เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 39

เช้าวันต่อมา

เมื่อลืมตาตื่นคืนมาก็ไม่เจอคนที่รังแกฉันเมื่อคืนแล้ว ไม่คาดหวังให้เขายังนอนอยู่ข้างๆ หรอก ใจร้ายแบบนั้นชอบไปได้ยังไงก็ไม่รู้ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันก็ลงมาชั้นล่างของบ้าน เห็นแม่บ้านเดินผ่านพอดีจึงรีบถาม

“คัลเลนไม่อยู่ใช่ไหมคะป้า”

“คุณคัลเลนพาคุณหนูฟ่านฟ่านไปห้างค่ะ”

“ฟ่านฟ่านหรอคะ?” ฉันขมวดคิ้วแปลกใจเพราะไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน ใครกันนะ

“คุณหนูฟ่านฟ่านเป็นลูกเลี้ยงของนายใหญ่ค่ะ”

“อ๋อ เข้าใจแล้วค่ะ” ฉันพยักหน้าเข้าใจ เพิ่งรู้ว่าเธอชื่อฟ่านฟ่าน เพราะไม่เคยได้ยินคัลเลนเอ่ยชื่อเลยสักครั้ง

แต่แปลกจังเขาดูไม่ชอบเด็กนั่นขนาดนั้นทำไมถึงยอมพาไปห้างได้ แต่แอบบหงุดหงิดเหมือนกันนะทีกับฉันไม่เห็นเคยพาไปเลย

“ขอกาแฟให้เกลแก้วนึงนะคะ เอาไปให้ที่สวน”

“ค่ะคุณเกล”

ฉันยิ้มให้ป้าแม่บ้านก่อนจะเดินมาที่สวน ชอบมานั่งที่นี่เพราะมันเงียบสงบดี เป็นที่ที่ทำให้ฉันรู้สึกว่าอยู่แล้วทำให้สบายใจอากาศที่เย็นสบายเหมือนได้หลุดพ้นจากเรื่องที่ทุกข์ใจไปชั่วขณะ

“มานั่งทำไมคนเดียวตรงนี้ล่ะครับ”

เสียงที่ไม่คุ้นเคยทำให้ฉันที่กำลังเหม่อสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันมองเจ้าของเสียงที่เอ่ยทัก

“คุณ…คาแลน” ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ไม่เจอเขาเลย ทำให้แปลกใจนิดนึงที่เห็นว่าเป็นเขา แต่เราก็เคยเจอกันแล้วครั้งหนึ่ง

“ครับ ผมเห็นว่าคุณนั่งอยู่คนเดียวก็เลยเดินมาถาม”

“เกลชอบตรงนี้ค่ะมันเย็นสบายดี นั่งได้ใช่ไหมคะ”

“ฮ่าๆ ได้สิครับจะถามผมทำไม” ท่าทางที่หัวเราะอารมณ์ดีแบบนั้นทำให้ฉันแปลกใจอยู่ไม่น้อย แค่ถามมันทำให้เขาอารมณ์ดีขนาดนั้นเชียวหรอ

“ต้องถามสิคะเพราะคุณเป็นเจ้าของบ้าน”

“บ้านไอ้คัลเลนมากกว่าครับ ปกติผมอยู่คอนโดนานๆ ทีจะกลับ”

“อ๋อค่ะ”

“พี่ชายคุณสบายดีไหมครับ” เขานั่งลงก่อนจะเอ่ยถามถึงพี่เรย์ “ช่วงนี้มันคิดจะทำอะไรเลวๆ อยู่หรือเปล่า”

“ไม่รู้สิคะ ไม่ได้ติดต่อ”

“นั่นสิ ถ้าเป็นผมก็คงไม่อยากจะติดต่อกับคนแบบนั้นเหมือนกัน”

“ค่ะ” ฉันเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เพราะไม่อยากพูดเรื่องนี้ในตอนที่อารมณ์ดีมันทำให้หงุดหงิด

“คัลเลนมันไม่ใช่คนโง่ คิดเหมือนกันไหมครับคุณเกลลิน” ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงถามแบบนั้น มีอะไรแอบแฝงกันแน่

“ค่ะ เกลรู้”

“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิครับผมแค่พูดเฉยๆ”

“เกลรู้ว่าคุณคิดอะไร แค่อยากจะบอกว่าหากเลือกได้เกลคงไม่อยากเอาตัวเองมาอยู่ในจุดที่น่ารังเกียจนี้หรอกค่ะ”

“พ่อกับพี่ชายของคุณเลือดเย็นจังเลยนะครับ ถ้าเป็นผมคงไม่อยากจะภักดีด้วย”

“……….”

“ทำไมต้องทำตามคำสั่งของคนที่ส่งเรามาลงขุมนรกละครับ จริงไหม”

คาแลนพูดถูก ทำไมต้องทำตาม ฉันก็เฝ้าถามตัวเองอยู่ทุกวัน แค่คิดว่าถ้าได้ในสิ่งที่เขาต้องการแล้วจะหลุดพ้น แต่เหมือนกำลังขุดหลุมฝังตัวเองไปเรื่อยๆ เพราะความรู้สึกบ้าๆ ที่เกิดขึ้น

“ผมเข้าใจครับ บางครั้งครอบครัวก็ไม่ใช่เซฟโซนที่ดี”

“อย่าพูดเรื่องนี้ได้ไหมคะ เกลไม่อยากหงุดหงิดให้คุณเห็น”

เจ้าของใบหน้าคมที่มีสายตาดุดันเป็นเอกลักษณ์ จ้องมองใบหน้าของฉันแล้วนิ่งค้างไปชั่วขณะ เขาคล้ายๆ กับคัลเลนตรงสายตาดุทั้งคู่ “สวยขนาดนี้ไอ้คัลเลนมันอดใจไหวได้ยังไง”

“คะ?”

“ถ้าเป็นผมคงเผลอใจชอบคุณไปแล้ว”

“คนเราจะรักใครได้ง่ายๆ แบบนั้นเลยหรอคะ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน