงโม่ พลางเอ่ยว่า “เจ้านาย คุณท่านเป่หมิงที่อยู่ด้านในนั้นเสียชีวิตแล้วครับ”

กล้ามเนื้อบนใบหน้าของเป่หมิงโม่ในตอนนั้นอดกระตุกไม่ได้ เขาหมุนตัวอย่างต้องการจะเข้าไปในลิฟต์โดยสาร

แต่ว่าถูกตำรวจสองนายห้ามเอาไว้ให้อยู่ด้านนอก “ขอโทษด้วยครับ ตอนนี้พวกเรากำลังรักษาหลักฐานในสถานที่เกิดเหตุ ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องกับคดีนี้ กรุณาอยู่ไกลๆหน่อยครับ”

เอ่ยจบ ตำรวจอีกนายหนึ่งก็เริ่มล้อมรอบลิฟต์โดยสารด้วยเชือกเตือน

ฉิงฮัวเข้าใจเจ้านายว่าต้องการจะพบหน้าคุณท่านเป่หมิงครั้งสุดท้าย เขาเอ่ยกับตำรวจที่หยุดยั้งเป่หมิงโม่ว่า “พวกเราเป็นครอบครัวของผู้เสียหาย พวกเราต้องการจะพบหน้าคุณท่านเป็นครั้งสุดท้ายครับ”

แต่ไม่ว่าเขาจะพูดอย่างไร ตำรวจก็ไม่อนุญาตให้พวกเขาเข้าไปให้ลิฟต์โดยสารแม้แต่ครึ่งก้าว

เมื่อเหล่าตำรวจพิจารณาคดีและถ่ายรูปหลักฐานอย่างรวดเร็วเรียบร้อยแล้ว ก็ให้ทีมแพทย์เข้าไปจัดการกับศพ

เมื่อศพของเป่หมิงเจิ้งเทียนที่คลุมด้วยผ้าสีขาวถูกทีมแพทย์ยกออกมา เป่หมิงโม่ก็รีบพุ่งเข้าไปในทันที

ฉิงฮัวยื่นมือไปหยุดคุณหมอเอาไว้ “พวกเราเป็นครอบครัวของผู้เสียหาย กรุณาให้พวกเราได้พบหน้ากับคุณท่านเป็นครั้งสุดท้ายด้วยเถอะครับ”

คุณหมอคิดอยู่ชั่วครู่ สุดท้ายก็พยักหน้าให้

เป่หมิงโม่มาถึงหน้าเปลหามคนเจ็บ มองร่างศพของบิดาที่ถูกคลุมด้วยผ้าสีขาว ใจก็สั่นในทันที

เขายื่นมือออกไปเลิกผ้าสีขาวที่คลุมอยู่บนใบหน้าของบิดาออก เห็นเพียงแค่ดวงตาทั้งคู่ที่เบิกค้างเอาไว้ เป่หมิงโม่ยื่นมือลากผ่านแก้มเขาเบาๆเพื่อให้นัยน์ตาทั้งคู่ของเขาปิดลง

***

เป่หมิงโม่พาฉิงฮัวไปทำบันทึกสอบปากคำกับทางตำรวจเสร็จ กลางวันถึงได้ออกมาจากสถานีตำรวจ

จากการพิจารณาคดีในเบื้องต้นสายสลิงของลิฟต์โดยสารขาดจึงทำให้ลิฟต์โดยสารร่วงลงมา

เป่หมิงเจิ้งเทียนและคนที่ไปเป็นเพื่อนเขา พนักงานสองคนที่ทำงานในโรงแรมก็ถึงแก่ชีวิตด้วยสาเหตุนี้

เมื่อเข้ามานั่งในรถแล้ว ฉิงฮัวก็เอ่ยถามเป่หมิงโม่ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยว่า “เจ้านาย ทำไมถึงไม่พูดถึงรถยนต์ที่เห็นในลานจอดรถใต้ดินคันนั้นหรือครับ”

เป่หมิงโม่เหลือบตาขึ้นมองฉิงฮัว “นายคิดว่าพูดไปแล้วจะมีประโยชน์มากแค่ไหนกัน รถยนต์ที่ไม่มีทะเบียน พวกเขาจะตรวจสอบอย่างไร”

“อย่างนั้นเจ้านายแน่ใจว่าถังเทียนจื๋อเป็นผู้กระทำหรือครับ”

เป่หมิงโม่พยักหน้า ฉันคุ้นเคยกับเสียงของเขามาก อีกอย่างยังมีใบหน้าที่เราเห็นในชั้นใต้ดินนั้นด้วย

ฉิงฮัวขมวดคิ้ว “ในเมื่อตอนนี้ทางฝ่ายตำรวจยังไม่มีบทสรุปคดีความอื่นๆ ผมว่าพวกเราตรวจสอบด้วยตัวเองก็ได้นะครับ”

