ใบหน้าหม่าเสินซีดเผือดทันที!
แต่ว่าในงานเลี้ยง แขกรอบตัวต่างก็กำลังมองเขาอยู่ โดยเฉพาะคนสวยๆ อย่างฉินหงเหยียนอยู่ข้างตัวเขาพอดี!
เขาจะลนลานไม่ได้ จะให้คนอื่นเห็นพิรุธไม่ได้!
หม่าเสินฝืนยิ้ม “ฮ่าๆ ขอบคุณครับคุณอู ผมว่าแล้วด้วยความสัมพันธ์ของเรา พวกเราจะต้องร่วมมือกันต่อแน่ ค่าต่อสัญญาครั้งนี้ผมก็เตรียมเอาไว้เรียบร้อยแล้วแปดล้านหยวน!”
อูเสี่ยวหงพูดในโทรศัพท์ “ต้องขอโทษด้วย เถ้าแก่หม่า บริษัทของเราตัดสินใจว่าจะส่งคนไปรับช่วงดูแลบริษัทต่อไม่ต้องมีตัวแทนแล้ว”
ในใจหม่าเสินห่อเหี่ยวแต่กลับฝืนทำใบหน้าร่าเริง “ไม่มีปัญหาๆ ถ้าเจอกันต้องดื่มกันทั้งคืนไปเลย!”
อูเสี่ยวหงงุนงงอยู่ไม่น้อย “คุณเข้าใจที่ผมพูดไหมเนี่ย? สิทธิ์การเป็นตัวแทนของคุณถูกยกเลิกแล้ว จะจ่ายเงินเท่าไหร่ก็ไม่มีประโยชน์!”
หม่าเสิน “ครับๆ คุณอู วางใจเถอะครับ ในอนาคตเราต้องร่วมมือกันอย่างราบรื่นแน่!”
อูเสี่ยวหง “เป็นบ้ารึป่าวเนี่ย ตอบไม่ตรงคำถามสักอย่าง! สรุปเลยก็คือสัญญาเราจะสิ้นสุดลงในเดือนหน้า ส่วนกลางจะส่งคนไปรับช่วงต่อ เอาแบบนี้แล้วกัน แค่นี้ล่ะ”
หม่าเสิน “ครับ คุณอู แล้วไว้ค่อยคุยกันตอนเจอกันนะครับ!”
หม่าเสินวางสายด้วยรอยยิ้ม
เย่เฉินขมวดคิ้วอย่างงุนงงหรือว่าพ่อบ้านฟางยังไม่ได้คุยกับอูเสี่ยวหง?
เพราะอะไรหม่าเสินถึงได้คุยกับอูเสี่ยวหงอย่างมีความสุขแบบนั้น?
คนอื่นได้ยินแค่คำพูดของหม่าเสินแต่ไม่ได้ยินว่าอูเสี่ยวหงพูดอะไรในสาย
หวังซ่าวเจี๋ยเป็นคนแรกที่เดินมา “เถ้าแก่หม่า ฟังจากที่คุณคุยในสาย เรื่องต่อสัญญาราบรื่นแล้วใช่ไหม?”
หม่าเสินยิ้ม “นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว ราบรื่นอย่างมาก!”
หวังซ่าวเจี๋ยรีบยกแก้วเหล้าขึ้นมา “มา เถ้าแก่หม่า ผมขอดื่มให้คุณ ขอให้ธุรกิจคุณรุ่งเรืองนะ!”
“ขอบคุณนะครับคุณหวัง” หม่าเสินยกแก้วเหล้าขึ้นมาแล้วดื่มจนหมดในรวดเดียว!
หวังซ่าวเจี๋ยตกใจ “เถ้าแก่หม่าคุณนี่ใจกว้างจริงๆ ยกหมดแก้วเลย!”
ฉินหงเหยียนเองก็ยกแก้วเหล้าขึ้นมา “เถ้าแก่หม่าพอจะมองออกว่า คุณกับคุณอูนี่สนิทกันมากทีเดียว”
หม่าเสินดื่มเสร็จไปหนึ่งแก้วบวกกับที่กำลังหัวเสีย จึงทำให้รู้สึกแย่ทีเดียวแต่ก็ยังเทเหล้าจนเต็มแก้วอย่างรวดเร็ว
ในครรลองสายตาของหม่าเสินนั้น เสี้ยวหน้าที่เย้ายวนของฉินหงเหยียนเริ่มเลือนรางไปช้าๆ
หม่าเสินกล่าว “นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว ผมกับคุณอูเราลำบากมาด้วยกัน!”
ฉินหงเหยียนกล่าว “งั้นฉันขอดื่มให้เถ้าแก่หม่าหนึ่งแก้วนะคะ ถ้ามีโอกาสหวังว่าจะได้ทำความรู้จักคุณอูจากการแนะนำของคุณนะคะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)