เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 13
สรุปบท แพ้รักเก่า - 13 (เด็กดี) Nc20+: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
สรุปตอน แพ้รักเก่า - 13 (เด็กดี) Nc20+ – จากเรื่อง เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD โดย GoodNovel
ตอน แพ้รักเก่า - 13 (เด็กดี) Nc20+ ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD โดยนักเขียน GoodNovel เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ฉันพยายามดิ้นสู้ แบบนี้มันไม่ดีแน่ ๆ สายตาของคาแลนนั้นน่ากลัว มันมีความแค้นอยู่ข้างในนั้น
“พาฉันเข้าไปในห้อง”
“…”
“อย่าคิดว่าฉันไม่กล้าทำตรงนี้นะมิลา”
“อึก”
ฉันเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะยอมพาเขาเข้ามาในห้องอย่างจำใจ เพราะรู้ดีกว่านั่นไม่ใช่คำขู่คาแลนทำจริง ๆ แน่
“ไม่ต้องสั่น ฉันไม่ทำร้ายเธอ” ประโยคที่ฟังเหมือนกำลังปลอบโยนแต่การกระทำสวนทางกันสิ้นเชิง คาแลนเอามือมาลูบวนบนสะโพกจากนั้นก็เลื่อนลงบีบขยำก้นงอนเบา ๆ
“ยะ... อย่าทำแบบนี้” ไม่รู้ว่าร้องไปแล้วกี่ครั้งแต่ไม่มีท่าทีว่าอีกคนจะยอม
“ทำอะไร คิดว่าฉันจะทำอะไร หืม~”
“…” ตัวของฉันสั่นเทาเพราะความกลัว พยายามผลักตัวเองออกแต่อีกฝ่ายไม่ยอมปล่อย
“ตั้งใจจะมาเล่นสนุกด้วยแท้ ๆ ทำไมถึงเอาแต่กลัวแบบนี้ล่ะหืม~ ทั้งที่เรามันก็คนเคย ๆ”
“หยุดพูดสักที ต้องให้บอกอีกกี่ครั้งว่าฉันลืมไปหมดแล้ว”
“ก็ดีที่เธอเตือนแบบนั้น ฉันจะได้ไม่ต้องมารู้สึกผิดอะไร”
ไม่สิที่พูดไปเพราะอยากให้เขายอมปล่อยไม่ใช่แบบนี้ เหมือนยิ่งโกรธคาแลนก็ยิ่งมุ่งมั่นที่จะทำร้ายฉันด้วยความแค้นทั้งหมดที่มี
ร่างของฉันถูกผลักลงมากระแทกบนเตียง ก่อนที่คนตัวสูงจะขึ้นมาคร่อมไม่เปิดโอกาสให้ลุกขึ้นหนีไปไหนได้
“จะกลัวทำไม ไม่ใช่ว่าทำกับไอ้มาลิคไปหลายครั้งแล้ว? มันถึงได้หลงเธอขนาดนั้น”
“มะ... มันไม่เหมือนกัน คุณไม่ใช่เขา”
“แต่ฉันเป็นผัวเก่า ไม่คิดถึงกันบ้างรึไง”
“ยะ... อย่า อื้อ~”
ริมฝีปากหนากดทับลงมาบดขยี้บนริมฝีปากของฉันอย่างป่าเถื่อน แรงดูดที่หนักหน่วงทำให้รู้สึกชาหนึบ เขาไม่ได้จูบเพื่อทำให้เกิดอารมณ์ แต่เขาจูบเพื่อระบายความแค้นก็เท่านั้น
“อื้อ~” ฉันร้องประท้วงออกมาเพราะถูกเขี้ยวฟันงับบนริมฝีปากล่าง มันเจ็บจนน้ำตาคลอแต่ดูเหมือนคาแลนจะชอบใจมาก ๆ
“ปากยังนุ่มเหมือนเดิมเลยนะ”
“อึก”
