เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 15
ฉันมองคนที่ยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงระเบียง บนตัวมีเพียงผ้าขนหนูที่พันอยู่รอบเอวเพียงผืนเดียว เราเพิ่งจะจบกิจกรรมบนเตียงไปเมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว ใช่! มันเกิดขึ้นอีกครั้ง
มองคาแลนอยู่นานก่อนจะละสายตามาสำรวจรอบ ๆ ห้อง ความทรงจำเก่า ๆ ผุดขึ้นมาเป็นฉาก ๆ
“แอบซื้อคอนโดไม่บอกมิลาเลย โกรธดีไหมคะ”
“นี่ห้องนอนของเรา เฮียสั่งทาสีที่หนูชอบด้วยนะ ถูกใจหรือเปล่า”
“เฮียไปอาบน้ำก่อนนอนเลยนะ”
“วันนี้เฮียเหนื่อย ขอนอนกอดหนูก่อนได้ไหม”
“เฮียซื้อให้มิลาจริง ๆ เหรอคะ”
“ใช่ครับ หนูชอบไหม”
“ชอบแต่ราคามันแพงเกินไป”
“สำหรับผู้หญิงของเฮียมันไม่มีคำว่าแพง”
“จัดห้องเองทั้งหมดเลยเหรอคะ”
“ใช่ครับ หนูมีความสุขไหม”
“มีความสุขมาก ๆ สุขสันต์วันครบรอบสี่ปีนะคะ มิลารักเฮียจัง”
“เฮียก็รักหนู รักมาก มากกว่าตัวเอง”
“แหวนอะไรคะ”
“หนูอยากแต่งงานกับเฮียไหม”
“อื้อออ เฮียมิลาเขินนะ”
“ขอจองไว้ก่อนนะครับ เรียนจบแล้วเฮียจะขอหนูแต่งงาน”
“คนบ้า เห็นไหมมิลาร้องไห้แล้วเนี่ย”
“เรียนจบแต่งงานกันนะครับเด็กดีของเฮีย สัญญาได้รึเปล่า”
“ค่ะ มิลาสัญญาว่าจะเป็นเจ้าสาวของเฮีย”
ที่ว่าเรียนจบจะขอแต่งงานเฮียทำตามที่พูดจริง ๆ แต่เป็นมิลาเองที่ผิดคำสัญญา
“ฉันไม่ให้”
“แต่นั่นมันของ ๆ ฉันนะคะ”
“แล้วยังไง” ไม่พูดเปล่า คาแลนกดตัดสายของมาลิคทิ้งไป แต่ไม่นานเจ้าของชื่อก็โทรกลับมาอีกครั้ง แต่ก็ถูกตัดสายทุกรอบ
ตอนนี้มาลิคคงหัวเสียแล้ว สำหรับฉันน่ะไม่เป็นอะไรเลย แต่เขามักเอาความโกรธไปลงที่มินลี่ ไม่พอใจก็ขู่จะไม่ให้ยา
“ติดใจมิลาขนาดนั้นเลยเหรอคะ ภูมิใจจังที่ได้เห็นว่าเฮียยังคลั่งมิลามากๆ แบบนี้ จมปลักจนดูโง่เลยนะคะ”
มิลาขอโทษนะเฮีย แต่ต้องพูดแบบนี้ออกไปเพื่อให้เฮียยอมปล่อย
“หึ!!”
คาแลนพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ ก่อนจะหยัดตัวขึ้นปล่อยมือของฉันให้เป็นอิสระ
“ออกไป”
“…”
“ฉันบอกให้ออกไปไง!!! ไสหัวไปซะ!!!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD