เหมยฮวาบัญชาการ นิยาย บท 14

หลังกลับจากจวนสกุลฝู จินเกาหยางก็รีบไปเข้าเฝ้าฮ่องเต้ ด้วยอยากรู้ว่าเสวียนชิวเข้าเฝ้าแล้วกล่าวอะไรกับจินหยางหลงบ้าง ทันทีที่ก้าวเข้าไปในตำหนักที่ประทับ จินเกาหยางก็ได้ยินเสียงที่เต็มไปด้วยโทสะของพระเชษฐา

“ไอ้พวกต้าเจามันกล้าดีอย่างไร เป็นฝ่ายขอเจรจาสงบศึกแท้ ๆ แต่กล้ามาเรียกร้องขอสมรสพระราชทานเพื่อสานสัมพันธไมตรีจากข้า!”

บรรดานางกำนัลและขันทีพากันตัวสั่น แม้แต่ซูกงกงที่เป็นคนสนิทก็ได้แต่ก้มหน้า มีเพียงสือกุ้ยเฟย พระชายาคนโปรดเท่านั้นที่ยังกล้าสบพระเนตร

“ฝ่าบาท เว่ยหยางอ๋องขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ” ขันทีคนหนึ่งเข้าไปรายงานอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ

“ให้เข้ามา!”

จินเกาหยางเดินเข้ามาในห้องหนังสือของพระเชษฐา เห็นจินหยางหลงพระพักตร์บึ้งตึงกำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทรงพระอักษร โดยมีสือกุ้ยเฟยยืนอยู่ข้าง ๆ

“ถวายบังคมเสด็จพี่” จินเกาหยางคุกเข่าลง ยามเมื่ออยู่กันตามลำพัง เขามักเรียกฮ่องเต้เช่นนี้เสมอ

“ลุกขึ้น”

“เป็นพระกรุณาพ่ะย่ะค่ะ”

จินเกาหยางลุกขึ้นยืน ฮ่องเต้ดูเหมือนพระอารมณ์ไม่ดีนัก นั่นทำให้เขาพอจะเดาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างจินหยางหลงกับเสวียนชิวได้

“เจ้ามาก็ดี รู้หรือไม่ เมื่อครู่เสวียนชิวมาพูดอะไรกับข้า!” จินเกาหยางถาม น้ำเสียงยังเจือความเกรี้ยวกราดไม่น้อย

“มาขอสมรสพระราชทานกับฝูซิ่นฮวาใช่หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ”

“เจ้ารู้หรือ?” จินหยางหลงถามอย่างแปลกใจ

“เมื่อเช้าเสวียนชิวไปที่จวนสกุลฝู คำพูดคำจาเกี้ยวพานฝูซิ่นฮวา อีกทั้งยังเอ่ยเรื่องสมรสพระราชทาน กระหม่อมจึงเดาว่าเสวียนชิวน่าจะมาขอสมรสพระราชทานจากเสด็จพี่”

“ใช่ มันต้องการแต่งกับฝูซิ่นฮวา อ้างว่าเพื่อเป็นการสานสัมพันธไมตรี!” จินหยางหลงเล่า “พวกมันต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายส่งคนของตัวเองเข้ามาเป็นเครื่องบรรณาการ แต่นี่กลับเรียกร้องคนจากเรา ข้าอยากจะฆ่ามันนัก!”

“เสด็จพี่ทรงระงับพระอารมณ์ก่อน ยามนี้พระวรกายยังไม่แข็งแรง หากกริ้ว เกรงว่าจะประชวร” จินเกาหยางเอ่ยเตือน

“นั่นสิเพคะฝ่าบาท” สือกุ้ยเฟยพยายามปลอบจินหยางหลงอีกคน “พระทัยเย็นก่อนดีกว่า อย่างไรเสีย เราก็มีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธโดยไม่ต้องเกรงใจฝ่ายนั้น อย่ากริ้วไปเลยเพคะ”

จินหยางหลงถอนหายใจแรง ๆ พยายามระงับโทสะ

“เมื่อครู่เจ้าพูดว่าเสวียนชิวไปที่จวนสกุลฝู เจ้าเองก็อยู่ที่นั่นด้วยหรือ” จินหยางหลงถาม

“พ่ะย่ะค่ะ เมื่อเช้ากระหม่อมไปเยี่ยมฝูซิ่นฮวาที่จวน”

จินหยางหลงมองหน้าอนุชาของตนอย่างพิจารณา

“ระหว่างที่ทำสงครามด้วยกัน ความสัมพันธ์ของเจ้ากับนางเป็นเช่นไร”

“เรามีไมตรีที่ดีต่อกันพ่ะย่ะค่ะ”

“เช่นนั้น หากข้าให้เจ้าแต่งกับฝูซิ่นฮวา เจ้าจะว่าอย่างไร”