เดิมพันรักยัยตัวแสบ นิยาย บท 616

ตอนที่ 616 ปีกกล้าขาแข็ง

อีกอย่าง เธอก็ไม่รู้ว่าวันนี้ป่ายมู่ซีได้อยู่ที่นี่มั้ย ถ้าหากไม่อยู่ ก็เท่ากับว่าเกิดเรื่องแล้ว พวกพนักงานที่นี่ก็ไม่กล้าทำอะไร

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงซูยิ่งหวั่นที่อยู่ด้านนอกเลย เธอคงจะรับไม่ได้ที่เห็นสภาพน่าเกลียดของตัวเอง

เธอยิ่งคิดยิ่งรู้สึกกลัว วันนี้เพื่อที่จะทะเลาะกับทนายหวัง ถึงได้มีความเสี่ยงแบบนี้

ที่จริงได้หลักฐานมาไว้เป็นคนแรก เพื่อความสุขของตน แต่ต่อมาก็หนีไม่พ้นแล้ว

***

แต่เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แล้ว ถ้าวันนี้กู้ฮอนไม่สามารถหนีไปได้ ผลลัพธ์ต่อจากนี้ก็ไม่กล้าที่จะคิดเลยจริงๆ

ซานหุ่นยังคงใช้แรงคว้าข้อมือของกู้ฮอน พยายามดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขน

กู้ฮอนใช้แรงทั้งหมด พยายามสลัดออกไปให้ห่างมากขึ้น

ซานหุ่นเห็นว่ากู้ฮอนไม่ให้ความร่วมมือ เขาจึงเริ่มโมโห จึงเผยโฉมหน้าที่แท้จริงออกมา

เขาเหมือนกับหมาป่าตัวหนึ่งที่กำลังหิวโหย เขาจ้องไปที่กู้ฮอน ด้วยสายที่น่าสยดสยอง

สีหน้าก็ปรากฏความโหดร้าย เขากัดฟันพูด “เธออยากจะหนี นั่นคงเป็นไปไม่ได้ ถึงแม้เธอจะสนิทกับดาราดังแล้วยังไง ฉันจะบอกเธอให้ว่ายั่วโมโหฉันแล้ว เรื่องอะไรฉันก็ทำได้หมด”

กู้ฮอนมือไม้อยู่ไม่สุขแล้ว “ซานหุ่นฉันจะบอกนายให้ ถ้านายจะมาก่อความวุ่นวายที่นี่ จะต้องได้รับโทษตามกฎหมาย”

ซานหุ่นแสยะยิ้ม “กฎหมายทำไมเหรอ กฎหมายก็จะคุ้มครองฉัน ก็เหมือนที่ฉันจัดการเป่หมิงโม่ จะบอกเธอให้นะ พอถึงเวลานั้นฉันก็ถ่ายรูปเธอสักไม่กี่ใบ ถ้าเธอกล้าพูดออกไป ก็เตรียมตัวดูข่าวได้เลย”

พูดไปเขาก็ออกแรงที่แขน กู้ฮอนก็ลื่น ทั้งร่างก็ล้มลงไปในอ้อมแขนของซานหุ่น

“ฮ่าๆ แบบนี้ไม่ใช่เธอที่กระโจนเข้ามาในอ้อมแขนฉันหรอกเหรอ” ซานหุ่นพูดไปพลางก้มหน้าจะจูบกู้ฮอน

“ปัง！” ประตูห้องถูกถีบออกจากด้านนอก

ชายสองคนวิ่งเข้ามา

เสียงนี้ ทำเอาคนอื่นที่เมาพับไปถึงกลับสะดุ้ง พวกเขาขยี้ตาอย่างมึนๆ “ อะไรกัน อะไรกัน ตำรวจมาตรวจเหรอ? ”

แอลกอฮอล์ในตัวของซานหุ่นก็โดนเสียงนี้ทำเอาตกใจ จนได้สติมาสามส่วน

เขามองชายสองคนข้างหน้าอย่างโกรธแค้น “แม**งเอ้ย ทำเรื่องดีๆ ฉันพังหมด！”

เขาพูด พลางเหวี่ยงกู้ฮอนลงบนโซฟา แล้วยื่นมือไปหยิบขวดเหล้าจากบนโต๊ะชา

“เพล้ง......” อาวุธที่แหลมคมก็ได้อยู่ในมือเขา

ฉิงฮัวหรี่ตาดู และเดินไปยังด้านหน้าของเป่หมิงโม่ “เจ้านาย ไอ้นี่เดี๋ยวผมจัดการเอง หัวหน้าไปดูเธอเถอะว่าได้รับบาดเจ็บมั้ย”

กู้ฮอนที่ถูกซานหุ่น เหวี่ยงลงบนโซฟา หัวก็ไปกระแทกกับขอบโซฟาจนเจ็บเล็กน้อย นอกจากนั้นก็ไม่มีปัญหาอะไร

ภายใต้แสงไฟสลัว เธอมองไปยังเงาร่างที่ดูแข็งแกร่งเบื้องหน้าเธอ

ไม่ได้มองผิดนะ ทั้งสองคนนี้สำหรับเธอสนิทจนไม่รู้จะสนิทยังไงแล้ว ทำไมพวกเขาถึงมาโผล่ที่นี่ เมื่อกี้ที่มาก็ไม่เห็นพวกเขา แม้แต่รถของเขาก็ยังไม่เห็น

“ไอ้หนู เอ็งรนหาที่ตาย！” ซานหุ่นถือขวดเหล้าแตกจะแทงไปที่หน้าอกของฉิงฮัว

ฉิงฮัวหลบอย่างสบายๆ จากนั้นเขาก็ยกแขนขึ้นและจับมือของซานหุ่นที่ถือขวดเหล้าไว้แน่น

“แกนี่ไม่กลัวตายจริงๆ ไม่ควรมาแตะผู้หญิงของเจ้านายฉัน” พูดจบความโหดก็สิงร่างฉิงฮัว มือออกแรง

“โอ๊ย......”

“เพล้ง......”

หลังจากซานหุ่นร้องอย่างเจ็บปวด ก็มีเสียงขวดเหล้าในมือเขาตกลงพื้น แตกละเอียด

“เห้อ......” ฉิงฮัวยกขาขึ้น แล้วเตะไปที่ท้องน้อยของซานหุ่น

จนเขาเซออกมา แล้วพิงกับผนัง เหล้าดีๆ ที่ดื่มไปพวกนั้นเท่ากับเสียของเลย อาเจียนออกมาหมด ไม่เหลือเลยสักนิด

จัดการกับซานหุ่นแล้ว เพื่อนร่วมงานคนอื่นของเขาทั้งหมดก็ตกใจจนสร่างเมา

พวกเขาลุกขึ้นยืนและมองไปที่คนทั้งสองที่เดินเข้ามาอย่างหวาดกลัว

เป่หมิงโม่ก็ไม่ได้สนใจพวกเขา แล้วเดินตรงไปหากู้ฮอน ยื่นมือออกไปอุ้มเธอขึ้นมาจากโซฟา เอาเธอมาไว้ในอ้อมแขน

จากนั้นก็พูดเสียงเข้ม “นับวันเธอยิ่งปีกกล้าขาแข็งจริงๆ ”

***

คำพูดของเป่หมิงโม่ทำให้ใจของกู้ฮอนสั่น แต่ว่าพออยู่ในอ้อมแขนของเขา กู้ฮอนก็รู้สึกได้ถึงความปลอดภัย

เป่หมิงโม่โอบกู้ฮอนมาอยู่ข้างหลังฉิงฮัว

“นี่ พวกนายสองคนมาทำอะไรที่นี่ ปล่อยเพื่อนร่วมงานฉัน ไม่งั้นอย่าหาว่าพวกฉันไม่เกรงใจนะ”

มีเพื่อนร่วมงานไม่น้อย ที่เห็นซานหุ่นโดนเตะ จากนั้นก็ลุกขึ้นมาสู้ แถมพวกเขาพูดแบบนี้ ทำให้คนอื่นๆ ก็มีแรงฮึดสู้มากขึ้น แล้วล้อมพวกเขาไว้

“เจ้านาย เจ้านายคุ้มครองเธอออกไปก่อน เดี๋ยวที่นี่ผมจัดการเอง”

เป่หมิงโม่พยักหน้า นายก็ระวังด้วย

พูดจบเขาก็พากู้ฮอนออกไป มีคนพวกนึงรนหาที่ตายอยากจะตามเป่หมิงโม่ไป แต่ก็โดนเขาเตะไปเบาๆ ก็จัดการได้แล้ว

ในขณะ กู้ฮอนไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย

ตอนนี้ไฟในห้องได้เปิดหมดแล้ว ป่ายมู่ซีพาคนจู่โจมเข้ามา ด้านหลังเขายังมีซูยิ่งหวั่นตามมาด้วย

ป่ายมู่ซีเรียกเป่หมิงโม่มา ซูยิ่งหวั่นไม่รู้อะไรทั้งนั้น แต่เมื่อเห็นเขาที่หน้าประตูบาร์แถมยังพาฉิงฮัวมาด้วย เธอจึงรู้สึกกว่าคืนนี้การแสดงฉากนี้คงจะไม่มีทางเล่นต่อไปได้แล้ว

เป่หมิงโม่มองไปที่ป่ายมู่ซี จากนั้นก็ส่งกู้ฮอนให้เขา “ดูแลเธอแทนฉันที”

พูดจบเขาก็หันหลังกลับไปหาฉิงฮัว