เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 614

ตอนที่ 614 ทุกอย่างกำลังดำเนินไป

ขณะที่ซานหุ่นกำลังคุยโอ้อวดอยู่นั้น เมื่อพูดถึงเป่หมิงโม่คำสามคำนั้น เธอก็สนใจเขาเป็นพิเศษ แม้ว่าคดีนี้จะถูกฟ้องร้องในนามของบริษัทบันเทิงใหม่ แต่เขาก็เป็นหัวใจหลัก ที่จะทำให้สำเร็จหรือล้มเหลวก็ได้

จากรูปลักษณ์ที่ดูเอ้อระเหยของเขา ก็ดูออกได้เลยว่าคนคนนี้ไม่ได้ดีอะไร ดูแล้วถ้าต้องการชนะคดี ก็คงจะต้องใช้ฝีมือมากหน่อย

กู้ฮอนทั้งคิดทั้งมองไปยังเสี่ยวเช่นและเข้าไปในห้องบรรณาธิการ

โดยเฉพาะเรื่องทักษะการเขียนของกู้ฮอน ทำให้หัวหน้ากองบรรณาธิการพยักหน้าอยู่บ่อยๆ

งานเขียนคำโฆษณา ก็ได้รับอย่างราบรื่นมาก

ตอนที่ออกมาจากห้องบรรณาธิการ บนเสื้อของกู้ฮอนก็ได้แขวนป้ายพนักงานอยู่ป้ายหนึ่ง

ป้ายของพนักงานทุกคนในบริษัทบันเทิงใหม่นี้ จริงๆแล้วจะไม่มีการพิมพ์ชื่อนามสกุลจริงของตัวเอง เหตุผลง่ายๆ ก็คือเวลาออกไปสัมภาษณ์ข้างนอก หากเกิดความขัดแย้งใดๆขึ้น ชื่อปลอมก็จะช่วยให้พวกเขาหลีกหนีได้

ดังนั้นป้ายชื่อของกู้ฮอนจึงเขียนว่าเสี่ยวฉัน

เสี่ยวเช่นพากู้ฮอนมาถึงสำนักงาน เสียงปรบมือได้ดังขึ้น จากนั้นก็พูดกับผู้คนว่า “พวกเรามีเพื่อนร่วมงานคนใหม่มาอีกคนแล้ว หน้าที่หลักคือรับผิดชอบงานด้านการเขียนคำโฆษณา จากนี้เรียกเธอว่า เสี่ยวฉันก็ได้แล้ว”

ชายหัวล้านที่ชื่อซานหุ่นนั้น เป็นผู้นำในการปรบมือ “พวกเราทุกคนมาต้อนรับเสี่ยวฉันเข้าร่วมทีมของพวกเรา หลังจากนี้ก็เป็นคนกันเองแล้วนะ ในแวดวงนี้ถ้าพบปัญหาอะไรให้เรียกชื่อผมซานหุ่น ได้เลย”

***

กู้ฮอนพยักซ้ำๆ “ฉันได้เข้ามาร่วมงานนี้เป็นครั้งแรก จากนี้มีเรื่องอะไรก็คงต้องฝากเนื้อฝากตัวกับทุกคนด้วย”

คนอื่นๆก็พูดขึ้นมา “ได้เลย ไม่มีปัญหา”

เสี่ยวเช่นยังคงกล่าวกับกู้ฮอนด้วยความขี้เกียจ “ในอุตสาหกรรมนี้ พวกเรามีกฎของเรานั่นก็คือพูดให้น้อยทำให้มาก โดยเฉพาะข้อมูลลำดับต้นของพวกเราเองห้ามให้บริษัทอื่นๆรู้ ไม่เพียงเท่านั้น ยังจะต้องใช้หลายวิถีทางเพื่อจะค้นหาข่าวให้ได้มากๆ”

กู้ฮอนยิ้มและพยักหน้า “ขอบคุณมากสำหรับคำแนะนำ โปรดวางใจ ฉันจะทำงานให้ดีที่สุดอย่างแน่นอน”

เสี่ยวเช่นพยักหน้า จากนั้นพูดกับเธอว่า “ฉันจะไม่กำหนดที่นั่งให้คุณ ที่นี่มีที่นั่งว่างเยอะมากมาย คุณก็เลือกนั่งเองได้ตามสบายเลย”

กู้ฮอนพยักหน้าและเงยหน้าขึ้นมองโต๊ะว่างในพื้นที่สำนักงาน

คนอื่นๆตั้งตารอ หวังว่ากู้ฮอนจะมานั่งใกล้ตัวเอง แต่สุดท้ายเธอเลือกตำแหน่งหนึ่งและนั่งลงในตำแหน่งที่ไม่ไกลจากซานหุ่น

ซานหุ่นมองไปยังคนอื่นอย่างมีชัยชนะ จากนั้นก็นั่งหลับไปยังตำแหน่งของตัวเอง

กู้ฮอนหยิบโทรศัพท์ออกมา แอบส่งข้อความไปให้ลุงคุน

ใจความสำคัญบอกว่าตอนนี้เธอมีงานต้องทำ ให้เขากลับไปก่อนโดยไม่ต้องรอ

หลังจากส่งข้อความเสร็จ เธอก็เริ่มหยิบกระดาษและปากของตัวเองมาเตรียมไว้ และเปิดคอมพิวเตอร์บนโต๊ะ