พยายามจะใช้มือผลักออกแต่ก็ถูกรวบมาขึงตรึงไว้เหนือศีรษะ ตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับคนที่ไร้ทางสู้
“อยากรู้จังว่าระหว่างฉันกับมาลิคเธอจะติดใจใครมากกว่ากัน”
“มะ... ไม่อย่าทำนะ”
“ทำไมต้องฟัง จำตอนที่ฉันขอร้องเธอได้ไหมมิลา เธอไม่ใยดีเลยสักนิด”
ฝ่ามือหนาเลื่อนลงมาบีบเคล้นที่สะโพก แล้วจู่ ๆ ก็กระชากเสื้อของฉันอย่างแรงจนมันขาดหลุดลุ่ย
“อึก~ คาแลนอย่าทำ”
“กลัวไอ้มาลิคจะรู้รึไง มันไม่มีเวลามาสนใจเธอหรอกมิลา”
“…”
ใบหน้าคมคายก้มลงมาซุกไซ้ที่ซอกคอทั้งที่ฉันพยายามสะบัดหนีแต่ก็ไม่เป็นผล ริมฝีปากหนากดทับลงมาดูดดึงผิวเนื้อจนเกิดรอยแดงเป็นจ้ำ ๆ หลายจุด
เมื่อพอใจแล้วเขาก็เลื่อนใบหน้าลงมาที่เนินหน้าอกกระชากเสื้อชั้นในออก ผิวของฉันเริ่มแดงเถือกจากการเสียดสีของผ้าที่ถูกกระชากและฝ่ามือหนาที่บีบเคล้นอย่างรุนแรง
“มะ... ไม่ อึก~”
คนด้านบนไม่แม้แต่จะฟังคำร้องขอ เขาไม่สนใจเลยด้วยซ้ำว่าตอนนี้ฉันร้องไห้หนักขนาดไหน
“อย่าถอด ห้ามนะ” ฉันจับกางเกงชุดนอนตัวบางเอาไว้แน่นเมื่อมันจะถูกดึงออก ทำให้คนที่ถูกห้ามเงยหน้ามาจ้องอย่างไม่พอใจ เขาปัดมือของฉันออกด้วยความรำคาญแล้วกระชากกางเกงออกจนพ้นเรียวขา
สายตาคมที่เต็มไปด้วยความแค้นจ้องมองเรือนร่างเปลือยเปล่าของฉันก่อนจะเอ่ยชม“ยังสวยเหมือนเดิม”
“จะร้องไห้ทำไม ไม่ดีใจหรือไงที่ฉันมาหาเธอถึงที่”
ดีใจสิ แต่มันต้องไม่ใช่แบบนี้
“จะหมั้นกับมันหรือเปล่า”
เขาทิ้งคำถามไว้จากนั้นก็ลุกขึ้นถอดเสื้อออกแล้วเลื่อนมือลงมาบนกางเกง
“มันตอบยากขนาดนั้น?”
“หมั้นไม่หมั้นแล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ”
“นั่นสิมันไม่เกี่ยวกับฉัน แต่พอรู้แล้วมันรู้สึกหงุดหงิดฉิบหายเลยเธอรู้ไหม”
“ถ้ามาลิครู้ว่าคุณทำเรื่องแบบนี้กับฉัน เขา… อื้อ~”
ผมของฉันถูกกระชากอย่างแรง ไม่เคยคิดเลยว่าคาแลนจะทำแบบนี้ แต่เขาก็ไม่ได้ผิดเพราะเมื่อกี้ฉันตั้งใจยั่วโมโหเอง
“จะเอากับฉันอยู่แล้ว ยังจะพูดถึงมันอีกรึไง”
“…”
“คิดว่าฉันจะกลัว? หึ!! ถ้าฉันกระจอกขนาดนั้นคงไม่ทำให้มันหัวเสียได้ขนาดนี้หรอกมิลา”
“คุณทำอะไรเขา”
“เป็นห่วงมัน?”
ไม่ใช่เลย คนที่ฉันเป็นห่วงคือเขาต่างหาก ถ้าถูกมาลิคเอาคืนจะทำยังไง จะเจ็บตัวหรือเปล่า ไม่อยากให้เป็นแบบนั้นสักนิด
คาแลนขบกรามแน่นเพราะไม่ได้ยินคำตอบ เขาปล่อยมือจากเส้นผมของฉันแล้วขยับไปแทรกตัวตรงกลางระหว่างขาแทน
“ถ้าไม่อยากทำจริง ๆ ทำไมไม่ขัดขืนมากกว่านี้”
“…”
“ไม่ใช่ว่าลึก ๆ แล้วเธอก็ต้องการฉันเหมือนกัน?”