เมื่อเอ่ยถึงตรงนี้ ฉิงฮัวก็รู้สึกว่าค่อนข้างยากอยู่บ้าง แม้ว่าพวกเขาจะเชื่อว่าถังเทียนจื๋อเป็นคนทำ แต่ว่าตอนนี้ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับถังเทียนจื๋อนั้นน้อยเสียยิ่งกว่าน้อยเสียอีก

ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น กระทั่งรูปถ่ายใบหนึ่งยังไม่มีเลย

สุดท้ายฉิงฮัวก็ตัดสินใจโทรหาผู้ใต้บังคับบัญชา ให้พวกเขาขอไฟล์บันทึกของกล้องวงจรปิดของโรงแรมแมนดารินมาดูว่าวันนี้มีบุคคลน่าสงสัยเข้าออกที่นี่บ้างหรือไม่ โดยเฉพาะข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับรถออดี้A6 ที่ไม่มีป้ายทะเบียนคันนั้น

ส่งมอบภารกิจเรียบร้อยแล้ว ฉิงฮัวก็ขับรถพาเป่หมิงโม่มุ่งหน้าไปยังทิศทางของบ้านใหญ่ตระกูลเป่หมิง

ระหว่างทางก็ได้รับโทรศัพท์จากเป่หมิงยันว่า เจียงฮุ่ยซินเป็นลมหมดสติไป และได้นำส่งโรงพยาบาลกลางแล้ว

สุดท้ายแล้ว เป่หมิงโม่ก็มาปรากฏตัวที่โรงพยาบาลกลาง

ภายใต้การนำทางของฉิงฮัว เป่หมิงโม่ก็มาถึงห้องพักผู้ป่วย VIP ที่เจียงฮุ่ยซินพักอยู่

พวกเขาสังเกตสถานการณ์ภายในห้องผ่านกระจกที่กั้นอยู่ก็เห็นว่าเจียงฮุ่ยซินนอนหลับตาอยู่บนเตียงผู้ป่วย

เป่หมิงโม่คิ้วขมวดเล็กน้อย หมุนตัวหันกลับมาถามเป่หมิงยันว่า “ตอนนี้อาการของป้าซินเป็นอย่างไรบ้าง”

เป่หมิงยันถอนหายใจยาว “จะเป็นอย่างไรไปได้ พอคุณแม่ของฉันรู้ข่าวว่าคุณพ่อเกิดเรื่องแล้วก็ได้รับความกระทบกระเทือนทางจิตใจจนหมดสติไป ผ่านการตรวจจากคุณหมอแล้วก็ไม่ได้มีปัญหาใหญ่อะไร เพียงแค่ต้องรอให้เธอฟื้นคืนสติขึ้นมาอีกพักหนึ่ง”

เป่หมิงโม่พยักหน้า เพื่อหลีกเลี่ยงเหตุการณ์ไม่คาดฝันแบบที่เกิดกับคุณท่านอีกครั้ง เป่หมิงโม่จึงให้ฉิงฮัวจัดคนมาที่โรงพยาบาล

ทั้งยังกำชับด้วยว่าไม่ได้รับการเห็นด้วยจากปากเขา ไม่ว่าใครมีเหตุผลใดก็ไม่สามารถพาเจียงฮุ่ยซินออกจากห้องพักผู้ป่วยนี้ได้แม้แต่ครึ่งก้าว

เป่หมิงยันกวักมือเรียกเป่หมิงโม่ จากนั้นก็เดินออกไปจากห้องพักผู้ป่วย

เป่หมิงโม่เดินตามออกไป

ภายในห้องพักผู้ป่วยและระเบียงทางเดินสาธารณะนั้นไม่สะดวกจะพูดคุย พวกเขาคนหนึ่งเดินนำหน้า คนหนึ่งเดินตามหลัง ไปจนถึงทางออกฉุกเฉิน

ที่นี่มีคนผ่านมาน้อยมาก เวลาพูดคุยก็ไม่ต้องกังวลอะไรมาก

ร่างกายเป่หมิงยันพิงอยู่ที่ราวบันได มือสองข้างล้วงกระเป๋ากางเกง ก้มหน้ามองพื้นใต้เท้า “ตำรวจว่าอย่างไรบ้างกับเรื่องอุบัติเหตุในโรงแรม”

เป่หมิงโม่มองเขา จากนั้นก็หยิบซองบุหรี่ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ แล้วหยิบมวนหนึ่งขึ้นมาคาบไว้ที่ปาก จากนั้นก็หยิบอีกมวนหนึ่งยื่นให้เป่หมิงยัน

เดิมเป่หมิงยันนั้นสูบบุหรี่น้อยมาก แต่ว่าในตอนนี้เขาก็แหกกฎ รับบุหรี่มาใส่ปาก