สรุปเนื้อหา แพ้รักเก่า - 27 กูจะไม่ยุ่ง (ขอโทษ) – เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD โดย GoodNovel
บท แพ้รักเก่า - 27 กูจะไม่ยุ่ง (ขอโทษ) ของ เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย GoodNovel อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เคย์เดนเดินออกไป ส่วนฉันก็มองจอโทรศัพท์อยู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจรับสาย
(เฮียโทรไปตั้งนานทำไมหนูเพิ่งรับสาย)
“คือ…”
(มีอะไรหรือเปล่า หืม)
ฉันเม้มปากแน่นหัวใจเต้นรัวเพราะความกลัว กลัวจะถูกดุ กลัวถูกโกรธ กลัวหมดทุกอย่างเลย
(มิลาเป็นอะไรบอกเฮียได้ไหมคะคนดี)
“มะ... มิลาติดต่อมิน”
(…) พอพูดแบบนั้นคาแลนก็เงียบไป หากไม่ได้ยินเสียงหายใจคงคิดว่าเขาตัดสายไปแล้วแน่ ๆ
“เฮียพูดอะไรกับมิลาหน่อยได้ไหม”
(…)
“เฮียอย่าเงียบมิลาขอโทษ”
(ทำไมหนูไม่เชื่อฟังเฮียเลย)
“มิลาขอโทษ” ตอนนี้ฉันรู้สึกผิดจริง ๆ ยิ่งคาแลนเงียบมันยิ่งกลัว ทุกครั้งที่เขาเงียบนั่นแปลว่าโกรธจริง ๆ
(เอาไว้ค่อยคุยกันนะ เฮียต้องเปลี่ยนแผน)
“… เพราะมิลาเหรอคะ”
(เอาไว้หนูพร้อมที่จะเชื่อใจเฮียแล้วเราค่อยคุยกัน)
“… เฮีย”
สายถูกตัดไปก่อนที่ฉันจะทรุดตัวลงร้องไห้ ยิ่งคิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุที่ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวาย คาแลนต้องเผชิญหน้ากับอันตราย ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะฉันคนเดียว
ครั้งนั้นทำให้เขาเจ็บปวดเจียนตาย ครั้งนี้ก็ยังเป็นฉัน ไม่ได้เรื่องอะไรเลย แย่ที่สุด
“เอาโทรศัพท์มา” ไม่รู้ว่าเคย์เดนเข้ามาตอนไหนเพราะฉันมัวแต่ร้องไห้
“ฮึก~” ฉันเงยหน้าขึ้นมองคนที่ยื่นมือมาก่อนจะเอาโทรศัพท์ให้เขา
“ต่อไปก็จำไว้ว่าอย่าทำแบบนี้ อย่าหักหลังคนที่กำลังช่วยเธอ”
“มิลาไม่ได้หักหลัง ฮึก~”
“ที่เธอติดต่อน้องสาวไปแบบนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับการบอกที่อยู่ โชคดีแค่ไหนที่ครั้งนี้เราไหวตัวทัน ถ้ามีครั้งต่อไปมันโผล่มาที่เกาะแน่”
“ฮึก~”
“มันอยากได้ตัวเธอเพื่อไปต่อรองกับคาแลน ถ้าครั้งนี้มันทำสำเร็จอีก คาแลนมันจะเจ็บปวดขนาดไหนมิลา”
“…”
“พวกนั้นจ้องเล่นงานคาแลนอยู่ และเธอก็รู้ว่ามันยอมแลกทุกอย่าง ความรักทำให้กลายเป็นคนโง่ได้ขนาดนี้จริง ๆ”
พูดจบเขาก็เดินออกไป ปล่อยให้ฉันทบทวนคำพูดเหล่านั้น ไม่คู่ควรเลยจริง ๆ มันมีแต่คำ ๆ นี้ในหัว
ฉันมีความสุขมากที่ได้กลับมาอยู่ใกล้ ๆ เขาอีกครั้ง ได้รู้ว่าเรายังรักกัน รักกันมาก ๆ ความรักไม่เคยจางหายไปเลย
… แต่ถ้าเลือกได้ฉันไม่อยากกลับมาเป็นเรื่องที่วุ่นวายในชีวิตเขาเลย
Talk - คาแลน
ผมวางโทรศัพท์ลงก่อนจะเอนตัวพิงโซฟาตัวใหญ่แล้วพ่นลมหายใจออกมาแรง ๆ
“เป็นอะไรไป” เฟลิกซ์ที่เห็นอาการรีบถามขึ้นทันทีเพราะเรากำลังวางแผนกันอยู่ “เปลี่ยนแผนก่อน”
“ทำไม?”
“มิลาโทรหามิน”
“กูบอกมึงแล้วว่าอย่าให้โทรศัพท์ แล้วพวกนั้นจับสัญญาได้ไหม”
“ลูกน้องกูปิดสัญญาณทัน ถ้าช้ากว่านั้นอีกนิดเดียวมันคงรู้แน่ ๆ”
“เธอเป็นห่วงน้องสาว เป็นแบบนี้กูเริ่มคิดแล้วว่าถ้ามีโอกาสเธอหนีแน่”
“ทำไมมิลาไม่เชื่อใจกูเลย” ในหัวของผมมันมีแต่คำถามนี้ ทั้งที่พร่ำบอกไปตั้งหลายครั้งแต่สุดท้ายเธอก็ยังไม่เคยเชื่อ
“จะเอายังไงก็บอกแล้วกัน เตรียมคนสแตนด์บายรอ”
“ขอบคุณ”
“ขอบคุณเหี้ยอะไร อย่ามาสุภาพกูไม่ใช่เมียมึง”
“ไอ้เวร!!!”
“คำนี้แหละที่คุ้นชิน อย่าพูดสุภาพมันไม่เหมาะกับหน้ามึงจำไว้คาแลน”
ผมจ้องเฟลิกซ์ คำว่าหมอไม่ได้ขัดเกลาให้มันกลายเป็นคนดีขึ้นมาเลย
“กูจะเข้าบ้านไปเยี่ยมหลาน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD