เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 38

ฉันถอยหลังหนีพี่ลีวายจนขาแนบชิดเข้ากับขอบเตียง เมื่อ

ไร้หนทางก็รีบหันมองประตูแต่ไม่ทันได้วิ่งไป ร่างหนาก็เดินมาขว้าง

ที่หน้าประตูอย่างรู้ทัน

“ถ้าไม่ยอมทำสิ่งที่ฉันต้องการก็ห้ามออกจากห้อง” คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูประกาศเสียงกร้าว

“ขนาดนั้นเลยเหรอคะ” ดูสีหน้าของพี่ลีวายสิมันบ่งบอกว่า

เขาไม่ได้ขู่

ตอนที่เรายังไม่เคยมีอะไรกันพี่ลีวายก็เป็นแค่ผู้ชายปากร้าย

คนหนึ่งแต่หลังจากที่พลาดท่าให้ ความร้ายกาจนั้นก็มากขึ้นเรื่อย ๆ จนฉันแทบรับมือไม่ไหว

การที่คุณท่านไม่อยู่มันทำให้พี่ลีวายได้ใจ อยากทำอะไรกับฉัน

ก็ทำอย่างไร้ความปรานี ความโหดร้ายของเขามันเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

“ถ้าอยากออกไปจากห้องฉันมากก็รีบ ๆ มาทำซะสิ” พี่ลีวาย

ยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจที่ตัวเองดักทางหนีฉันได้ทุกอย่าง

ใช่สิ! เขาถือไพ่เหนือกว่าทุกครั้ง ไม่ว่าจะทำหรือคิดอะไรเขา

ก็รู้ทันไปหมดซะทุกเรื่อง

“ทำไมต้องเอาแต่บังคับด้วยคะ”

“แค่ยอมทำตามที่ฉันสั่งอย่างว่าง่ายมันยากตรงไหน” ไม่เพียงแค่ไม่ยอมตอบแต่พี่ลีวายยังยิงคำถามกลับมา

“ก็มิลินไม่อยากทำ”

“เธอต้องทำ” พี่ลีวายบอกเสียงเข้ม เขาชอบบังคับให้คนอื่น

ทำตามที่ตัวเองต้องการและไม่มีทางขัดได้เลย

“…” ฉันมองคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกที่หนักอึ้งไปทั้งหัวใจ

ต่อให้ทำดีขนาดไหนก็เป็นได้แค่นี้จริง ๆ

เป็นแค่คนที่พี่ลีวายใช้ระบายอารมณ์ความใคร่… ไม่ชอบแบบนี้เอาซะเลย ยิ่งถลำลึกก็ยิ่งรับรู้ถึงความเจ็บปวด

“… หรือว่าจะให้ฉันเรียกผู้หญิงคนอื่นมาทำแทน?”

หัวใจดวงน้อยมันกระตุกวูบไหวเมื่อได้ยินคำขู่นั้นเพราะพี่ลีวาย

รู้ดีว่าฉันไม่มีทางยอม เขาจึงหาเรื่องมาดักทางไว้ แน่นอนฉันเชื่อว่า

เขาคิดจะให้คนอื่นมาทำแทนจริง ๆ

“แค่ทำก็จะได้ออกไปใช่ไหมคะ” ฉันลอบกลืนน้ำลายลงคอ

อึกใหญ่พร้อมถามออกไป

“อืม”

“นั่งลงสิคะ”

พี่ลีวายยกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจกับคำตอบของฉัน ก่อน

จะเดินกลับไปนั่งบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานเหมือนเดิม

ฉันสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นก็เดินไปนั่งคร่อมลงบน

ตักแกร่งของพี่ลีวาย ใช้สองมือประคองใบหน้าคมคายแล้วจ้องมองเขาด้วยสายตาเรียบนิ่ง

พยายามมองให้ลึกเข้าไปเพราะอยากรับรู้ความรู้สึกของ

คนตรงหน้า แต่กลับคาดเดาอะไรไม่ได้เลย รู้แค่ว่าเขาใจร้ายกับฉันมาก

“รีบทำเข้าสิ จะมองให้ได้อะไรขึ้นมา”

ฉันกัดริมฝีปากตัวเองเบา ๆ ก่อนจะโน้มตัวลงมาจูบพี่ลีวาย

แล้วขบเม้มริมฝีปากเขาเบา ๆ พี่ลีวายรีบจูบตอบในทันที แถมยังดุดัน

จนฉันตั้งรับไม่ไหว

จนตอนนี้กลายเป็นเขาที่ควบคุมริมฝีปากฉัน ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาหยอกล้อเกี่ยวกระหวัด ขณะที่มือหนาลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลัง

ก่อนจะมาหยุดอยู่บริเวณหน้าอก

พี่ลีวายขยำมันอย่างแรงจนฉันรู้สึกเจ็บ จึงผละริมฝีปากออก

แต่เขาก็ดึงเข้ามาจูบใหม่ แถมยังบดขยี้รุนแรงกว่าเดิม

“อ๊า~ แบบนั้นแหละมิลิน ซี้ด~”

ไม่รู้ทำไมพอพี่ลีวายยอมครางออกมาแล้วฉันถึงรู้สึกดี

พอเหลือบตามองก็เห็นว่าใบหน้าหล่อเหลากำลังเชิดขึ้นพร้อมกับ

ขมวดคิ้วเข้าหากันเนื่องจากเสียว กรามแกร่งขบเข้าหากันแน่นจนพานทำให้ฉันรู้สึกมีอารมณ์ร่วม

“อ๊า เสียวฉิบ”

พี่ลีวายก้มลงมามองฉันพร้อมกับล้วงมือลงมาบีบเคล้นหน้าอกแรง ๆ แรงจนฉันรู้สึกเจ็บ น้ำตามันรื้นออกมาคลอเบ้า

“ห้ามเอาปากออก ถึงเจ็บก็ต้องทน ซี้ด~” เขามันบ้าโรคจิตที่สุด พูดมาขนาดนั้นแล้วฉันจะทำอะไร

อ่อก! อ่อก!

ฉันขยับริมฝีปากรูดลำเอ็นเข้าออกอย่างถี่รัว ขณะที่มันค่อย ๆ พองตัวใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ โดยเฉพาะบริเวณปลายหัว

“อ๊า ไม่ไหวแล้ว ซี้ด~”

สิ้นสุดประโยคนั้นพี่ลีวายก็จับศีรษะฉันเอาไว้แน่น ก่อนจะเป็นฝ่ายกระแทกกระทั้นเอวสอบเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง

อ่อก! อ่อก!

ฉันตาลีตาเหลือกเพราะหายใจไม่ทัน รู้สึกเหมือนตัวเองกำลัง

จะตาย ขณะที่คนตรงหน้าตอกเอวเข้ามาไม่พัก ปลายหัวของเขามันทิ่มลึกเข้ามาในลำคอจนฉันรู้สึกอยากอาเจียน

“กลืนให้หมดนะ ห้ามคาย ซี้ด~”

พี่ลีวายใช้แรงรอบสุดท้ายตะบี้ตะบันจ้วงเอวเข้าออกอย่าง

ป่าเถื่อน และไม่นานน้ำกามขาวขุ่นก็ทะลักพุ่งเข้ามาในริมฝีปากฉัน

พอเสร็จพี่ลีวายก็ชักท่อนเอ็นออกแล้วใช้มือปิดปากฉัน

เพื่อบังคับให้กลืนของคาวลงคอ