“นั่นสิ ทำไมฉันต้องสนใจ ทั้งที่เกลียดเธอฉิบหายขนาดนี้”
เหมือนคาแลนเพิ่งจะมีสติ เขาเริ่มขยับสะโพกกระแทกเอวสอบ แน่นอนว่าฉันยังเจ็บแต่ตอนนี้เขาไม่สนใจอะไรแล้ว
“ซี๊ด~ แน่น” ใบหน้าคมคายเชิดขึ้นเล็กน้อยพร้อมกัดริมฝีปาก เขาในตอนนี้มันเร่าร้อนจนฉันรู้สึกวูบวาบ
เพราะไม่ใช่ครั้งแรกแต่แค่ห่างไปนาน พอกลับมาทำอีกครั้งถึงได้เจ็บ พอผ่านไปครู่หนึ่งก็เริ่มมีอารมณ์
“อ๊ะ อ๊าง~” เสียงครางของฉันทำให้คนที่กระแทกเอวสอบอยู่หรี่ตามอง เขายิ้มมุมปากอย่างชอบใจ
“เรียกฉันว่าเฮียอย่างที่เธอชอบสิมิลา”
“ฮะ... เฮีย~ อ๊าง~” ฉันเอ่ยออกไปตามที่เขาต้องการอย่างว่าง่าย ยิ่งได้ยินแบบนั้นคาแลนก็เร่งอัดกระแทกจนเกือบลืมหายใจ
“หนูชอบไหม ซี๊ด~ ชอบไหมคะ อืม~”
“อะ... อ๊าง นะ... หนู อึก~ ฮะ... เฮียคะ”
“หืม~ เด็กดีของเฮีย ซี๊ด~”
ฝ่ามือหนาจับรั้งสะโพกของฉันเอาไว้แน่น คาแลนเร่งจังหวะอัดกระแรงถี่รัวขึ้นแถมยังเอ่ยคำที่ทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นรัว ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันทำให้ฉันรู้สึกดี
“อ๊า~”
ขาของฉันถูกจับขึ้นไปพาดไว้บนบ่าแกร่ง เขาทำสิ่งที่เคยทำคือการจูบลงมาบนข้อเท้า คาแลนมักจะทำบ่อย ๆ ในตอนที่มีเซ็กส์กัน
“หนูคิดถึงเฮียไหมคะ ซี๊ด~”
“…” เกือบไปแล้ว เกือบจะตอบไปว่าคิดถึงแต่ต้องกัดริมฝีปากแน่นเพื่อไม่ให้ตัวเองหลุดคำ ๆ นั้นออกไป
“หึ!!”
เขาแสยะยิ้มแล้วหันมาใช้เขี้ยวฟันงับบนขาของฉันอย่างแรงเพื่อฝังรอยเอาไว้ เหมือนทำโทษที่ไม่ยอมตอบ
“อ๊า~ เฮียควรถ่ายคลิปส่งให้มาลิคดูดีไหม ซี๊ด ว่าตอนนี้หนูมีความสุขขนาดไหน”
พูดจบคาแลนก็เอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ทำให้ฉันตกใจจะคว้าแย่งโทรศัพท์จากมือเขาแต่อีกฝ่ายดึงหนีได้ทัน
“ครางชื่อเฮียสิคะเด็กดี อืม~ซี๊ด”
“ยะ... อย่า อ๊าง~”
รีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าเมื่อเขาทำมันจริง ๆ โทรศัพท์เครื่องหรูถูกจ่อลงมาที่หน้าของฉันแล้วเลื่อนลงมาถ่ายหน้าอกก่อนจะเลื่อนต่ำลงไปถ่ายจุดที่เชื่อมกันอยู่
“พูดสิว่าตอนนี้ ซี๊ด~ เฮียทำให้หนูมีความสุขแค่ไหน” เสียงกระเส่าออกคำสั่งพร้อมอัดกระแทกสะโพกถี่รัวจนฉันหายใจแทบไม่ทัน ความเสียวซ่านมันทำให้ร่างกายแทบจะแตกออกมาเป็นเสี่ยง ๆ
“มะ... ไม่ อ๊ะ~ อ๊าง~”
“ดื้อจังเลยนะ มิลา”
“ปะ... ปิดมัน อ๊ะ~ หะ ห้ามถ่าย อ๊า~”
ไม่ว่าจะขอร้องยังไงคาแลนก็ยังไม่ยอมหยุด เขายังคงกระแทกสะโพกสอบถาโถมเล่นงานและกลั่นแกล้งให้ฉันครางออกมา หน้าจอโทรศัพท์ยังคงถ่ายบันทึกคลิปสวาทอยู่อย่างนั้น... มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาส่งให้มาลิคจริง ๆ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD