เดิมทีถ้าเย่เฉินกับหลิ่วอวี่เจ๋ออยู่ที่เทียนไห่ เย่เฉินก็คงจะเล่นงานพวกเขาได้ยากขึ้น
อย่างไรเสียตระกูลหลิ่วก็ถือว่าทรงอินธิพลอย่างมากในเทียนไห่
แต่พวกคนอย่างหลิวเจิ้งคุน ซีกวา ที่กล้าทำพฤติกรรมเหลวไหลในอวิ๋นโจว ก็อาจจะไม่กล้าทำตัวแบบนี้ในเทียนไห่
ทว่าฟางเชาและหลิ่วอวี่เจ๋อรนหาที่ จะดันทุรังมาอวิ๋นโจวเพื่อหาเรื่องเย่เฉินให้ได้
ดังนั้นจะโทษเย่เฉินไม่ได้ ที่เขาไม่สามารถปล่อยให้คนพวกนั้นกลับไปในสภาพสมบูรณ์ครบถ้วน
เย่เฉินกดโทรหาหลิวเจิ้งคุน แล้วพูดกับอีกฝ่ายแค่สามคำ “ลงมือได้”
หลิวเจิ้งคุนตอบ “คุณชายอยากให้ทำยังไงครับ? จะให้ตอนฟางเชาไหมครับ?”
ตอนนี้ตระกูลฟางใกล้จะลมละลายอยู่รอมร่อ อีกทั้งเขาก็สมควรตายที่นอนกับหวังเจียเหยา ดังนั้นจะฆ่าเขาก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เย่เฉินเห็นแก่ที่แม่ของฟางเชาเคยขอร้องตนเองจึงไม่อยากทำอะไรรุนแรง
“ให้เขานอนกับผู้หญิงไม่ได้อีก ตอนเขาแล้วกัน”
“ครับ! แล้วหลิ่วอวี่เจ๋อล่ะ? ทำแบบเดียวกันไหมครับ?”
อย่างไรเสียหลิ่วอวี่เจ๋อก็เป็นหลานชายของหลิ่วหย่วนหางเศรษฐีที่ร่ำรวยของประเทศจีน ถ้าหากจะลงมือทำร้ายเขาโดยการจับตอนล่ะก็
ด้วยนิสัยของหลิ่วหย่วนหาง จะต้องทุ่มเทควานหาตัวคนลงมืออย่างสุดความสามารถแน่
พอถึงตอนนั้นถ้าพวกซีกวาโดนจับได้ พวกเขาก็คงอยู่ในประเทศต่อไม่ได้
ดังนั้นเย่เฉินถึงได้อยากใช้วิธีที่ไม่ประเจิดประเจ้อนัก
“ฉันมียาขวดหนึ่งที่ได้มาจากสนามรบ นายให้คนมาเอาแล้วกัน แล้วให้ไปหาพยาบาลฉีดมันให้หลิ่วอวี่เจ่อก็พอ”
หลังจากที่หลิวเจิ้งคุนได้ยินก็รีบร้อนกล่าวขอบคุณ “ผมขอบคุณคุณชายแทนซีกวามันด้วยนะครับ!”
“อืม ฉันอยู่ที่โรงแรมไคว่หมิ่นแถวสำนักกิจการพลเรือน ห้อง 706 ส่งคนมาแล้วกัน”
พูดจบเย่เฉินก็วางสายไป จากนั้นเขาก็แง้มประตูออกน้อยๆ
ก๊อกๆ
“เข้ามาสิ ไม่ได้ล็อค”
แล้วจึงได้เห็นว่าคนที่ผลักประตูเข้ามาก็คือหลิวเจิ้งคุน
“อ้อ? นายยังไม่ไปเหรอ?”
เย่เฉินไพล่คิดว่าไปหลิวเจิ้งคุนจะติดตามพ่อบ้านฟางออกจากอวิ๋นโจวไปแล้ว
หลิวเจิ้งคุนกล่าว “ผมส่งท่านฟางไปอังกฤษเสร็จแล้วครับ ท่านฟางบอกว่าตอนนี้ผมยังไม่มีคุณสมบัติที่จะได้พบกับคุณปู่ของคุณชาย”
เย่เฉินหัวเราะ “นายช่วยฉันจัดการเรื่องพวกนี้แล้วฉันจะแนะนำให้”
“ขอบคุณครับคุณชาย!” หลิวเจิ้งคุนร่าเริงอย่างยิ่ง
ถึงเขาจะมีอิทธิพลในวงการใต้ดิน แต่ในวงการบนดินนี้ โอกาสหาได้ยากเย็น ไม่แน่ว่าวันไหนอาจจะมีโอกาสได้เข้าไป
ดังนั้นเขาถึงอยากจะอาศัยใบบุญของคุณปู่เย่เฉินที่อังกฤษ
เย่เฉินหยิบขวดขนาดเล็กสีดำออกมา แล้วส่งให้หลิวเจิ้งคุน
หลิวเจิ้งคุนรับมาแล้วกล่าว “คุณชาย ของชิ้นนี้ถ้าฉีดเข้าร่างกายไปแล้วจะเป็นยังไงเหรอครับ?”
เย่เฉินตอบ “จะตัวร้อน หายใจติดขัด”
หลิวเจิ้งคุนหงุดหงิด “อาการเจ็บป่วยพวกนี้ดูไม่มีอะไร หรือว่าจะรักษาไม่ได้?”
เย่เฉินตอบ “ด้วยมาตรฐานทางการแพทย์ของอวิ๋นโจว ไม่กี่ชั่วโมงน่าจะรักษาให้หายได้”
“คุณชายใจดีกับคนแซ่หลิ่วนั้นมากเกินไปแล้ว! คุณชายพวกเรารู้ว่าตระกูลหลิ่วมีอำนาจ จะล่วงเกินไม่ได้ แต่ว่าเขานอนกับอดีตภรรยาของคุณชายสมควรตาย! ต่อให้ต่อไปผมไม่สามารถอยู่ในประเทศได้แล้ว ผมก็ยินดีจะลงมือกำจัดเขาแทนคุณชาย!”
หลิวเจิ้งคุนแสดงความภักดีของตนเองออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)