เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 42
สรุปบท แพ้รักเก่า - 42 พร้อมแล้ว: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD
สรุปเนื้อหา แพ้รักเก่า - 42 พร้อมแล้ว – เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD โดย GoodNovel
บท แพ้รักเก่า - 42 พร้อมแล้ว ของ เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย GoodNovel อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาเป็นระยะสายนั้นโทรมาจากมาลิค จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังปล่อยให้มันดังอยู่แบบนั้นเพราะสนใจคนที่นั่งข้าง ๆ มากกว่า
“กับคุณหนูลี่… เข้ากันได้ดีใช่ไหมคะ” ถามบ้าอะไรออกไปเนี่ย อยากจะตีปากตัวเองแรง ๆ
คาแลนหันมามองพร้อมพ่นลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่ เขาไม่ได้ตอบอะไรแต่กลับใช้สายตาคู่นั้นจ้องมองริมฝีปากของฉัน
“ถ้ามิลาถามมากเกินไปขอโทษด้วยนะคะ”
“ตอบได้”
“…”
“ลี่เป็นผู้หญิงที่น่ารัก”
“อะ... อ๋อ มิลาว่าแล้วว่าเธอต้องน่ารักกับเฮียมาก ๆ”
“อืม”
เจ็บจริง ๆ ไม่น่าเปิดประเด็นพูดเรื่องนี้ขึ้นมาก่อนเลย มันยิ่งชวนให้บรรยากาศอึมครึมน่าอึดอัดกว่าเดิม
“เรื่องมิน… มิลาขอเวลาพิสูจน์”
“ตามใจหนู เรื่องนั้นไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเฮีย”
อืมนั่นสิ ลืมตัวอีกแล้ว ตอนนี้เราสองคนไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันเลยนี่นา
สายเรียกเข้ามาในโทรศัพท์ของคาแลน เจ้าตัวมองดูหน้าจอครู่หนึ่งก้อนจะกดรับทั้ง ๆ ที่นั่งอยู่ข้างฉัน
“ลี่ปลอดภัยใช่ไหม”
ราวกับหัวใจมันจะหยุดเต้นให้ได้เลยเมื่อได้ยินชื่อนั้น พยายามข่มความรู้สึกหึงหวงเอาไว้เพราะคาแลนไม่ได้เป็นของฉัน เราไม่ได้เป็นอะไรกันอีกแล้ว แต่ทำยังไงดีกำมือจนเปียกชุ่มเหงื่อก็ยังรู้สึกร้อนรุ่มในใจ
“พี่ขอโทษที่ไม่ได้เข้าไปช่วยด้วยตัวเอง”
“ตอนนี้ยังไม่สะดวก อีกครึ่งชั่วโมงพี่จะไปหาที่คอนโด”
“คนของพี่เฝ้าอยู่ที่หน้าห้องใช่ไหม”
“ครับ เดี๋ยวพี่จะรีบไป”
มันเจ็บปวดขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไรกัน เขาแสนดีแต่ความแสนดีนั้นมันไม่ได้มีให้แค่ฉันคนเดียว ไม่อยากเอาแต่คิดงี่เง่าอะไรแบบนี้ ขอไม่รู้ไม่เห็นเลยซะยังดีกว่า
คนที่เป็นฝ่ายผลักไสไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไรทั้งนั้น
“คืนนี้หนูนอนที่นี่ไปก่อน พรุ่งนี้เฮียจะให้เจตไปส่ง”
“ไม่อยากรบกวนเลยค่ะ เฮียไม่ควรมาช่วยมิลาด้วยซ้ำ”
“พูดแบบนี้อีกทำไม หนูต้องการแบบไหนมิลา”
“เรากำลังเดินวนเป็นวงกลมหรือเปล่าคะ ก่อนหน้านี้ต่างฝ่ายก็ใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง แต่ทำไมเราถึงวนกลับมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า”
“อืม เฮียเข้าใจแล้ว”
ฉันกัดริมฝีปากตัวเองแรง ๆ เพื่อลงโทษกับคำพูดที่ทำให้อีกฝ่ายเสียความรู้สึก อีกแล้ว คนตัวสูงยืนขึ้นทำเหมือนจะเดินไป ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ถึงได้คว้ามือไปรั้งเอาไว้แบบนั้น
“เฮียจะต้องออกไปข้างนอก”
“ไปหาคุณหนูลี่เหรอคะ”
“อืม”
“มะ... มิลาขอโทษ ที่พูดไปแบบนั้น”
น้ำสีใสคลอเต็มสองตา หากถูกสะบัดแขนออกหรือถูกผลักไสอย่างที่ตัวฉันเคยทำมาตลอดคงร้องไห้ออกมาตรงนี้แน่ ๆ
ฉันไม่รู้เลยว่าจะลบความสับสนนี้ออกไปยังไง ปากพูดอีกอย่างแต่ใจกลับต้องการอีกอย่าง และตอนนี้ไม่อยากให้คาแลนไปไหน ไม่อยากให้เขาไปหาผู้หญิงคนนั้นเลย
ฉันกำลังเห็นแก่ตัวอีกแล้ว
“ไม่ไปได้ไหมคะ คืนนี้เฮียอยู่กับมิลาได้ไหม”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD