เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 10
และในเวลานี้เองเย่เฉินก็ร่วมวงหัวเราะไปพร้อมๆ กับทุกคน เขายกแก้วเหล้าขึ้นแล้วเดินไปหาหวังเจียเหยา
“หวังเจียเหยา ดีใจด้วย ในที่สุดคุณก็จะได้ครองคู่กับผู้ชายที่คู่ควรกับคุณ”
หวังเจียเหยาแค่นเสียง ด้วยรู้ว่าในรอยยิ้มของเย่เฉินนั้นจะต้องแฝงไปด้วยความรันทดขมขื่น!
หวังเจียเหยากล่าวว่า “ถ้านายคุกเข่าอ้อนวอนฉัน บางทีฉันอาจจะไปขอร้องคุณย่า ไม่หย่ากับนายก็ได้”
เย่เฉินหัวเราะเสียงแผ่ว คุณทรยศผมแต่กลับจะให้ผมคุกเข่าอ้อนวอนคุณเนี่ยนะ?
ถือเป็นสังคมชั้นสูงและนับว่าเป็นตระกูลระดับสูงจริงๆ
เย่เฉินกระดกเหล้าในแก้วจนหมดในครั้งเดียว แล้วพูดทีละคำช้าๆ ชัดๆ “คุณ ไม่ คู่ ควร!”
“แก…”
ใบหน้างดงามของหวังเจียเหยาเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว ยามอยู่ต่อหน้าเย่เฉินเจ้าหล่อนมักวางตัวสูงส่งราวราชินี
ทว่าตอนนี้เวลานี้ข้ารับใช้ที่ต่ำต้อยกลับก่อกบฏ!
หวังเจียเหยาวิ่งไปหาคุณนายหวังเกาะแขนผู้เป็นย่าพลางเอ่ย
“คุณย่า ให้หนูหย่ากับเขาแบบนี้ นับว่าเขาสบายเกินไปแล้ว!”
หวังซ่าวเจี๋ยที่นานๆ ครั้งจะอยู่ข้างเดียวกับหวังเจียเหยาก็เดินมาและกล่าว
“น้องเหยาพูดถูก ต้องสั่งสอนเขาสักหน่อย!”
มือเหี่ยวย่นของคุณนายหวังตบลงบนมือหลานสาวและหลานชายปลอบไปพลางยิ้ม
“วางใจเถอะ คนตระกูลหวังเราไม่ได้รังแกกันง่ายๆ”
จากนั้นคุณนายหวังก็เดินไปหาแขกแล้วกล่าว
“ทุกท่านคะ เย่เฉินคนนี้ทำให้หลานสาวของฉันต้องเสียเวลาสามปีที่เป็นดั่งช่วงเวลาสำคัญในชีวิตเธอแถมยังทำร้ายร่างกายหลานชายของฉัน หลายปีมานี้ตระกูลหวังของเราก็ถือว่าพอจะมีหน้ามีตาอยู่บ้างในอวิ๋นโจว หากปล่อยไปแบบนี้ล่ะก็เกรงว่าภายหน้าคนอีกมากคงจะไม่เห็นหัวตระกูลหวังอีกต่อไป!”
ทุกคนตกอยู่ในความเงียบทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของหญิงชรา นี่คุณนายหวังคิดจะเอาเรื่องเย่เฉิน!
เย่เฉินวางแก้วเหล้าในมือลงแล้วตั้งใจฟัง เขาเองก็อยากจะเห็นว่าคนตระกูลนี้คิดจะเอาเรื่องเขาอย่างไร!
คุณนายหวังกล่าวต่อ “ทุกท่านที่นั่งอยู่ที่นี่ ต่างก็เป็นคนใหญ่คนโตในเมืองอวิ๋นโจวทั้งนั้น ดังนั้นฉันอยากจะขอร้องทุกท่านให้ช่วยตัดทางทำมาหากินของเขาที!”
ตัดหนทางทำมาหากินของเย่เฉิน!
สิ่งที่สำคัญที่สุดของคนเราก็คือรายได้ แล้วนี่ตระกูลหวังมาตัดทางทำมาหากินของเย่เฉินคือพวกเขาจะทำให้เย่เฉินหมดหนทางทำมาหากินในเมืองอวิ๋นโจว!
แขกต่างๆ ก็พากันถกเถียงกัน แต่ว่าผ่านไปอยู่นานก็ไม่มีใครตอบรับ
พวกเขากำลังชั่งใจและคิดถึงผลลัพธ์ที่จะตามมา
คนทำธุรกิจล้วนต้องหัวไว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)