ทำงานวันแรก จริงๆแล้วยังไม่มีอะไรให้ทำมากมาย มีแค่ต้นฉบับที่เสี่ยวเช่นมอบให้เธอ เพื่อให้เธอเรียบเรียงมันใหม่

และยังมีข้อมูลบางอย่างที่ให้เธอถ่ายเอกสาร

ไม่นานวันหนึ่งก็ผ่านไป

เมื่อถึงเวลาเลิกงาน กู้ฮอนได้เก็บข้าวของของตัวเองไว้ในช่องเก็บของ ทันใดนั้นคนหัวล้านคนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นเหนือช่องเก็บของของเธอ

ซานหุ่นหรี่ตายิ้มและมองไปยังกู้ฮอน “เสี่ยวฉัน คุณเป็นเพื่อนร่วมงานคนใหม่ของบริษัทเรา ดังนั้นพวกเราจึงตัดสินใจจัดงานเลี้ยงต้อนรับให้คุณ พวกเราได้จองที่นั่งไว้ที่บาร์ Zeus เรียบร้อยแล้ว ตอนนี้พวกเราไปกันเถอะ”

กู้ฮอนได้ยินเกี่ยวกับบาร์ Zeusนี้ นี่ไม่ใช่พื้นที่ของป่ายมู่ซีเพื่อนของเป่หมิงโม่เหรอ

เมื่อคิดถึงจุดๆนี้ เธอก็รู้สึกลังเลใจเล็กน้อย

สีหน้าที่แสดงออกของกู้ฮอน ทั้งหมดถูกซานหุ่นมองอยู่ เขายังคงยิ้มและพูดว่า “ทำไมเหรอ จะไม่ให้เกียรติเพื่อนร่วมงานเหรอ”

เมื่อกู้ฮอนได้ยิน ในใจก็รู้สึกสั่นไหว ตัวเองไม่ใช่จะเข้ามาได้ง่ายๆ ไม่ใช่เพื่อจะมาหาความจริงของเรื่องนี้เหรอ และซานหุ่นก็เป็นคนสำคัญที่สุดคนหนึ่ง ถ้าหากสร้างความขุ่นเคืองกับเขาแล้ว อย่างนั้นความพยายามก่อนหน้าก็คงจะพังทลาย

นึกถึงตรงนี้ เธอก็ยิ้มให้กับซานหุ่น เวลานี้ก็ทำให้ซานหุ่นหลงใหล

“ดูจากที่คุณพูด ฉันเป็นพนักงานใหม่คนหนึ่ง ต่อไปคงจะต้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนๆทุกคน” กู้ฮอนพูดจบก็เก็บสิ่งของบนโต๊ะไว้ในกระเป๋า

ลุกขึ้นยืนแล้วพูด “ขอโทษด้วย พวกคุณไปรอฉันที่ประตูบริษัทก่อน ฉันขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อน”

เพิ่งออกมาจากห้องหน้ากองบรรณาธิการ

สิ่งที่ซานหุ่นเพิ่งจะพูดกับกู้ฮอน เสี่ยวเช่นได้ยินมันทั้งหมด เธออดไม่ได้ที่จะเกิดความอิจฉาขึ้นมา เดิมที่แล้วเธอเปรียบเสมือนดอกไม้ดอกเดียวของที่นี่ แต่เมื่อมีกู้ฮอนเข้ามา สถานะของเธอก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัด

เธอเหลือบไปมองซานหุ่น พูดด้วยความไม่พอใจ “ไม่ใช่ว่าพวกคุณจะไปจัดงานเลี้ยงต้อนรับให้เสี่ยวฉันเหรอ อย่างนั้นจะมาเรียกฉันทำไม”

ซานหุ่นยิ้มและพูด “พวกเราจะไม่กล้าเชิญคุณได้อย่างไร คุณเป็นคนโปรดของหัวหน้ากองบรรณาธิการ”

***

กู้ฮอนเข้าไปยังห้องน้ำ หลังจากตรวจสอบดูว่าไม่มีใครในนั้น รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาส่งข้อความให้แอนนิและลุงคุนเพื่อบอกว่าคืนนี้มีธุระ ไม่ต้องรอเธอแล้ว

เปิดก๊อกน้ำและใช้น้ำเย็นล้างหน้าของตัวเอง เงยหน้าขึ้นมองตัวเองในกระจก และให้กำลังใจตัวเอง “กู้ฮอน ครั้งนี้จะต้องพยายามให้เต็มที่เพื่อหาวิธีการล้วงข้อมูลออกมา”

จากนั้นหยิบกระดาษทิชชูออกมาสองสามแผ่น เช็ดน้ำบนใบหน้าและมือของตัวเอง หลังจากจัดการกับเสื้อผ้าหน้าผมของตนเองแล้ว ก็ออกมาจากห้องน้ำ

ซานหุ่นพาเสี่ยวเช่น และกู้ฮอนนั่งรถคันหนึ่ง คนอื่นๆก็นั่งรถอีกคัน รวมทั้งหมดมีห้าคันขับไปยังบาร์ Zeus